Onze keuze van de grootste limericks – geselecteerd door Dr Oliver Tearle
De limerick is een poëtische vorm gehuld in mysterie: niemand weet waarom ze zijn vernoemd naar Limerick, wie de vorm uitgevonden, of wanneer ze voor het eerst werden gecomponeerd.
Wat we wel weten is dat ze al heel lang bestaan – de vroegste limericks dateren uit de Middeleeuwen – en dat limericks, op hun best, heel erg grappig kunnen zijn. Ze kunnen ook getuigen van een meesterlijke beheersing van de versvorm en een bewonderenswaardige zuinigheid van taal.
In deze post hebben we een dozijn van onze favoriete limericks verzameld, die behoren tot de grappigste limericks ooit geschreven en de beste voorbeelden van de vorm. Veel ervan zijn anoniem, maar waar de auteur van de limerick bekend is, hebben we dat vermeld.
Waarschuwing: sommige van deze klassieke limericks zijn op zijn zachtst gezegd nogal grof.
De limerick verpakt anatomische lachsalvo’s
In een ruimte die vrij spaarzaam is.
Maar de goede die ik heb gezien
Zo zelden zijn ze schoon
En de schone zo zelden zijn ze komisch.
Terwijl Titiaan rozenkaas mengde
Zijn model lag op een ladder.
De houding voor Titiaan
Suggestiede coïtus,
Dus hij rende de ladder op en had ‘r.
De volgende drie klassieke voorbeelden van de limerick zijn allemaal geschreven door één man, de dichter Algernon Charles Swinburne (1837-1909). Swinburne was een van de meest technisch onderlegde dichters van het Victoriaanse tijdperk.
Maar naast de verscheidenheid aan versvormen die hij beheerste, schreef hij in zijn werk ook over een aantal riskante en taboe-thema’s, vooral seksuele thema’s. (Hij was een kleurrijk figuur, zowel bekend om zijn pikante privé-leven als om zijn poëzie, en verhalen over zijn voorliefde voor geseling en naakt van trapleuningen glijden zijn bekend.)
In een aparte post hebben we een aantal van Swinburne’s grootste gedichten geselecteerd, die het volledige scala van zijn talenten laten zien, maar de volgende drie limericks op deze lijst laten ook zijn talent zien voor ribaldry in de vijfregelige versvorm.
Er was een jong meisje van Aberystwyth
Wie bracht graan naar de molen om er koren mee te halen.
De zoon van de molenaar, Jack,
Legde haar plat op haar rug,
En verenigde de organen waarmee ze p*ssed.
Er was een jonge vrouw uit Noorwegen
Die hing aan haar tenen in een deuropening.
Ze zei tegen haar beau
‘Kijk eens naar me Joe,
Ik denk dat ik nog een manier heb ontdekt.’
Er was een jongeman uit Dundee
Die een aap in een boom neukte.
Het resultaat was afschuwelijk:
Alle a*se en geen voorhoofd,
Drie ballen en een paars sikje.
Er was een jong meisje van Baroda
Die een erotische pagode bouwde;
De muren van haar zalen
Waren versierd met de ballen
En het gereedschap van de dwazen die haar bestroofden.
De volgende limerick is geschreven door Oliver Wendell Holmes Senior (1809-94), de Amerikaanse dichter en polymaat:
Gods plan maakte een hoopvol begin.
Maar de mens bedierf zijn kansen door te zondigen.
We vertrouwen erop dat het verhaal
zal eindigen in Gods glorie,
Maar op dit moment is de andere kant aan de winnende hand.
Ik ontmoette een onzedelijk naakt in Bermuda
Die dacht dat ze sluw was: Ik was gewiekster;
Zij vond het nogal grof
om naakt het hof te worden gemaakt;
Ik achtervolgde haar, onderwierp haar, en neukte haar.
Er was eens een jongeman, Cyril genaamd
Die in een bos werd gegrepen door een eekhoorn,
En hij vond het zo lekker
Dat hij in het bos bleef
Net zo lang als de eekhoorn viriel bleef.
Er was een jonge dame van Chichester
die alle heiligen in hun nissen deed bewegen.
Op een morgen bij de matins
Haar borsten in wit satijn
Maakten de bisschop van Chichester’s broek aan het roeren.
De gedachten van het konijn over seks
Zijn zelden of nooit complex;
Want een konijn in nood
Is inderdaad een konijn,
En doet precies wat een mens verwacht.
We besluiten deze selectie limericks met een van de Britse schrijver Norman Douglas (1868-1952), die waarschijnlijk het bekendst is door zijn roman South Wind uit 1917.
De bezoekers van onze fotopaleizen
hebben geen boodschap aan psychoanalyse;
en hoewel dokter Freud
zich er duidelijk aan ergert
klampen zij zich vast aan hun ouderwetse drogredenen.
Nieuwsgierig genoeg weet niemand zeker waarom limericks limericks worden genoemd. Er zijn talloze theorieën geopperd waarom het vijfregelige versje dat bekend staat als de ‘limerick’ zo is genoemd, maar geen daarvan is afdoende. De naam ‘limerick’ werd voor het eerst toegepast op de vijfregelige vorm aan het eind van de negentiende eeuw, en één theorie stelt dat de komische verzen ooit de regel ‘Will you come (up) to Limerick?
Maar hoewel de gedichten vrijwel zeker naar Limerick in Ierland zijn genoemd, blijft het onbewezen of dit de ware verklaring is voor de oorsprong van de naam.
Eén ding is zeker: de limerick lijkt, in tegenstelling tot het sonnet of andere poëtische vormen, een typisch Engelse vorm te zijn. Hij is zelfs door Brander Matthews beschreven als misschien wel de enige originele versvorm in de hele Engelse literatuur. Voor meer informatie, zie onze lijst van merkwaardige feiten over de limerick vorm.
Als je genoten hebt van deze selectie van de beste vunzige en risqué limericks, raden we je deze glorieuze collectie aan, Lure of the Limerick, The
U kunt ook genieten van deze klassieke humoristische gedichten en onze korte biografieën van Victoriaanse schrijvers verteld in limerick vorm.
De auteur van dit artikel, Dr Oliver Tearle, is literair criticus en docent Engels aan de Loughborough University. Hij is de auteur van, onder andere, The Secret Library: A Book-Lovers’ Journey Through Curiosities of History