Prince tijdens de promotiesessie voor “Purple Rain.” (AP)
Troy L. Smith, cleveland.com
CLEVELAND, Ohio – Het is moeilijk om alles te bevatten wat er in de jaren tachtig op muzikaal gebied gebeurde.
Disco was dood. Hair metal werd een ding. Blockbuster popalbums vlogen de platenzaken uit. Cd’s werden het favoriete formaat voor muziekconsumptie.
Dit alles maakte het decennium tot een wervelwind van geluiden die leidde tot creatieve pieken voor enkele van de grootste artiesten aller tijden, van Michael Jackson en Bruce Springsteen tot Prince en Madonna.
Mercury
50. Bon Jovi – “Slippery When Wet”
Er zijn veel bands die het woord willen veroveren, maar weinigen lukt dat ook echt. Dat is precies wat Bon Jovi deed met zijn derde album. “Slippery When Wet” is een onvervalste kijk op stadionrock, die doorspekt is met glans en enorme hooks.
Slash
49. X – “Los Angeles”
Door elementen van blues, rockabilly en folkrock te combineren op “Los Angeles,” smeedde X een nieuwe stijl van punk die de L.A. clubscene van de jaren tachtig zou boeien.
Def Jam
48. Slayer – “Reign in Blood”
“Reign of Blood” deed alles, van Slayer tot een mainstreamproduct maken tot thrash metal een compleet nieuwe vorm geven. In die tijd was het sneller en harder dan alles wat je ooit had gehoord. Dat is het misschien nog steeds.
Capitol Records
47. Tina Turner – “Private Dancer”
Na een paar mislukte solopogingen in de jaren 70, bedacht Tina Turner een plan voor een comeback in haar carrière dat in 1984 zijn vruchten zou afwerpen met “Private Dancer”. Het album en de massieve singles (aangevoerd door “What’s Love Got to Do with It”), maakten haar de grootste vrouwelijke ster op de planeet en duwden R&B richting “pop-soul.”
Blanco y Negro
46. The Jesus and Mary Chain – “Psychocandy”
In veel opzichten is “Psychocandy” het begin van het schoengapen. Het genre zou een steunpilaar worden in de jaren negentig, waarbij The Jesus and Mary Chain iedereen van My Bloody Valentine tot Smashing Pumpkins beïnvloedde met een lo-fi geluid dat een nieuwe manier creëerde om slimme popsongs te schrijven.
Rhino
45. Elvis Costello & The Attractions – “Get Happy!!”
Je kunt dagenlang twisten over het beste album van Elvis Costello. Maar “Get Happy!!” is zeker zijn meest soulvolle. Het album week af van zijn eerdere werk, maar wordt decennia later geroemd om Costello’s bereidheid om elementen uit de soulmuziek te vermengen met new wave.
Harvest
44. Iron Maiden – “The Number of the Beast”
“The Number of the Beast” was een game changer voor heavy metal, en veranderde de manier waarop fans de muziek beleven. De komst van zanger Bruce Dickinson stuwde de band naar nieuwe hoogten. Maar het was niet alleen het geluid, want elk nummer op “The Number of the Beast” ging een eigen leven leiden, met invloeden uit klassieke films en literatuur.
I$
43. Black Flag – “Damaged”
Het kost je niet veel tijd om door de geschiedenis van de hardcore muziek te graven en op “Damaged” te belanden. Henry Rollins wilde schreeuwen, leuke gevoel voor humor en de hard-hitting gitaren van de band definieerden hardcore punk.
Columbia
42. George Michael – “Faith”
“Faith” was een kaskraker, zelfs volgens de hoge normen van een decennium dat bekend werd om de grote popalbums. De ene hit na de andere maakte van George Michaels een enorme ster en sekssymbool die bereid was om risico’s te nemen met sociaal commentaar.
41. Nine Inch Nails – “Pretty Hate Machine”
Met “Pretty Hate Machine” gaf Trent Reznor industriële rock een gezicht, een weinig bekend genre dat in de jaren negentig succes zou oogsten met Nine Inch Nails, White Zombie, Marilyn Manson en anderen.
Warner Bros.
40. Jane’s Addiction – “Nothing’s Shocking”
Fans wijzen al snel naar de grunge-scene van de jaren negentig als het grote moment voor alternatieve rock. Maar Jane’s Addiction effende de weg voor alternatieve muziek in de late jaren 1980. “Nothing’s Shocking” opende wegen voor rockmuziek om zich uit te breiden.
