Guinguette Marais Poitevin

Wat is ascites?

Ascites is de ophoping van ascitesvocht in de buikholte.

Vele ziekten kunnen ascites veroorzaken, maar de meest voorkomende oorzaak is portale hypertensie, die meestal het gevolg is van levercirrose.

Ascites wordt gewoonlijk pas klinisch waarneembaar wanneer er ten minste 500 ml vocht aanwezig is.

Als grote hoeveelheden vocht zich ophopen, kan de buik erg opgezet en gespannen raken, waardoor de patiënt zich kortademig kan voelen (als gevolg van spalken van het middenrif).

Analyse van ascitisch vocht kan helpen bij het vaststellen van de onderliggende oorzaak en het identificeren van tekenen van infectie.

Een monster van het vocht wordt meestal verkregen met behulp van een naald en een injectiespuit (bekend als een “ascitic tap” of “paracentesis”) en opgestuurd voor analyse.

Klinische kenmerken van ascites

Typische klinische kenmerken van ascites zijn onder meer:

• bdominale distensie
• bdominaal ongemak
• gewichtstoename
• kortademigheid
• verminderde eetlust

Het uiterlijk van ascitisch vocht

Het uiterlijk van ascitisch vocht kan nuttig zijn bij het beperken van de differentiaaldiagnose. In de onderstaande tabel wordt samengevat hoe het typische uiterlijk van ascitisch vocht varieert afhankelijk van de onderliggende etiologie.

Biochemie van ascitisch vocht

Biochemische analyse van ascitisch vocht kan nuttige inzichten verschaffen die de differentiaaldiagnose kunnen helpen beperken. De onderstaande tabel geeft een overzicht van de typische patronen van biochemische bevindingen die in verband worden gebracht met specifieke onderliggende ziekteprocessen.

Microscopie van ascitusvloeistof microscopie

Microscopie van ascitic fluid geeft waardevolle informatie over het aantal en type rode en witte cellen in het vocht, wat de differentiaaldiagnose kan helpen beperken.

Serum ascitic albumine gradiënt (SAAG)

De serum ascitic albumine gradiënt (SAAG) meet indirect de portale druk en kan worden gebruikt om vast te stellen of ascites te wijten is aan portale hypertensie.

SAAG berekening

SAAG = (serumalbumine) – (sscitic fluid albumine)

Interpretatie

Een hoge SAAG (>1,1g/dL) suggereert dat de ascitic vloeistof een transudaat is.

Een lage SAAG (<1,1g/dL) wijst erop dat het ascitisch vocht een exsudaat is.

Lactaatdehydrogenase

Een andere manier om onderscheid te maken tussen een exsudaat en een transsudaat is het bepalen van het lactaatdehydrogenase (LDH) gehalte van het ascitisch vocht:

• LDH <225 U/L = transsudaat
• LDH > 225U/ L = exsudaat

Deze methode is inmiddels grotendeels vervangen door het gebruik van SAAG.

Redacteur

Andrew Gowland