2. Lagere prijzen
Lagere tarieven verlaagden ook de importprijzen. Dat verkleint het risico van inflatie en stelt de Federal Reserve in staat de rente laag te houden.
Dat is vooral belangrijk voor de olieprijzen, aangezien olie Amerika’s grootste importproduct is. De Amerikaanse Census meldt dat Mexico in 2017 voor $15 miljard aan olie en aardolieproducten verscheepte. Dankzij de grotere Amerikaanse productie van schalieolie was dit cijfer gedaald van $24 miljard in 2009. Canada verscheepte $ 75 miljard, dat is een stijging ten opzichte van $ 49 miljard in 2009. Canada heeft ook zijn productie van schalieolie opgevoerd.
NAFTA verminderde de afhankelijkheid van de VS van olie-import uit het Midden-Oosten en Venezuela. Het was vooral belangrijk toen de Verenigde Staten de olie-import uit Iran verboden. Waarom? Mexico en Canada zijn bevriende landen. Andere olie-exporteurs, zoals Venezuela en Iran, gebruiken olie als een politiek schaakstuk. Beiden begonnen bijvoorbeeld olie te verkopen in andere valuta dan de petrodollar.
NAFTA verlaagde de voedselprijzen op vrijwel dezelfde manier. In 2017 bedroeg de voedselinvoer uit Mexico 26 miljard dollar en uit Canada 24 miljard dollar, in totaal 50 miljard dollar. Dat is een stijging van 67% ten opzichte van de 30 miljard dollar die in 2008 werd ingevoerd. Zonder NAFTA zou de voedingsindustrie jaarlijks naar schatting 2,7 miljard dollar meer moeten betalen om goederen te importeren – kosten die waarschijnlijk aan de consument zouden worden doorberekend in de vorm van hogere prijzen.
3. Grotere economische groei
NAFTA stimuleerde de economische groei in de VS met maar liefst 0,5% per jaar.De sectoren die er het meest van profiteerden, waren landbouw, auto’s en diensten.
De export van landbouwproducten uit de VS naar Canada en Mexico is verviervoudigd van 11 miljard dollar in 1993 tot 43 miljard dollar in 2016. Deze export was goed voor 25% van de totale voedselexport en ondersteunde 20 miljoen banen. Deze handel heeft nog eens 54,6 miljard dollar aan bedrijfsinvesteringen gegenereerd.
De NAFTA heeft de export van landbouwproducten doen toenemen omdat de hoge Mexicaanse tarieven werden afgeschaft. Mexico is de belangrijkste exportbestemming voor rundvlees, rijst, sojameel, zoetstoffen uit maïs, appels en bonen uit de VS. Het is de op een na grootste exportbestemming voor maïs, sojabonen en oliën.
NAFTA heeft de Amerikaanse auto-industrie gemoderniseerd door de productie te consolideren en de kosten te verlagen.
De meeste auto’s die nu in Noord-Amerika worden gemaakt, hebben onderdelen die uit alle drie de landen afkomstig zijn. Door de toegenomen concurrentiekracht kan de industrie het hoofd bieden aan de Japanse import. Mexico exporteert meer auto’s naar de Verenigde Staten dan Japan. Vóór de recessie van 2008 exporteerde Japan twee keer zoveel auto’s als Mexico.
NAFTA heeft de Amerikaanse dienstenexport naar Canada en Mexico gestimuleerd van 25 miljard dollar in 1993 tot een piek van 106,8 miljard dollar in 2007. De recessie heeft de financiële diensten hard getroffen. In 2009 was deze nog maar gestegen tot 63,5 miljard dollar. In 2018 was de dienstenexport verbeterd tot 95,9 miljard dollar. Dat is inclusief 34,1 miljard dollar naar Mexico en 61,8 miljard dollar naar Canada.
Van het bbp van de VS bestaat naar schatting 80% uit diensten, zoals financiële diensten en gezondheidszorg. NAFTA heft handelsbelemmeringen op in de meeste dienstensectoren, die gereguleerd zijn. NAFTA vereist dat regeringen alle regelgeving publiceren, waardoor de verborgen kosten van het zakendoen worden verlaagd.