Portret
39. Cindy Lauper – “She’s So Unusual”
Het is nu misschien moeilijk te bevatten, maar Cindy Lauper’s “She’s So Unusual” bracht haar op gelijke hoogte met Michael Jackson, Prince en Bruce Springsteen in termen van albumverkoop en impact op de popmuziek in de jaren tachtig. Het album bevatte vier hitsingles en is een echte sonische en visuele prestatie waarvan de impact vandaag de dag nog steeds voelbaar is op de radio.
Mercury
38. Def Leppard – “Pyromania”
“Pyromania” was niet alleen een overgangsplaat voor Def Leppard (het razend populaire “Hysteria” zou de opvolger worden), het was een groots moment voor de hardrock. Dankzij de enorme hooks was “Pyromania” op maat gemaakt voor de MTV-generatie, met nummers als “Photograph” en “Rock of Ages” die crossover-successen werden die talloze stadionrockacts zouden proberen te kopiëren.
37. Tom Petty – “Full Moon Fever”
Een eigen weg inslaan werd eind jaren tachtig gezien als een riskante en controversiële stap voor Tom Petty. Maar door The Heartbreakers achter zich te laten (een soort van, aangezien een groot deel van de band nog steeds meespeelde op het album), vond hij in Jeff Lynne de perfecte medewerker voor Petty’s meest opgewekte release en grootste commerciële succes.
Island
36. Eric B. & Rakim – “Paid in Full”
“Paid in Full” stond in het middelpunt van het gouden tijdperk van de hiphop uit de jaren tachtig. Maar geen enkel album leidde tot een grotere verschuiving in de hiphop. Voor Rakim was schreeuwen in een microfoon om luide anthems te brengen de norm. Maar hij werd een echte, glad pratende tekstschrijver.
Warner Bros.
35. Van Halen – “1984”
Toen Van Halen zich opmaakte voor zijn zesde album, kopieerde zo’n beetje elke hardrockband uit de jaren tachtig zijn stijl. Niets was belangrijker dan een charismatische frontman en een gitaarheld die kon slayen. Zo bewezen Eddie Van Halen en zijn kompanen dat ze uniek waren met hun grootste album tot nu toe, waarbij ze zelfs de synthesizer tevoorschijn haalden voor “1984.”
Slash
34. Violent Femmes – “Violent Femmes”
Het debuut van Violent Femmes was zo simplistisch, maar toch zo impactvol. Het was een vroeg meesterwerk van het alternatieve rock tijdperk dat echt zou helpen bij het ontwikkelen van het geluid van het genre. Tot op de dag van vandaag is het misschien wel een van de meest verrassende platina-albums aller tijden.
Factory Records
33. Joy Division – “Closer”
Joy Division gaf het startschot voor de jaren tachtig met het eerste en misschien wel belangrijkste gothrock-werk, waarmee het de weg bereidde voor bands als The Cure en de rest van het genre.
Polydor
32. Roxy Music – “Avalon”
Roxy Music’s laatste album bleek een prachtige zwanenzang te zijn. Het was ook passend dat het het grootste commerciële succes van de band werd. Het album was verfijnder van aard dan zijn voorgangers en zou een enorme impact hebben op de Britse popmuziek van de jaren tachtig.
Warner Bros.
31. ZZ Top – “Eliminator”
Waar veel hardrockacts hun geluid en stijl aanpasten aan het MTV-tijdperk, won ZZ Top door simpelweg het volume op te schroeven en grotere hooks te verzinnen. “Eliminator” was een monsterplaat en maakte van de bandleden sterren. Het vestigde de aandacht op een van de beste gitaar-gedreven rock ooit gemaakt.
Warner Bros.
30. Prince – “Sign O’ The Times”
Er zijn een handvol Prince-albums die deze lijst hadden kunnen halen (en eentje die nog moet komen). Maar wat “Sign O’ The Times” tot een meesterwerk maakte, was de bereidheid van Prince om zijn geluid uit te rekken. Na het uiteenvallen van de Revolution vond Prince de creatieve vrijheid om zich te storten op funk, rock, art-rock en psychedelische muziek, terwijl hij nog steeds seksualiteit en sociale vraagstukken verkende.
Island
29. Tom Waits – “Rain Dogs”
“Rain Dogs” is het punt waarop Tom Waits de voorzichtigheid liet varen en het vreemde, experimentele genie werd waar we hem vandaag de dag als zouden kennen. De overgang begon met 1983’s “Swordfishtrombones.” Maar met “Rain Dogs,” schokt en verbaast Waits in de loop van 19 tracks.
