Guinguette Marais Poitevin

Wanneer iemand “hond” zegt, komt er een beeld in je op.

Je denkt waarschijnlijk aan een poedel, een Duitse herder, een Labrador Retriever, een Beagle, of een van de tientallen rassen die je persoonlijk kent of in films of op tv hebt gezien.

Echter zijn er hondenrassen waar je misschien nog nooit van hebt gehoord, of zelfs maar een foto van hebt gezien. Hier zijn acht van de meer ongewone hondenrassen, alfabetisch gerangschikt:

Azawakh

Deze lange, slanke hond komt uit Afrikaanse woestijngebieden. Ze zijn uiterst trouw, en hechten zich zo sterk aan hun gezin dat ze het beste op jonge leeftijd bij een permanent gezin kunnen worden geplaatst. Deze beschermende honden zijn prima huisdieren voor binnenshuis, maar ze moeten wel minstens 30 minuten per dag kunnen bewegen. Als ze erg mager zijn – bijna benig – zijn ze in optimale gezondheid.

Bergamasco

Aangenomen wordt dat Beramascos afstammen van herdershonden die in Perzië leefden, en bekend staan om hun unieke gematteerde vacht. Als puppy hebben ze zacht, kort haar. De matten beginnen te verschijnen tussen zeven maanden en een jaar oud, en zullen de grond bereiken binnen vijf jaar. Ondanks hun uiterlijk hebben deze honden, als de vacht eenmaal volledig is aangegroeid, minder verzorging nodig dan de meeste andere honden. Een bad één tot drie keer per jaar is voldoende. Hun vacht moet lang worden gehouden om ze warm te houden tijdens strenge winters en beschermd tegen de zon in de zomermaanden.

Çatalburun

Çatalburuns zijn een Turks ras, geprezen als jachthonden. Deze honden zijn een pointer ras, en lijken veel op andere pointers met uitzondering van een unieke eigenschap: hun neuzen zijn gespleten van boven naar beneden. Velen vinden dat ze het beste reukvermogen hebben van alle pointers, misschien vanwege de gespleten neus. Buiten Turkije worden ze zelden gezien.

Chinese Naakthond

De Chinese Naakthond is een kleine, slanke hond die oorspronkelijk werd gefokt als gezelschapshond voor invaliden. De meest voorkomende variëteit is de Hairless, met zijdeachtig haar op zijn hoofd, staart en voeten. Er is ook een Powderpuff variëteit, die een volle vacht heeft. Zowel de Hairless als de Powderpuff kunnen in hetzelfde nest voorkomen. De Hairless variëteit moet ten minste om de week in bad, en moet ook worden verzorgd om de huid gezond te houden, omdat ze een soort hondenacne kunnen ontwikkelen.

Norwegian Lundehund

De Noorse Lundehund is een andere jachthond. Deze hond heeft een verzameling kenmerken die hem uniek maken. Hij heeft ten minste zes tenen aan elke voet, om zich gemakkelijker op gladde rotsen te kunnen vasthouden. Hij kan zijn gehoorgang afsluiten om zijn binnenoor te beschermen tegen vuil en vocht. Zijn nek is scharnierend, zodat hij zijn hoofd naar achteren kan buigen en zijn voorhoofd op zijn rug kan raken. En zijn schouders zijn zo verbonden dat hij zijn poten recht naar opzij kan spreiden. Al deze eigenschappen maken hem tot een geweldige jager op klippen, gladde rotsen en in moeilijke doorgangen.

Pharaohond

Afbeeldingen van de Faraohond zijn te vinden in oude Egyptische artefacten die dateren van 4400 v. Chr, waardoor ze een van de oudst bekende rassen van gedomesticeerde honden zijn. Misschien wel net zo opmerkelijk als de leeftijd van het ras zelf is het feit dat deze honden meer dan 5000 jaar onveranderd zijn gebleven.

Puli

Pulis lijken op wandelende stofmoppen. Deze langharige honden hebben een vacht die tot op de grond groeit als ze vijf jaar oud zijn. Eigenaars hoeven de spoelen niet te vlechten of op een andere manier te vormen, maar ze moeten er wel voor zorgen dat de spoelen gescheiden zijn, zodat er lucht bij de huid kan komen. Hoewel het baden niet langer duurt dan bij elke andere langharige hond, kan het drogen uren duren. Gelukkig hoeven ze niet vaak in bad.

Xoloitzcuintli

De Xoloitzcuintli (spreek uit: show-low-eats-queent-lee) is ook bekend als Mexicaans Haarloos. Archeologen geloven dat deze honden naar de Nieuwe Wereld kwamen via de Bering-landmassa, zo’n 12.000 jaar geleden. Ze ontlenen hun naam aan de Azteekse taal: “Xolotl, de Azteekse god van het vuur en escorte van de doden naar de onderwereld, en itzcuintli, het Azteekse woord voor hond. Ze zien er ongewoon uit met hun meestal haarloze lichaam, lange slanke staart, schele ogen en grote oren. Ze zijn aanhankelijk met hun gezin, genieten van gezelschap, en zijn goede waakhonden.