Is een pinda een noot?
Botanisch gezien worden pinda’s geclassificeerd als peulvruchten; maar voor culinaire, onderzoeks- en voedingsdoeleinden worden pinda’s beschouwd als een noot. Pinda’s groeien onder de grond, in tegenstelling tot noten zoals walnoten, amandelen, enz. die aan bomen groeien. Deze worden botanisch als steenvruchten beschouwd.
Is een pinda een peulvrucht?
Pinda’s behoren, samen met bonen en erwten, tot de familie der peulvruchten. Peulvruchten zijn eetbare zaden die in peulen zitten. Als groep vormen ze de beste bron van geconcentreerde eiwitten in het plantenrijk. Hoewel hun fysieke structuur en voedingswaarde meer lijken op die van andere peulvruchten, lijkt het gebruik van pinda’s in diëten en keukens meer op dat van noten.
Hoe groeien pinda’s?
Pindazaden (pitten) groeien uit tot groene ovaalbladige planten van ongeveer 15 cm hoog, die delicate gele bloemen ontwikkelen rond het onderste deel van de planten. De bloemen bestuiven zichzelf en verliezen dan hun bloemblaadjes wanneer de bevruchte eierstok zich begint te vergroten. De ontluikende eierstok of “pin” groeit naar beneden, weg van de plant, en strekt zich uit tot in de grond. Het pinda-embryo komt horizontaal op het bodemoppervlak te liggen en begint te rijpen, waarbij het de vorm van de pinda aanneemt. Van planten tot oogsten duurt de groeicyclus vier tot vijf maanden, afhankelijk van het type of de variëteit.