Justice Felix Frankfurter had een enorme invloed op het Hooggerechtshof in de jaren dat hij in het Hof zetelde, 1939 – 62. Hij staat bekend om zijn uitspraken over burgerrechten en anti-trust.
“Het is een eerlijke samenvatting van de constitutionele geschiedenis dat de mijlpalen van onze vrijheden vaak zijn gesmeed in zaken waarbij niet al te aardige mensen betrokken waren.” -Hooggerechtshof rechter Felix Frankfurter
Bescherming van burgerlijke vrijheden en burgerrechten is misschien wel de meest fundamentele politieke waarde in de Amerikaanse samenleving. En toch, zoals voormalig rechter Frankfurter in bovenstaand citaat uitlegt, zijn de mensen die vrijheden en rechten in onze rechtbanken toetsen niet altijd ideale burgers. Kijk eens naar enkele van deze voorbeelden:
- Een pikhouweel moordenaar in de dodencel die God vond en om clementie vroeg
- Een uitgever van tijdschriften, boeken en foto’s veroordeeld voor het verzenden van obsceen materiaal via de Amerikaanse post
- Een veroordeelde wiens elektrocutie werd verknoeid toen 2.000 volt elektriciteit in zijn lichaam spoot, waardoor vlammen uit zijn hoofd sprongen
- Een universiteitsstudent die strafrechtelijk werd aangeklaagd wegens het schrijven en publiceren op het internet over het martelen en vermoorden van vrouwen
Elke van deze mensen haalde sensationeel voorpaginanieuws als middelpunt van een van de vele nationale geschillen over burgerlijke vrijheden aan het eind van de 20e eeuw. Ze raakten betrokken in het juridische proces vanwege gedrag dat in strijd was met een wet, en vrijwel zeker was geen van hen van plan beroemd te worden. Belangrijker dan de krantenkoppen die ze haalden, is echter de rol die ze speelden bij het vaststellen van belangrijke principes die de vele burgerlijke vrijheden en burgerrechten bepalen die Amerikanen vandaag de dag genieten.
Vrijheden of rechten?
Wat is het verschil tussen een vrijheid en een recht? Beide woorden komen voor in de Onafhankelijkheidsverklaring en de Bill of Rights. Het onderscheid tussen beide is altijd vaag geweest, en tegenwoordig worden de begrippen vaak door elkaar gebruikt. Ze verwijzen echter wel naar verschillende soorten gegarandeerde bescherming.
Burgerlijke vrijheden zijn beschermingen tegen handelingen van de overheid. Het Eerste Amendement van de Bill of Rights bijvoorbeeld garandeert burgers het recht om elke godsdienst te belijden die zij willen. De overheid mag zich dus niet bemoeien met de vrijheid van godsdienst van een individu. Amendement I geeft het individu “vrijheid” van het handelen van de overheid.
Burgerrechten daarentegen verwijzen naar positieve acties die de overheid zou moeten ondernemen om gelijke omstandigheden voor alle Amerikanen te creëren. De term “burgerrechten” wordt vaak in verband gebracht met de bescherming van minderheidsgroepen, zoals Afro-Amerikanen, Latijns-Amerikanen en vrouwen. De overheid biedt tegenwicht aan de “meerderheidsregel”-tendens in een democratie, waarbij minderheden vaak overstemd worden.
Recht vs. Recht
De Chicago Defender, een Afro-Amerikaanse krant, trompettert de desegregatie van het leger op. Het recht om deel te nemen aan openbare instellingen is een belangrijk onderdeel van de burgerrechten.
De meeste Amerikanen denken bij burgerrechten en vrijheden aan principes die de vrijheden altijd beschermen. De waarheid is echter dat de rechten die in de Grondwet en de Bill of Rights worden opgesomd, meestal concurrerende rechten zijn. Bij de meeste rechtszaken over burgerlijke vrijheden en rechten gaat het om het recht van de eiser tegenover een ander recht dat volgens de gedaagde is geschonden.
In 1971 publiceerde de New York Times bijvoorbeeld de “Pentagon Papers”, waarin enkele negatieve acties van de regering tijdens de Vietnamoorlog werden onthuld. De regering klaagde de krant aan met het argument dat de rapporten de nationale veiligheid in gevaar brachten. De New York Times voerde als tegenargument aan dat het publiek het recht had om te weten en dat zijn persvrijheid moest worden gehandhaafd. De situatie was dus nationale veiligheid versus persvrijheid.
