Aambeien gaan vaak na een paar dagen vanzelf over. Er zijn echter veel behandelingen die de jeuk en het ongemak kunnen verminderen.
Eenvoudige veranderingen in het voedingspatroon en niet te hard drukken op het toilet worden vaak als eerste aanbevolen.
Crèmes, zalven en zetpillen (die u in uw billen inbrengt) zijn zonder recept verkrijgbaar bij de apotheek. Ze kunnen worden gebruikt om zwellingen en ongemak te verlichten.
Als een intensievere behandeling nodig is, hangt het type af van waar de aambeien zich in je anale kanaal bevinden – het onderste derde deel (het dichtst bij je anus) of het bovenste tweederde deel. In het onderste derde deel zitten zenuwen die pijn kunnen doorgeven, in het bovenste tweederde deel niet.
Nonchirurgische behandelingen voor aambeien in het onderste deel van het kanaal zijn waarschijnlijk erg pijnlijk, omdat de zenuwen in dit gebied pijn kunnen waarnemen. In deze gevallen zal meestal een aambeienoperatie worden aanbevolen.
De verschillende behandelingen voor aambeien worden hieronder geschetst.
Veranderingen in dieet en zelfzorg
Als men denkt dat constipatie de oorzaak is van uw aambeien, moet u uw ontlasting zacht en regelmatig houden, zodat u zich niet inspant bij het poepen.
Dit kunt u doen door de hoeveelheid vezels in uw dieet te verhogen. Goede bronnen van vezels zijn volkorenbrood, granen, fruit en groenten.
U moet ook veel water drinken en cafeïne (in thee, koffie en cola) vermijden.
Wanneer u naar het toilet gaat, moet u:
- voorkom dat u zich inspant om de ontlasting te laten gaan, omdat dit uw aambeien kan verergeren
- gebruik liever vochtig toiletpapier dan droog toiletpapier, of babydoekjes om uw billen schoon te maken na het poepen
- klop op het gebied rond uw billen, in plaats van erover te wrijven
Lees meer over het voorkomen van constipatie.
Medicijnen
Over-the-counter plaatselijke behandelingen
Er zijn verschillende crèmes, zalven en zetpillen (die in uw billen worden ingebracht) zonder recept verkrijgbaar bij de apotheek. Ze kunnen worden gebruikt om eventuele zwellingen en ongemakken te verlichten.
Deze geneesmiddelen mogen slechts vijf tot zeven dagen achtereen worden gebruikt. Als u ze langer gebruikt, kunnen ze de gevoelige huid rond uw anus irriteren. Alle medicijnen moeten worden gecombineerd met het hierboven besproken dieet en zelfzorgadvies.
Er is geen bewijs dat de ene methode effectiever is dan de andere. Vraag uw apotheker om advies over welk middel voor u het meest geschikt is, en lees altijd de bijsluiter bij uw medicijn voordat u het gebruikt.
Gebruik niet meer dan één middel tegelijk.
Corticosteroïdcrème
Als u ernstige ontstekingen in en rond uw ruggang heeft, kan uw huisarts u corticosteroïdcrème voorschrijven, dat steroïden bevat.
U mag corticosteroïdcrème niet langer dan een week achter elkaar gebruiken, omdat het de huid rond uw anus dunner kan maken en de irritatie kan verergeren.
Pijnstillers
Gewone pijnstillende medicijnen, zoals paracetamol, kunnen helpen de pijn van aambeien te verlichten.
Bij overmatige bloedingen moet u echter het gebruik van niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID’s), zoals ibuprofen, vermijden, omdat deze het rectaal bloeden kunnen verergeren. Vermijd ook het gebruik van pijnstillers met codeïne, omdat die constipatie kunnen veroorzaken.
Uw huisarts kan u producten voorschrijven die plaatselijke verdoving bevatten om pijnlijke aambeien te behandelen. Net als de vrij verkrijgbare plaatselijke behandelingen mogen deze slechts enkele dagen worden gebruikt, omdat ze de huid rond uw ruggang gevoeliger kunnen maken.
Laxeermiddelen
Als u verstopt bent, kan uw huisarts u een laxeermiddel voorschrijven. Laxeermiddelen zijn een soort medicijnen die u kunnen helpen uw darmen te legen.
Niet-chirurgische behandelingen
Als dieetwijzigingen en medicatie uw klachten niet verbeteren, kan uw huisarts u doorverwijzen naar een specialist. Deze kan bevestigen of u aambeien heeft en een passende behandeling aanbevelen.
