Historisch gezien studeerden rechtenstudenten zowel canoniek recht als burgerlijk recht. Vandaag de dag is dit veel minder gebruikelijk bij common law-studenten, die nu het van het Engels afgeleide common law-stelsel bestuderen, dat het strafrecht van de meeste rechtsgebieden omvat. Enkele instellingen bieden echter nog steeds alternatieven voor het strikt Engelse gewoonterecht: bijvoorbeeld het departement Canoniek (kerkelijk) recht van de Universiteit van Cardiff, of gecombineerde programma’s in gewoonterecht en Frans burgerlijk recht (relevant voor Canada’s bijuridisch stelsel) aan de McGill Universiteit en de Universiteit van Ottawa.
Common law-rechtsgebieden in het algemeenEdit
In de meeste common law-landen (met uitzondering van alle Canadese provincies behalve Quebec, en de VS), wordt de Bachelor of Laws-opleiding over het algemeen direct na voltooiing van de middelbare school aangevat. In Engeland en Wales is het ook mogelijk om een programma voor de omschakeling naar de advocatuur te volgen na voltooiing van een eerdere bacheloropleiding die geen verband houdt met rechten (het Graduate Diploma in Law), dat afgestudeerden het recht geeft om de beroepsopleidingen voor de toegang tot de advocatuur te volgen. Master’s degree-opleidingen worden ook aangeboden aan universitair afgestudeerden; degenen die afstuderen aan dergelijke opleidingen hebben het recht om de initialen LL.M. (Master of Laws) te gebruiken.
AustraliëEdit
Een kwalificerende graad in de rechten met het oog op toelating als advocaat in Australië is ofwel de undergraduate LL.B. (Bachelor of Laws) programma’s aan geaccrediteerde universiteiten erkend door de toelatingscommissie van de respectieve staat, of de afgestudeerde J.D. (Juris Doctor). Elke erkende kwalificatie van elke toelatingscommissie wordt wederzijds erkend. Voorafgaand aan de graden bestond er echter een alternatief voor een graad om advocaat te worden in Australië, namelijk de Barrister’s Admission Board of de Solicitor’s Admission Board, waarvan de examens iemand in aanmerking deden komen om respectievelijk te worden toegelaten; de opvolger van deze raden die nog steeds dit alternatief hanteert is de Legal Profession Admission Board die het afzonderlijke Diploma in Law afgeeft dat gelijkwaardig is aan een LL.B. of een J.D. Diploma’s in de rechten duren doorgaans 4 jaar voor undergraduate-toelating of 3 jaar voor universitair afgestudeerden.
Daarnaast zijn dertien van de achtendertig rechtenfaculteiten ook begonnen met het aanbieden van de Juris Doctor (J.D.) als een graduate-entry degree.
BangladeshEdit
In Bangladesh, net als in andere common-law landen, is het behalen van een Bachelor of Laws (LL.B.) graad een vereiste om als advocaat in een rechtbank te kunnen werken. Zowel LL.B. als LL.B. (Hons.) worden aan openbare en particuliere universiteiten aangeboden. Slechts zeven openbare universiteiten bieden LL.B. (Hons.) aan. Deze universiteiten bieden ook eenjarige LL.M.-cursussen aan. Sommige particuliere universiteiten bieden ook vierjarige LL.B. (Hons.)-graden en eenjarige LL.M.-cursussen aan. De Nationale Universiteit van Bangladesh biedt ook een tweejarige LL.B. graad aan afgestudeerden van andere vakken dan rechten.Maar opmerkelijk is dat de afdeling Rechten van de Universiteit van Rajshahi het eerste instituut in Zuid-Azië is dat een bachelorgraad in rechten aanbiedt met onderscheidingen als B. Jur.(Bachelor of Jurisprudence) en M. Jur. (Masters of Jurisprudence) vanaf 1970 (niet aangeboden in de jaren 1971 & 1972). Later werden zij vervangen door LL. B (Hons.) en LL. M graad respectievelijk. Dit instituut wordt beschouwd als het toonaangevende instituut voor de studie van juridische wetenschappen in Bangladesh met een groot aantal alumni en voormalige leden van de faculteit over de hele wereld, waaronder voormalig president, opperrechter, ministers van verschillende regeringen en veel van de voormalige en huidige rechters van de apex rechtbanken en de rechtbanken van de lagere rechterlijke macht van Bangladesh en nog veel meer formidabele juridische geesten van het land. Gezien het aantal deelnemers aan de toelatingstests, wordt dit beschouwd als een van de meest wenselijke keuzes voor de middelbare school / hogeschool studenten van Bangladesh.