De Bill of Rights en het 14e Amendement
De overgrote meerderheid van de rechterlijke uitspraken die de Amerikaanse burgerlijke vrijheden bepalen, zijn gebaseerd op de Bill of Rights, de eerste tien amendementen die in 1791 aan de grondwet werden toegevoegd. De burgerlijke vrijheden die in de Bill of Rights worden beschermd, kunnen in twee grote gebieden worden verdeeld: de vrijheden en rechten die in het Eerste Amendement worden gegarandeerd (godsdienst, meningsuiting, pers, vergadering en verzoekschrift) en de vrijheden en rechten in verband met misdaad en een eerlijk proces. Burgerrechten worden ook beschermd door het Veertiende Amendement, dat de schending van rechten en vrijheden door de staatsoverheden beschermt.
14e Amendement
Sectie 1.
Alle personen die in de Verenigde Staten zijn geboren of genaturaliseerd, en aan de rechtsmacht daarvan zijn onderworpen, zijn burgers van de Verenigde Staten en van de staat waarin zij verblijven. Geen staat zal een wet maken of uitvoeren die de voorrechten of immuniteiten van burgers van de Verenigde Staten zal beknotten; noch zal een staat een persoon zijn leven, vrijheid of eigendom ontnemen, zonder behoorlijke rechtsgang; noch zal een staat een persoon binnen zijn rechtsgebied de gelijke bescherming van de wet ontzeggen.
Sectie 2.
Vertegenwoordigers worden over de verschillende staten verdeeld volgens hun respectievelijke aantallen, waarbij het gehele aantal personen in elke staat wordt geteld, met uitzondering van Indianen die geen belasting hoeven te betalen. Maar wanneer het kiesrecht bij enige verkiezing voor de keuze van de kiezers voor de President en Vice-President van de Verenigde Staten, de Vertegenwoordigers in het Congres, de uitvoerende en rechterlijke ambtenaren van een staat, of de leden van de wetgevende macht daarvan, wordt ontzegd aan enige mannelijke inwoner van die staat, die de leeftijd van eenentwintig jaar heeft bereikt , en burgers van de Verenigde Staten, of op enigerlei wijze wordt beperkt, behalve wegens deelname aan rebellie of een ander misdrijf, zal de basis van de vertegenwoordiging in die staat worden verminderd in de verhouding die het aantal van die mannelijke burgers zal hebben tot het totale aantal mannelijke burgers van eenentwintig jaar oud in die staat.
Sectie 3. Niemand zal Senator of Vertegenwoordiger in het Congres zijn, of kiezer van President en Vice-President, of enig ambt bekleden, burgerlijk of militair, onder de Verenigde Staten, of onder enige Staat, die, na tevoren als lid van het Congres, of als officier van de Verenigde Staten, of als lid van enige staatswetgever, of als uitvoerend of rechterlijk ambtenaar van enige Staat, de eed te hebben afgelegd, de Grondwet van de Verenigde Staten te steunen, zich daartegen in opstand of rebellie zal hebben begeven, of hulp of troost zal hebben verleend aan de vijanden daarvan. Het Congres kan echter met tweederde van de stemmen van elk Huis deze onbekwaamheid opheffen.
Sectie 4.
De geldigheid van de openbare schuld van de Verenigde Staten, toegestaan door de wet, met inbegrip van schulden gemaakt voor de betaling van pensioenen en premies voor diensten in de onderdrukking van opstand of rebellie, zal niet worden betwist. Maar noch de Verenigde Staten noch enige staat zal enige schuld of verplichting aangaan of betalen die is aangegaan ter ondersteuning van opstand of rebellie tegen de Verenigde Staten, of enige vordering voor het verlies of de emancipatie van enige slaaf; maar al deze schulden, verplichtingen en vorderingen zullen als onwettig en nietig worden beschouwd.
Sectie 5.
Het Congres heeft de bevoegdheid, door passende wetgeving, de bepalingen van dit artikel te handhaven.
Bescherming van burgerlijke vrijheden en burgerrechten is fundamenteel voor de Amerikaanse politieke waarden, maar het proces is verre van eenvoudig. Het beschermen van het recht van de een kan betekenen dat het recht van de ander wordt geschonden. Hoe ver moet de overheid gaan om “positieve actie” te ondernemen om minderheden te beschermen? De antwoorden komen vaak van mensen die het nauwst bij de wet betrokken zijn en wier zaken helpen de Amerikaanse burgerlijke vrijheden en rechten voortdurend te herdefiniëren.