4. Banen gecreëerd
Van sommige bronnen is vernomen dat de NAFTA-export netto 5 miljoen nieuwe banen in de VS heeft opgeleverd. De meeste van deze banen gingen naar 17 staten, maar in alle staten was sprake van enige groei. De Amerikaanse fabrikanten hebben tussen 1993 en 1997 meer dan 800.000 banen gecreëerd. Fabrikanten exporteerden in 2014 voor 487 miljard dollar. Voor elke fabrieksarbeider leverde dat $40.000 aan exportinkomsten op.
Zelfs de invoer van NAFTA-partners creëerde banen. Bijna 40% van de Amerikaanse import uit Mexico was afkomstig van Amerikaanse bedrijven. Zij ontwierpen de producten in eigen land en besteedden vervolgens een deel van het proces uit in Mexico. Zonder NAFTA zouden zij naar China zijn gegaan. Misschien zouden ze helemaal niet zijn gemaakt.
5. Meer directe buitenlandse investeringen
Sinds de NAFTA werd vastgesteld, zijn de directe buitenlandse investeringen van de VS in Canada en Mexico meer dan verdrievoudigd tot 500,9 miljard dollar. In 2017 hebben Amerikaanse investeerders 391,2 miljard dollar in Canada en 109,7 miljard dollar in Mexico gestoken. Dat heeft de winsten van Amerikaanse bedrijven gestimuleerd doordat ze meer mogelijkheden hebben om zich te ontwikkelen en markten te verkennen.
De Canadese en Mexicaanse directe buitenlandse investeringen in de Verenigde Staten stegen tot 471,1 miljard dollar. Canadese investeerders staken 453,1 miljard dollar in de VS, terwijl Mexicaanse bedrijven 18 miljard dollar investeerden. Dat is meer dan de 219,2 miljard dollar in 2007. Dat is een extra investering die vooral naar Amerikaanse productie-, verzekerings- en bankbedrijven ging.
NAFTA beschermde intellectuele eigendommen. Het hielp innovatieve bedrijven door piraterij te ontmoedigen. De DBI werden gestimuleerd omdat bedrijven wisten dat het internationale recht hun rechten zou beschermen. De NAFTA verminderde het risico van investeerders door te garanderen dat zij dezelfde wettelijke rechten zullen hebben als plaatselijke investeerders. Dankzij de NAFTA kunnen investeerders juridische stappen ondernemen tegen de regering als deze hun industrie nationaliseert of hun eigendom afpakt door middel van onteigening.
6. Lagere overheidsuitgaven
NAFTA stond bedrijven in de aangesloten landen toe mee te dingen naar alle overheidscontracten. Dat creëerde gelijke concurrentievoorwaarden voor alle bedrijven binnen de grenzen van de overeenkomst. De tekorten op de overheidsbegroting werden teruggedrongen doordat meer concurrentie en goedkopere offertes mogelijk werden.
USMCA
Ondanks deze voordelen hebben de Verenigde Staten, Mexico en Canada op 30 november 2018 opnieuw onderhandeld over NAFTA. De nieuwe overeenkomst heet de overeenkomst tussen de Verenigde Staten, Mexico en Canada. Mexico heeft de overeenkomst in 2019 geratificeerd. Het akkoord werd op 29 januari 2020 ondertekend door Donald Trump. Het Canadese parlement ratificeerde het op 13 mrt. 2020.
De regering-Trump wilde het handelstekort tussen de Verenigde Staten en Mexico terugdringen. De nieuwe deal verandert NAFTA op zes gebieden. De belangrijkste is dat autobedrijven ten minste 75% van de onderdelen van de auto in de handelszone van de USMCA moeten fabriceren.
In-Depth: Voor- en nadelen: Wat als Trump de NAFTA dumpt? | History and Purpose | International Trade | Trade Agreement Pros and Cons | CAFTA | FTAA | GATT