CanadaEdit
Canada kent twee rechtssystemen. De provincie Quebec hanteert een civielrechtelijk systeem. Op federaal niveau en in alle provincies en territoria behalve Quebec wordt een systeem van gewoonterecht gebruikt. Daarom zijn er over het algemeen twee soorten Canadese rechtenstudies in gebruik.
Gewoonterecht
Het studieprogramma voor gewoonterecht was van oudsher een bachelor LL.B., die nu aan bijna alle Canadese scholen voor gewoonterecht is omgedoopt tot een J.D. Kandidaten voor het J.D.-programma hebben over het algemeen een bachelordiploma voordat zij zich inschrijven voor het rechtenprogramma en een aanzienlijk aantal heeft ook een diploma op graduaatniveau. Toch kan toelating worden verleend aan kandidaten die twee jaar undergraduate studies hebben gevolgd om hun graad te behalen. In tegenstelling tot de Verenigde Staten wordt het J.D. beschouwd als een kwalificatie op bachelorniveau, zij het als “tweede toegang”. Het programma “common law” duurt drie jaar. Na het afronden van de opleiding is men in het bezit van de graad van Bachelor of Laws of Juris Doctor, maar kan men nog geen beroep in de rechten uitoefenen. Om het beroep van advocaat uit te oefenen, moet de afgestudeerde een vergunning verkrijgen van de Law Society van de provincie waar hij het beroep wenst uit te oefenen, hetgeen ook een jaar beroepservaring vereist. Afgestudeerden die hoogleraar in de rechten willen worden in plaats van advocaat, behalen vaak een verder gevorderde academische graad, zoals de Master of Laws (LL.M.) of de Doctor of Laws (LL.D., S.J.D. of D.C.L.).
Burgerlijk rechtEdit
Het programma voor burgerlijk recht in Canada duurt drie jaar. Het studieprogramma voor de eerste graad in burgerlijk recht in Quebec (LL.B., B.C.L. of LL.L. genoemd) is een eerste-toelatingsprogramma. Net als andere eerste-entree universitaire programma’s in Quebec, vereist het een hogeschooldiploma voor toelating. Rechtsscholen die civielrechtelijke B.C.L., LL.B. of LL.L. graden aanbieden zijn onder meer McGill University, Université de Montréal, Université du Québec à Montréal, Université de Sherbrooke, Université Laval en de University of Ottawa.
BijuridicalEdit
Omwille van Canada’s duale rechtssysteem bieden sommige rechtsscholen gezamenlijke of dubbele graden in gewoonterecht en burgerlijk recht aan: McGill University, Université de Montréal, Université de Sherbrooke en de University of Ottawa. De rechtenstudie die door de McGill University wordt aangeboden is een verplichte gezamenlijke LL.B. / Quebec civil law B.C.L. graad. Het programma duurt vier jaar. Toelating tot dat programma is een eerste-instroomprogramma in het geval van studenten uit Quebec (aangezien een universitair diploma vereist is), terwijl het een tweede-instroomprogramma is in het geval van studenten uit andere provincies (aangezien twee jaar universitaire studie vereist is – in feite één extra studiejaar meer dan voor een universitair diploma). De Universiteit van Ottawa biedt een eigen graad in burgerlijk recht (LL.L.) aan.
Een aantal Canadese rechtenfaculteiten biedt studenten de mogelijkheid om, naast hun driejarige eerste graad in gewoon recht, programma’s in gewoon recht te behalen voor houders van een baccalaureaatstitel in burgerlijk recht van Quebec waardoor deze personen de LL.B. in gewoon recht in twee of drie semesters kunnen behalen, afhankelijk van het programma van de aanbiedende universiteit. Evenzo biedt de Universiteit van Ottawa, naast haar driejarige LL.L.-programma in Quebec civil law, een eenjarig LL.L.-programma in Quebec civil law voor houders van een LL.B. of J.D. graad in common law van een Canadese rechtenfaculteit.
