Eindelijk een studie naar het cyclisch ketogeen dieet (CKD). Kysel et al. onderzochten hoe een CKD zich verhoudt tot een ‘standaarddieet’ van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) met 30% vet. Beide diëten hadden dezelfde gemiddelde energie-inname (500 kcal tekort) en ~15% eiwit. Het verschil tussen het CKD-dieet en het WHO-dieet was dat het dieet halverwege de week super koolhydraatarm was, maar in het weekend zeer koolhydraatrijke refeeds deed. De WHO-groep at elke dag dezelfde gematigde macro’s.
Getrainde mannen volgden 8 weken lang een van de 2 diëten, terwijl ze ook 3x per week krachttraining deden en 3x per week cardio.
De resultaten: er was geen significant verschil op enige lichaamssamenstelling of prestatiemaat, behalve voor VO2max ten opzichte van het lichaamsgewicht, een maat voor het ademhalingsvermogen. Ik heb echter geen idee hoe ze aan een statistisch significant verschil op die maat kwamen, want de CKD-groep verbeterde met 2,8 vergeleken met 3 voor de WHO-groep. Met uitgangswaarden rond de 40 en standaarddeviaties rond de 5 moeten de veranderingsscores verbazingwekkend consistent zijn geweest.
In het algemeen laat de statistische analyse van de Tsjechische onderzoekers veel te wensen over en ik ben verbaasd dat dit in Nutrients is gepubliceerd. Ze melden niet eens of hun ANOVA test een tussen-groep of een groep x tijd interactie test was. De onderzoekers zelf leken zich niet bewust dat dit de manier was om verschillen tussen groepen te testen, omdat ze concluderen dat er in feite verschillen waren tussen groepen ten gunste van het WHO dieet, puur gebaseerd op de significantie van de pre-post tests in elke groep afzonderlijk.
In het algemeen ben ik het ermee eens dat de absolute waarden een trend suggereren in het voordeel van het WHO dieet boven het CKD voor lichaamsrecompositie en krachtontwikkeling. Dit zou in tegenstelling staan tot de meeste andere studies, die vinden dat eiwit en calorie-equivalente keto diëten rivaliseren met niet-keto diëten voor onze winsten.
Echter, dit was geen standaard keto dieet. Het was een CKD. En het probleem met een CKD is dat het, naar mijn mening, het slechtste van twee werelden is. Je krijgt geen keto aangepast, maar je handhaaft ook geen hoge koolhydraatinname. Een voorbeeld: aan het eind van de studie bleek uit het bloedonderzoek van de CKD-groep dat ze niet echt in ketose waren, een bevinding die volledig werd genegeerd door de onderzoekers die volhielden dat ze dagelijks met urinestrips testten om ketose te verifiëren, maar de uitkomsten van die tests niet rapporteerden.
Over het geheel genomen, zou ik zeggen dat deze resultaten in lijn zijn met de literatuur dat keto diëten vergelijkbare resultaten opleveren als niet-keto diëten, maar een CKD is waarschijnlijk een slechte manier om met een ketogeen dieet te beginnen. Een doelgericht ketogeen dieet (TKD) met een hogere inname van koolhydraten voor en na de training is mijn favoriete aanpak. Op die manier krijg je genoeg koolhydraten binnen voor prestaties, maar blijf je wel in ketose om je keto adaptaties te behouden.