Def Jam
28. Beastie Boys – “Licensed to Ill”
Tijdens een deel van de jaren tachtig werden hiphopplaten gemaakt voor hiphopfans. Maar de Beastie Boys brachten een andere stijl met “Licensed to Ill.” Was het omdat ze blank waren? Gedeeltelijk. Maar de Boys wisten ook hoe ze het geluid van hiphop konden oprekken naar een omgeving die alternatieve muziekfans kon aanspreken.
Twin/Tone
27. The Replacements – “Let It Be”
Angst is de norm geworden in de indierockmuziek. Maar dat komt omdat The Replacements het muzikaal en tekstueel zo goed perfectioneerden op hun beste album “Let It Be.” Het was een breuk met het harde geluid van de band, en een welkome breuk waar songwriting werd gedreven door emotie.
Mercury
26. Rush – “Moving Pictures”
Uitgebracht in 1981, was Rush’s “Moving Pictures” misschien wel het laatste grote prog-rock album van dat tijdperk. Daarmee markeerde het de piek van een vruchtbare tijd voor een genre, terwijl het ook een sjabloon zette voor rockalbums van de jaren tachtig. Alles op “Moving Pictures” vloeide in elkaar over en toonde aan dat progressieve rock een ware kunstvorm was.
Elektra
25. Tracy Chapman – “Tracy Chapman”
Tracy Chapman’s nalatenschap en invloed lijken net zo stil als ze was. In werkelijkheid, toen ze aan het eind van de jaren 1980 kwam, was ze een van de meest opwindende nieuwe soloartiesten die de industrie ooit had gezien. Hier was een briljante songwriter die een broodnodige zwarte, vrouwelijke stem presenteerde over empowerment en sociale kwesties op perfect uitgewerkte nummers als “Talkin’ bout a Revolution” en “Fast Car” die tijdloos blijven.
Elektra
24. Metallica – “Master of Puppets”
Heavy metal was al een paar jaar voor “Master of Puppets” aan het afdwalen naar rockclichés. Dus besloot Metallica dat het tijd was om dat allemaal te vernietigen. Het thrash meesterwerk liet zien dat je nog steeds harde metal muziek kon maken die stadions kon vullen. Plotseling, was thrash metal niet meer in de underground. Het was in de mainstream en in your face.
Profile Records
23. Run-DMC – “Raising Hell”
“Raising Hell” markeert het moment dat hiphop de buitenwijken binnenviel. Vergis je niet, Run-DMC waren de eerste supersterren van het genre en “Raising Hell” is het album waarop ze de wereld veroverden met massieve singles als “My Adidas”, “It’s Tricky” en, natuurlijk, het baanbrekende “Walk This Way.”Walk This Way”.”
Fiction Records
22. The Cure – “Disintegration”
Het belangrijkste album van The Cure maakte hen tot een van de eerste “emo” bands die groot succes hadden. “Disintegration” was een transformerend moment dat goth-rock zowel qua stijl als sound tot een betaalbaar goed maakte, en iedereen beïnvloedde van Smashing Pumpkins tot The Killers.
Sire
21. The Pretenders – “Pretenders”
Het debuutalbum van The Pretenders vormde de brug tussen punk en new wave. Onder invloed van The Clash en Patti Smith, maar ook als voorbode van PJ Harvey en Garbage, smolten Chrissie Hynde en haar kompanen verschillende stijlen rock waar jongere acts zich aan vast zouden klampen.
Prioriteit
20. N.W.A. – “Straight Outta Compton”
N.W.A. vond de gangsta rap niet uit, maar bracht het wel naar de mainstream. Nooit eerder was hip-hop zo vernietigend en gewelddadig geweest. En nooit eerder had Amerika, zowel in de buurt als in de voorsteden, het in zulke grote hoeveelheden gedronken.
A&M
19. The Police – “Synchronicity”
Als je een fan bent van The Police, heb je waarschijnlijk een haat-liefdeverhouding met “Synchronicity”. Het is misschien wel het beste album van de band, maar het heeft ze ook uit elkaar gedreven. Sting was op weg naar een solocarrière, waarbij zijn songwriting zijn creatieve hoogtepunt bereikte.
