De American Longhair is een kattenras.
De American Longhair is het resultaat van een experiment dat misliep. Fokkers probeerden een Amerikaans Korthaar te produceren met de glanzende vacht en groene ogen van een zilverkleurige Perzische: in plaats daarvan kregen ze de Perzische met een kortere vacht en een slanker lichaam. Aanvankelijk werd voorgesteld om deze langharige zilverkatten te ontwikkelen onder de naam “Silver Longhair”, maar er kwamen meer kleuren en in plaats daarvan werd de American Longhair geboren. Vergelijkbare kruisingen van Perzische en Britse Kortharen werden ook gemaakt, en andere katten die gebruikt werden in de ontwikkeling van het ras zijn bekend als de Burmees en zelfs de Russische Korthaar, maar zodra de langharige vacht was bereikt, werden deze kruisingen altijd teruggefokt naar Perzische voor vachtlengte. In het beginstadium was er enige weerstand van Perzische fokkers, maar de Amerikaanse Langhaar is nu geaccepteerd in sommige registers en wordt snel populairder in Europa en Noord-Amerika.
Vorm en karakter
Omdat de langharige eigenschap recessief is, produceert de Amerikaanse Langhaar geen kortharige varianten. Het verkorte gezicht betekent dat de Amerikaanse Langhaar kan lijden aan dezelfde ademhalingsproblemen als hun langharige neven, en polycysteuze nierziekte komt ook voor bij het ras. Ook traanbuisaandoeningen komen vaak voor, veroorzaakt doordat de smerende tranen niet via de nasolacrimal duct in de neus wegvloeien en vervolgens in het gezicht overvloeien. Wanneer blootgesteld aan lucht, verkleuren de kleurloze tranen tot een diepe mahoniekleur. Dit is meer een esthetisch dan een medisch probleem. De zachte, pluchen vacht van dit ras is dunner en iets korter dan die van veel langharige vachten, en hij heeft baat bij een beetje extra verzorging om er op zijn best uit te blijven zien. De vacht, het afgeplatte gezicht, en de over het algemeen vierkante, magere bouw hebben ertoe geleid dat Amerikaanse langharen worden vergeleken met tamme langharen, een imago dat hun populariteit niet veel heeft bevorderd. Ze hebben een zachte, rustige stem, en hoewel ze over het algemeen actiever zijn dan Perzen, blijven het zelfstandige en gemoedelijke huisdieren.