Afschrijving vs. Afschrijving: Een overzicht
De kosten van bedrijfsmiddelen kunnen elk jaar over de levensduur van het bedrijfsmiddel worden afgeschreven. Afschrijvingen en waardeverminderingen zijn twee methoden om de waarde van deze bedrijfsmiddelen te berekenen. De kosten worden vervolgens gebruikt als een belastingaftrek die de belastingschuld van de onderneming vermindert. In dit artikel bespreken we afschrijvingen, waardeverminderingen en een andere methode die door bedrijven wordt gebruikt om de kosten van een activum te spreiden.
Key Takeaways
- Afschrijving en afschrijving zijn twee methoden om de waarde van bedrijfsactiva in de loop der tijd te berekenen.
- Een bedrijf berekent deze kostenbedragen om ze als fiscale aftrekpost te gebruiken en zijn belastingverplichting te verminderen.
- Afschrijving is de praktijk van het spreiden van de kosten van een immaterieel actief over de nuttige levensduur van dat actief.
- Afschrijving is de afschrijving van een vast actief over de gebruiksduur ervan.
- Een derde methode voor de afschrijving van bedrijfsactiva is de depletionmethode, een boekhoudmethode op transactiebasis die wordt gebruikt door bedrijven die natuurlijke hulpbronnen aan de aarde onttrekken, zoals hout, olie en mineralen.
Afschrijving
Afschrijving is de praktijk waarbij de kosten van een immaterieel activum worden gespreid over de nuttige levensduur van dat activum. Immateriële activa zijn op zich geen fysieke activa. Voorbeelden van immateriële activa die door middel van afschrijvingen ten laste van het resultaat worden gebracht, zijn onder meer:
- Patenten en handelsmerken
- Franchiseovereenkomsten
- Propriëtaire processen, zoals auteursrechten
- Kosten van de uitgifte van obligaties om kapitaal aan te trekken
- Organisatiekosten
In tegenstelling tot afschrijvingen worden afschrijvingen doorgaans lineair ten laste van de winst-en-verliesrekening gebracht, wat betekent dat in elke periode van de gebruiksduur van het actief hetzelfde bedrag ten laste van de winst-en-verliesrekening wordt gebracht. Bovendien hebben activa die volgens de afschrijvingsmethode worden afgeschreven doorgaans geen rest- of verkoopwaarde, in tegenstelling tot afschrijvingen.
Het is belangrijk om de context in de gaten te houden bij het gebruik van de term afschrijving, aangezien deze een andere betekenis heeft. Een afschrijvingsschema wordt vaak gebruikt voor de berekening van een reeks aflossingen die bestaan uit zowel hoofdsom als rente in elke betaling, zoals in het geval van een hypotheek.
De term afschrijving wordt zowel in de boekhouding als in de kredietverlening gebruikt met volledig verschillende definities en toepassingen.
Afschrijving
Afschrijving is de afschrijving van een vast actief over de gebruiksduur ervan. Vaste activa zijn tastbare activa, dat wil zeggen dat het fysieke activa zijn die kunnen worden aangeraakt. Enkele voorbeelden van vaste of materiële activa die gewoonlijk worden afgeschreven, zijn onder meer:
- Gebouwen
- Uitrusting
- Kantoormeubilair
- Voertuigen
- Grond
- Machines
Omdat materiële activa aan het einde van hun levensduur nog enige waarde kunnen hebben, wordt de afschrijving berekend door de restwaarde of doorverkoopwaarde van het actief af te trekken van de oorspronkelijke kosten. Het verschil wordt gelijkmatig afgeschreven over de jaren van de verwachte levensduur van het activum. Met andere woorden, het afgeschreven bedrag dat in elk jaar wordt uitgegeven, is een belastingaftrek voor de onderneming totdat de nuttige levensduur van het activum is verstreken.
Een kantoorgebouw kan bijvoorbeeld vele jaren worden gebruikt voordat het verouderd is en wordt verkocht. De kosten van het gebouw worden gespreid over de verwachte levensduur van het gebouw, waarbij in elk boekjaar een deel van de kosten wordt afgeschreven.
De afschrijving van sommige vaste activa kan versneld plaatsvinden, wat betekent dat een groter deel van de waarde van het actief in de eerste jaren van de levensduur van het actief wordt afgeschreven. Voertuigen worden bijvoorbeeld meestal versneld afgeschreven.
Bijzondere overwegingen
Verwijdering is een andere manier waarop de kosten van bedrijfsmiddelen kunnen worden vastgesteld. Het verwijst naar de toerekening van de kosten van natuurlijke hulpbronnen in de tijd. Bijvoorbeeld, een oliebron heeft een eindige levensduur voordat alle olie eruit is gepompt. Daarom worden de aanlegkosten van de oliebron gespreid over de verwachte levensduur van de bron.
De twee basisvormen van depletion allowance zijn percentage depletion en cost depletion. Met de procentuele depletion-methode kan een bedrijf een vast percentage van de depletion toewijzen aan de bruto-inkomsten die uit de winning van natuurlijke hulpbronnen worden verkregen. Bij de methode van de kostprijsdepletie wordt rekening gehouden met de basis van het onroerend goed, de totale winbare reserves en het aantal verkochte eenheden.
Zoals bij afschrijvingen, waardeverminderingen en depletie het geval is, gaat het bij alle drie de methoden om niet-kasuitgaven, waarbij in de jaren dat ze worden afgeschreven, geen geld wordt uitgegeven. Het is ook belangrijk op te merken dat in sommige landen, zoals Canada, de termen amortisatie en afschrijving vaak door elkaar worden gebruikt om te verwijzen naar zowel materiële als immateriële activa.