Maverick
18. Madonna – “Like a Prayer”
Het grootste statement uit Madonna’s carrière was het moment dat ze echt een creatief genie werd. “Like a Prayer” was het soort album dat het voor vrouwelijke popsterren oké maakte om zich uit te spreken over seksualiteit en religie op een manier zoals mannelijke artiesten dat jarenlang hadden gedaan.
Geffen
17. Peter Gabriel – “So”
Voor een groot deel van zijn vroege carrière, zowel met Genesis als solo, werd Peter Gabriel beschouwd als een vreemde eend in de bijt. “So” markeerde zijn stap naar de mainstream, terwijl hij nog steeds de stijl behield die hem zo uniek maakte. Er staat geen slecht nummer op dankzij een combinatie van muzikaliteit en emotie die je niet vaak tegenkomt.
Tommy Boy
16. De La Soul – “3 Feet High and Rising”
Noem het alternatieve hiphop, rugzakrap of wat je maar wilt. Het is enigszins schokkend dat de invloed van De La Soul misschien wel meer aanwezig is in de hiphopscene van vandaag dan die van welke andere rapact uit de jaren tachtig dan ook. Dit was niet de super serieuze rap waar Public Enemy bekend om stond. Het was leuk, maar misschien nog creatiever. Zonder “3 Feet High and Rising” zouden artiesten als Kanye West, Drake en vele anderen gewoon niet klinken zoals ze klinken.
Sire
15. The Smiths – “The Queen Is Dead”
The Smiths en “The Queen Is Dead” is het begin van de Britpop-rush die in de komende decennia zou komen. Er is geen band in dat genre die niet het grootste album van The Smiths heeft bestudeerd, en uiteindelijk gekopieerd.
A&M
14. Janet Jackson – “Control”
Het is moeilijk te herinneren hoe mainstream R&B klonk voordat Janet Jackson de handen ineen sloeg met Jimmy Jam en Terry Lewis voor onontkoombare tracks als “Nasty,” “What Have You Done for Me Lately” en “The Pleasure Principle,” onder andere. Het album was niet alleen van invloed op de new jack swing beweging van eind jaren ’80/begin jaren ’90, het herdefinieerde R&B voor het moderne tijdperk waarin artiesten als Beyoncé en Rihanna konden gedijen.
Atlantic
13. AC/DC – “Back in Black”
Vergeet even dat “Black in Black” het ultieme hardrockalbum is dat laat zien hoe je stadionrockanthems kunt maken zonder je metalroots uit het oog te verliezen. “Back in Black” is technisch gezien misschien wel het best klinkende album in de geschiedenis van de wereld. Producer Mutt Lange en de band bereikten perfectie in de studio tot een punt waarop andere bands het album zouden gebruiken als een sjabloon voor productie.
Elektra
12. Pixies – “Doolittle”
“Doolittle” is een go-to album voor iedereen die op zoek is naar vroege piekmomenten van de indierockscene. Maar het is de songwriting van het album die de echte impact maakte. Bands van verschillende genres zouden zich vastklampen aan “Doolittle’s” mix van noise en melodie, waaronder ene Kurt Cobain, die in principe The Pixies gebruikte als sjabloon voor elke single die hij schreef.
Columbia
11. Bruce Springsteen – “Born in the U.S.A.”
Als Bruce Springsteen “Born in the U.S.A.” nooit had gemaakt, zou hij nog steeds als een van de beste artiesten aller tijden worden beschouwd. Maar het is het album dat van hem de grootste ster ter wereld maakte. The Boss ging voluit in de poprock met nummers als “Dancing in the Dark” en “Glory Days.” “Born in the U.S.A.” en het succes ervan effenden de weg voor de heartland rock beweging die artiesten als John Mellencamp en Tom Petty zou helpen om nog grotere sterren te worden.
Enigma
10. Sonic Youth – “Daydream Nation”
Noise rock en politiek statement klonken nog nooit zo goed samen als op “Daydream Nation,” misschien wel het belangrijkste indierockalbum van zijn tijd. Sonic Youth duwde het genre in een kunstzinnige richting met een geluid dat zo precies en verbluffend was dat veel bands het kopieerden, maar niet in de buurt konden komen om het te evenaren.
Warner Bros.
9. Paul Simon – “Graceland”
“Graceland” krijgt veel krediet omdat het Noord-Amerika kennis heeft laten maken met Afrikaanse klanken. Maar, op een meer fundamenteel niveau, is het de topless songwriting showcase voor een van Amerika’s grootste artiesten. Paul Simon bereikte echt zijn creatieve hoogtepunt op het album met zijn meest duurzame collectie songs.