Als u aambeien heeft in het bovenste deel van uw anale kanaal, kunnen niet-chirurgische ingrepen zoals banding en sclerotherapie worden aanbevolen.
Banding
Banding houdt in dat een zeer strakke elastische band rond de basis van uw aambeien wordt geplaatst om hun bloedtoevoer af te snijden. De aambeien zouden dan binnen ongeveer een week na de behandeling moeten afvallen.
Banding is meestal een dagbehandeling waarvoor geen verdoving nodig is, en de meeste mensen kunnen hun normale bezigheden de volgende dag al hervatten. U kunt daarna een dag of wat pijn of ongemak voelen. Normale pijnstillers zijn meestal voldoende, maar uw huisarts kan u indien nodig iets sterkers voorschrijven.
Het kan zijn dat u niet merkt dat uw aambeien zijn afgevallen, omdat ze uit uw lichaam zouden moeten gaan als u naar het toilet gaat. Als u binnen een week na de ingreep wat slijmafscheiding opmerkt, betekent dit meestal dat de aambeien zijn afgevallen.
Direct na de ingreep kunt u na een toiletbezoek bloed op het toiletpapier aantreffen. Dit is normaal, maar er mag niet veel bloedverlies zijn. Als u veel helderrood bloed of bloedstolsels (vaste bloedklonters) krijgt, ga dan onmiddellijk naar de dichtstbijzijnde afdeling spoedeisende hulp (A&E).
Ook op de plaats van de zwachtel kunnen zweertjes (open zweertjes) ontstaan, maar deze genezen meestal zonder dat verdere behandeling nodig is.
Injecties (sclerotherapie)
Een behandeling genaamd sclerotherapie kan worden gebruikt als alternatief voor het zwachtelen.
Tijdens sclerotherapie wordt een chemische oplossing in de bloedvaten in uw ruggang geïnjecteerd. Dit verlicht de pijn door de zenuwuiteinden op de plaats van de injectie te verdoven. Ook verhardt het weefsel van de aambei, zodat er een litteken ontstaat. Na ongeveer 4 tot 6 weken moet de aambei in omvang afnemen of verschrompelen.
Na de injectie moet u de rest van de dag geen zware inspanning meer doen. U kunt een tijdje lichte pijn hebben en een beetje bloeden. De dag na de ingreep moet u uw normale activiteiten, inclusief werken, kunnen hervatten.
Elektrotherapie
Elektrotherapie, ook bekend als elektrocoagulatie, is een ander alternatief voor zwachtelen voor mensen met kleinere aambeien.
Tijdens de ingreep wordt een apparaat, een proctoscoop, in de anus ingebracht om de aambei te lokaliseren. Vervolgens wordt een elektrische stroom geleid door een kleine metalen sonde die aan de basis van de aambei wordt geplaatst, boven de dentate lijn. De specialist kan de elektrische stroom regelen met behulp van knoppen die aan de sonde zijn bevestigd.
Het doel van elektrotherapie is om het bloed dat de aambei van bloed voorziet te laten stollen (verdikken), waardoor de aambei krimpt. Indien nodig kan tijdens elke sessie meer dan één aambei worden behandeld.
Elektrotherapie kan poliklinisch worden uitgevoerd met een lage elektrische stroom, of een hogere dosis kan worden gegeven terwijl de persoon onder algehele anesthesie of spinale anesthesie is.
U kunt tijdens of na de elektrotherapie wat lichte pijn ervaren, maar in de meeste gevallen duurt dit niet lang. Rectale bloeding is een andere mogelijke bijwerking van de procedure, maar dit is meestal van korte duur.
Elektrotherapie wordt aanbevolen door het National Institute for Health and Care Excellence (NICE), en is een effectieve methode gebleken voor de behandeling van kleinere aambeien. Het kan ook worden gebruikt als alternatief voor chirurgie voor de behandeling van grotere aambeien, maar er is minder bewijs voor de effectiviteit ervan.
Chirurgie
Hoewel de meeste aambeien kunnen worden behandeld met de hierboven beschreven methoden, zal ongeveer 1 op de 10 mensen uiteindelijk een operatie nodig hebben.
Een operatie is vooral zinvol bij aambeien die zich onder de dentatumlijn hebben ontwikkeld, omdat er, in tegenstelling tot niet-chirurgische behandelingen, verdoving wordt gebruikt zodat u geen pijn voelt.
Er zijn veel verschillende soorten operaties om aambeien te behandelen, maar meestal worden de aambeien verwijderd of wordt de bloedtoevoer verminderd, waardoor ze krimpen.
Lees meer over operaties bij aambeien.