Een aantal Canadese universiteiten met een common law school hebben bovendien een regeling met een Canadese universiteit met een Quebec civil law school, waardoor studenten in drie jaar het rechtendiploma van de thuisinstelling kunnen behalen en in het vierde jaar het rechtendiploma van de uitwisselingsschool.
Hong KongEdit
In Hong Kong bieden drie universiteiten, waaronder The University of Hong Kong, Chinese University of Hong Kong, en City University of Hong Kong, juridische studies aan met zowel de LL.B. graad als de J.D. graad, waarbij de eerste voor studenten direct na de middelbare school is, en de tweede voor houders van de graad. LL.B. duurt 4 jaar, terwijl J.D. 2 jaar duurt. Studenten die een LL.B. of J.D. graad hadden, hetzij toegekend door lokale universiteiten of de geaccrediteerde universiteiten in het buitenland, zouden in aanmerking komen voor toelating tot PCLL, het juridische kwalificatieprogramma in Hong Kong.
Op de top van LL.B, Universiteit van Hong Kong biedt een verscheidenheid van Mixed-Degree programma’s die studenten in staat stellen om een eerste graad te nemen en hebben dan een optie om een conjunctieve graad in de wet te nemen, met inbegrip van Bachelor of Business Administration (Law) (afgekort als “BBA(Law)&LLB”, of als BLaw), Bachelor of Social Science (Government & Laws) (“BSocSc(Govt&Laws)&LB”, of als GLaws), en Bachelor of Arts (Literary Studies) (“BA&LLB”, of als ALaw). Een eerdere gemengde opleiding omvat ook de Bachelor of Engineering (Civil Engineering).
IndiaEdit
In India wordt juridisch onderwijs van oudsher aangeboden als een driejarige graad die de titel Bachelor of Laws (LL.B./B.L.) verleent, waarbij van de aankomende studenten wordt verlangd dat zij een bachelordiploma in een willekeurig vak van een erkende instelling hebben behaald.
Echter zijn er gespecialiseerde universiteiten voor rechten die bekend staan als National Law Schools en die zich uitsluitend toeleggen op juridisch onderwijs. Deze bieden een vijfjarige bacheloropleiding in de rechten voor studenten die de twaalfde klas van een erkende onderwijsinstelling in India hebben afgerond. De vijfjarige rechtenopleiding leidt tot een geïntegreerde honours-graad waarin de LL.B.-graad wordt gecombineerd met een andere bachelorgraad, zoals een Bachelor of Arts, Bachelor of Science, Bachelor of Business Administration, Bachelor of Commerce en Bachelor of Social Work. In deze programma’s krijgen studenten gedurende de eerste twee jaar, naast de standaard juridische vakken zoals onrechtmatige daad, contracten en constitutioneel recht, vakken die bij de aanvullende niet-wettelijke bacheloropleiding horen, zoals sociale wetenschappen voor de Bachelor of Arts en een combinatie van natuurwetenschappen, levenswetenschappen en toegepaste wetenschappen voor de Bachelor of Science. In de laatste drie jaar van al deze opleidingen domineren de juridische vakken het curriculum.
De eerste National Law School was de National Law School of India University. Daarna volgden andere, waaronder de Nalsar University of Law en de West Bengal National University of Juridical Sciences werden opgericht. Tegenwoordig bieden veel Indiase universiteiten vijfjarige geïntegreerde BA LL.B. programma’s aan die vergelijkbaar zijn met die van de National Law Schools of India, terwijl andere universiteiten nog steeds een traditioneel driejarig programma aanbieden. Zowel geïntegreerde en traditionele soorten van drie jaar rechten graden worden erkend door de Bar Council of India voor in aanmerking te komen voor inschrijving aan de balie. Hoewel, men moet een full-time graad in de rechten te hebben om te oefenen als advocaat in India. Bar Raad van India beschouwt alleen full-time Law graden programma’s. Daarom, afstand of online onderwijs opties zijn beschikbaar om een praktiserende advocaat in India.