Geffen
8. Guns N’ Roses – “Appetite for Destruction”
Sex, drugs and rock n’ roll was een mooie catchphrase. Toen maakte Guns N’ Roses het waar. Hardrock was eind jaren tachtig al hard op weg naar de mainstream. Maar Guns N’ Roses kwam op het feest en vernielde de hotelkamer met zware anthems die catchy waren, maar geworteld in een punk gevoeligheid. Het hielp dat je een band had die briljante melodieën kon maken en een van de grootste leadzangers aller tijden die alle noten kon raken.
I.R.S.
7. R.E.M. – “Murmur”
“Murmur” is het belangrijkste alt-rock album aller tijden en een essentieel moment voor Generatie X. Het maakte van college-rock een platform waar artiesten hun eerste succes konden behalen en uit konden groeien tot wereldwijde faam. Vanuit muzikaal oogpunt is het een album met fantastische songs die een eigen unieke wereld creëren om in te leven. Het veranderde het landschap van de rock.
Island
6. U2 – “The Joshua Tree”
“The Joshua Tree” is het album dat van U2 dé band van de jaren tachtig heeft gemaakt. Wat daar het meest indrukwekkend aan is, is hoeveel politieke kracht er in zit. Het was het bewijs dat grote artiesten niet hoefden te kiezen tussen het schrijven van hitnummers en het geven van sociaal commentaar. Het was een nieuwe standaard om naar te leven als je de beste wilde zijn.
Def Jam
5. Beastie Boys – “Paul’s Boutique”
Het is niet verrassend dat mensen niet wisten wat ze van “Paul’s Boutique” moesten denken toen het voor het eerst verscheen. De Beastie Boys waren aan het herdefiniëren wat hip-hop was. Het bevatte laag na laag geluiden en samples die tot op dat moment ongehoord waren. Na “Paul’s Boutique” werd hip-hop ontkend als een levensvatbare kunstvorm die alle muziekrichtingen naar nieuwe hoogten kon stuwen.
Sire
4. Talking Heads – “Remain in Light”
“En je kunt jezelf afvragen, nou. Hoe ben ik hier gekomen?” Dat vat zo’n beetje “Remain in Light” samen, een album met een inventieve en futuristische feel als geen ander. Het introduceerde niet alleen Afrikaanse muziek en worldbeats in Amerika, het was ook een van de intelligentere albums die ooit zijn uitgekomen. “Remain in Light” verkocht aanvankelijk niet zo goed, maar het is uitgegroeid tot een go to voor rockbands die zichzelf voorbij alle beperkingen willen duwen.
Warner Bros.
3. Prince – “Purple Rain”
Wat is er nog niet geschreven over Prince’s monster van een album? “Purple Rain” is het moment dat hij een van de meest uitzonderlijke sterren in de geschiedenis van de muziek werd. En terwijl het avant-garde gevoel van het album deel uitmaakt van zijn aantrekkingskracht, zijn het de singles die ontelbaar veel muzikanten hebben beïnvloed. De stijl varieert van R&B en rock tot funk en psychedelische muziek. Maar ze presenteren zich altijd in een pop-savvy formaat waar je niet omheen kunt. Het is een album waar je keer op keer in wilt verdwalen.
Def Jam
2. Public Enemy – “It Takes a Nation of Millions to Hold Us Back”
Wat Public Enemy met hiphop deed, was niet te voorzien. Vergeet schreeuwende teksten en pakkende hooks. Chuck D en zijn kompanen sloegen je in het gezicht met een verkenning van rassenkwesties die je wilde negeren. Tekstueel is het onverbiddelijk, provocerend en verbluffend.
De productie van de Bomb Squad is tot op de dag van vandaag nog steeds genoeg om je kippenvel te bezorgen. Dit is het ultieme hiphopstatement van de jaren tachtig en daarna. Deze keer kun je de hype geloven.
Epic
1. Michael Jackson – “Thriller”
“Thriller” werd al snel het album waaraan alle andere popalbums worden afgemeten. Zeven van de negen nummers van het album werden uitgebracht als singles en werden hits. De sounds varieerden van rechttoe rechtaan pop en disco tot rock en R&B. Zelfs een secundaire single als “P.Y.T.” is tot op de dag van vandaag nog op de radio te horen. Michael Jackson’s bedoelingen waren duidelijk – het grootste album uitbrengen met de grootste songs aller tijden. Missie volbracht.