Aishandeling in de tweede graad is een misdrijf in Maryland dat de gewone wetsovertredingen omvat die vroeger als “mishandeling”, “batterij” en “aanval en batterij” werden aangerekend. Hoewel aanranding in de tweede graad een misdrijf is, staan er zware straffen op van maximaal 10 jaar opsluiting en/of een boete van maximaal $2500. Men kan op verschillende manieren schuldig worden bevonden aan dit misdrijf: het opzettelijk veroorzaken van beledigend lichamelijk contact met een andere persoon (d.w.z. een andere persoon slaan); een poging om beledigend lichamelijk contact met een andere persoon te veroorzaken zonder daarin te slagen (d.w.z. een zwaai maken en missen); en opzettelijk iemand in angst brengen voor onmiddellijk lichamelijk letsel. Het plegen van een aanranding in de tweede graad kan ernstig en technisch zijn. Iemand die wordt afgesneden door een andere bestuurder kan bijvoorbeeld uit zijn auto stappen en de andere bestuurder herhaaldelijk in het gezicht slaan, met vrij ernstige verwondingen tot gevolg. Een dergelijke overtreder loopt het risico een aanzienlijke gevangenisstraf op te lopen. Of een werkgever die gefrustreerd is over een werknemer die altijd te laat is en geen respect toont voor klanten, kan de werknemer bij de arm grijpen en roepen: “Je moet je zaakjes op orde krijgen.” Hoewel de werknemer geen letsel heeft opgelopen, heeft de werkgever technisch gezien de werknemer beledigd door hem aan te raken. De werkgever loopt misschien geen risico op gevangenisstraf, maar hij wil misschien niet het risico lopen op een veroordeling die zijn of haar carrière en reputatie in de gemeenschap negatief zou kunnen beïnvloeden.
Een veelgemaakte fout die we zien, waarschijnlijk vanwege scenario’s in films, televisieshows en sportevenementen, is de onjuiste overtuiging dat als iemand je aanvalt, je die persoon ook mag aanvallen. Bijvoorbeeld, een werper slaat opzettelijk een slagman met een worp; de slagman gaat dan naar de heuvel en slaat de werper. De werper pleegde, technisch gesproken, een aanval op de slagman door hem opzettelijk te slaan met de worp (als bewezen kan worden dat de werper de bedoeling had de slagman te slaan). Geraakt worden door de worp geeft de slagman niet de wettelijke rechtvaardiging om naar de heuvel te gaan en de werper te slaan, hoewel veel honkbalfans die actie als “deel van het spel” zouden kunnen beschouwen. De wet van zelfverdediging in Maryland staat de slagman toe alleen de hoeveelheid geweld te gebruiken die nodig is om zichzelf te verdedigen tegen verdere schade. Het was dus niet nodig, ter verdediging, dat de slagman de heuvel aanviel. (Een meer gecompliceerde kwestie van zelfverdediging kan zich voordoen wanneer de werper de volgende worp naar de slagman gooit). Voor meer gebruikelijke scenario’s is het belangrijk om te onthouden dat als je het slachtoffer bent van een aanval, de wet je toestaat om niet meer geweld te gebruiken dan redelijkerwijs nodig is om jezelf te verdedigen in het licht van de dreigende of werkelijke schade. Vaak is onze cliënt niet de aanvaller, maar het oorspronkelijke slachtoffer dat, in reactie op de dreiging, de aanvaller uiteindelijk ernstig letsel toebracht. Veel te vaak is de persoon die wordt aangeklaagd niet de persoon met de kwade bedoelingen die het gevecht begon; het is de persoon die alleen zichzelf of anderen verdedigde, maar de meeste schade toebracht.
Hoe een aanklacht wegens mishandeling wordt opgelost, hangt af van een groot aantal factoren. Wat is de geschiedenis tussen de partijen die tot de woordenwisseling heeft geleid? Waren ze ooit vrienden, of is dit een ontmoeting tussen een vreemde en een vreemde? Wie is de echte slechte actor in de gebeurtenis? Had iemand racistische of haatdragende motieven? Heeft het vermeende “slachtoffer” een geschiedenis van soortgelijke incidenten? Verdedigde de cliënt redelijkerwijs zichzelf, iemand anders, of zijn of haar eigendom? Zijn er problemen met medicatie of geestelijke gezondheid die onderzocht en aangepakt moeten worden aan beide kanten? Is dit een situatie die kan worden bemiddeld zonder naar de rechter te stappen? Is er iemand gewond geraakt? Als er iemand gewond is geraakt, was het dan ernstig? Kan er een civiele procedure volgen nadat de strafrechtelijke aanklacht is opgelost? Zouden we een civiele procedure willen aanspannen wegens valse beschuldigingen en kwaadwillige vervolging? Is de openbare aanklager iemand die zich zal bekommeren om wie werkelijk schuld heeft, of is de openbare aanklager iemand die alleen de persoon zal vervolgen die door de politie in staat van beschuldiging is gesteld? Willen we de aanklager alle informatie geven die we over het “vermeende slachtoffer” te weten zijn gekomen, of bewaren we die informatie voor de rechtszaak?
Naast het risico van gevangenisstraf en voorwaardelijke vrijlating kan een veroordeling voor tweedegraads mishandeling nog andere gevolgen hebben. Aanranding in de tweede graad is bijvoorbeeld een misdrijf dat de verdachte verbiedt in Maryland gereguleerde vuurwapens te bezitten. Wees u er ook van bewust dat de wetten betreffende het uitwissen de laatste jaren veranderd zijn. Daarom, als u een oude veroordeling voor mishandeling, batterij, aanranding en batterij, of tweede graad mishandeling hebt, kunt u misschien de zaak uitgewist krijgen, vooral als u geen andere veroordelingen voor ernstige strafrechtelijke of verkeerszaken hebt gehad. Als u wordt geconfronteerd met een situatie of zaak waarin sprake is van beschuldigingen van aanranding, kunt u ons bellen voor een gratis consultatie per telefoon of in ons kantoor.