Er moet iets mis zijn met Altbier. Sommige van Amerika’s beste producenten van de stijl erkennen de naam nauwelijks. Alaskan Brewing noemt zijn versie “Amber.” Bij Otter Creek, is het “Copper.” En Long Trail noemt het gewoon “Ale.” Je moet op zoek naar de kleine lettertjes op het halsetiket om de waarheid te weten te komen.
Jarenlang noemde Southampton Ales & Lagers zijn altbier “Secret Ale,” alsof de naam niet genoemd mocht worden in gemengd gezelschap. “Het is nauwelijks een verkoopbare naam,” zegt Southampton brouwer Phil Markowski. “
Voor de goede orde: het “oude” in altbier verwijst niet naar dat oude kartonnen doosje dat onder een laag stof begraven ligt in een schimmig hoekje van je buurtdistributeur, maar naar de brouwtechniek. Net zoals u het vinyl van uw vader afwees als de muziek van gisteren, deed het 19e-eeuwse Duitsland, dat dol was op nieuwe, frisse bieren, de zware, donkere bieren uit Düsseldorf af als “oud”.
Altbier is echter geen puur ale, noch is het een lagerbier. Het is een hybride.
Het wordt gemaakt met de bleke mouten en Saaz hop van een klassiek Duits Pilsner, plus wat donkerder geroosterde granen; dan gebruikt het een agressieve, bovengistende ale gist die het wort volledig verzwakt om de zoetheid te verminderen. In tegenstelling tot een ale wordt het echter bij koelere temperaturen vergist en maandenlang geconditioneerd zoals een lager.
Het resultaat van dit ongebruikelijke brouwproces is een geheel eigen (en vaak ondergewaardeerde) smaak.
Giet het in een traditioneel conisch glas, en als het schuim de rand bereikt, krijg je het welkome aroma van mout en hop. De eerste slok volgt met de verwachte moutige goedheid, maar wat ontbreekt zijn de klassieke fruitige esters geproduceerd door ale gist. De hopbitterheid is stevig, maar niet agressief; in plaats van je op je kop te slaan, leidt hij je zachtjes naar de schone, knapperige afdronk van een lager.
Nu zullen sommigen hun glas leegdrinken en verder gaan naar iets uitdagenders; zij willen meer hop uit hun ale. Daarom zegt Markowski dat het “simplistisch” zou zijn om altbier een “German Pale Ale” te noemen.
Anderen zullen een grote slok nemen en grijpen naar het gevreesde “D”-woord: drinkbaarheid. Zacht en droog, elke slok moedigt je aan om er nog een te nemen. Helaas is “drinkbaarheid” door Bud Light overgenomen om het totale gebrek aan smaak en body van haar verwaterde dieetbier te beschrijven. Altbier – complex en prachtig uitgebalanceerd – verdient meer dan flauwe, neerbuigende lof.
“Altbier,” zegt Markowski, “is een kenmerkende stijl. Het heeft een soort raadselachtig moutig aroma, maar in de klassieke versies is het merkbaar bitter en zuiver. Het heeft een brede aantrekkingskracht omdat het moutig en zacht begint. Dan heeft het een krachtige bitterheid, maar in plaats van een aanhoudende hopsmaak, eindigt het schoon en droog, en maakt dat je er nog een wilt.”
Een bier zo subliem verdient zijn eigen naam! Ik ben blij te kunnen melden dat Markowski deze zomer overstag is gegaan en zijn Secret Ale-etiket heeft gedumpt. Vandaag heet het met trots “Southampton Altbier.”
ALTBIER
Aroma: Licht moutig, weinig hop
Kleur: Koper of brons
Smaak: Enige bitterheid, maar over het algemeen zacht met rijke, biscuitachtige mout
IBU: 25-40
ABV: 4,5-6 procent
Voorbeelden: Alaskan Amber, Southampton Altbier, Uerige Sticke, Schmaltz’s Alt, Long Trail Ale, Frankenheim Alt, Otter Creek Copper Ale, Erie Heritage Alt, Schwelmer Alt, Grolsch Amber Ale ■