MaleisiëEdit
Malaysia erfde een common law-systeem uit de Britse koloniale periode. In tegenstelling tot het Verenigd Koninkrijk en enkele andere landen van het Gemenebest, heeft Maleisië echter de gefuseerde advocatuur ingevoerd, waarbij beoefenaars van juridische beroepen zowel optreden als solicitors en in zekere zin als “barristers”. Derhalve komen alle juristen in aanmerking en kunnen zij tot het Hooggerechtshof worden toegelaten als jurist met het recht om met de titel “Advocate & Solicitor” te worden begiftigd. Dit geldt zowel voor advocaten die in het Maleisische schiereiland (Malaya) als in de staten Sabah & Sarawak werkzaam zijn.
Op grond van de Legal Profession Act 1976 wordt een persoon geacht gekwalificeerd te zijn om te worden toegelaten als Advocate & Solicitor indien hij de cursus van Bar Vocational Course in UK & Wales van een Inns of Court heeft voltooid en is geslaagd, het Certificate in Legal Practice heeft behaald of een 4-jarige LL.B. (Honours) opleiding aan een van de volgende universiteiten:-
- Universiteit van Malaya
- Nationale Universiteit van Maleisië
- Universiti Teknologi MARA
- Internationale Islamitische Universiteit van Maleisië
- Universiti Utara Malaysia
- Universiti Sultan Zainal Abidin
- Malaysia Multimedia University
Nieuw-ZeelandEdit
Een LL.B. is vereist om in Nieuw-Zeeland rechten te mogen uitoefenen. Een LL.B. duurt meestal vier jaar om te voltooien na de middelbare school, en wordt vaak gecombineerd met een andere graad programma, zoals een Bachelor of Commerce (B.Com.) of Bachelor of Arts (B.A.). De meeste Nieuw-Zeelandse universiteiten kunnen afgestudeerden van andere graden te voltooien een LL.B. in drie jaar. Zes universiteiten in Nieuw-Zeeland bieden LL.B. programma’s aan:
- Universiteit van Auckland
- Auckland University of Technology
- Universiteit van Waikato
- Victoria University of Wellington
- University of Canterbury
- University of Otago
PakistanEdit
akistan is een common law land en om advocaat te worden in Pakistan, moet men een graad in de rechten hebben die gewoonlijk LL.B. van een Pakistaanse of buitenlandse universiteit uit een land met gewoonterecht, erkend door de Pakistan Bar Council. Advocaten in Pakistan worden advocaten genoemd. Een advocaat moet lid zijn van een van de provinciale balies, namelijk de balieraad van Punjab, de balieraad van Sindh, de balieraad van Khyber Pakhtunkhwa, de balieraad van Balochistan of de balieraad van Islamabad.
De bachelor in de rechten die aan universiteiten in Pakistan wordt behaald, bestaat uit een vijfjarige B.A.-L.B.-kwalificatie. Deze regel werd in 2016 door de Pakistan Bar Council vastgelegd, die 5 jaar onderwijs vereist om een Bachelor of Laws-kwalificatie te behalen. Deze wijziging in de regels voor juridisch onderwijs leidde tot de afschaffing van 3-jarige LL.B. programma’s die door universiteiten in Pakistan worden aangeboden. Deze regel heeft echter geen invloed op de erkenning van LL.B.-diploma’s van minder dan 5 jaar die zijn behaald aan buitenlandse universiteiten die door de Pakistaanse Orde van Advocaten zijn erkend met het oog op inschrijving als advocaat in Pakistan.
SingaporeEdit
In Singapore is de LL.B. een undergraduate-graad die na vier jaar studie wordt verleend door de National University of Singapore (NUS), de Singapore Management University (SMU) of de Singapore University of Social Sciences. Driejarige graduate degrees worden ook aangeboden door NUS met haar LL.B. (Honours) cursus, en SMU met een Juris Doctor (J.D.) cursus. In september 2020 kondigde NUS aan dat ze hun Graduate LLB vervangen door een JD-programma. De JD zal een driejarig programma zijn voor kandidaten die geen rechten hebben gestudeerd, of een tweejarig programma voor internationale kandidaten die rechten willen studeren in Singapore en al een basisdiploma rechten hebben. Om tot de balie van Singapore te worden toegelaten, moeten afgestudeerden minimaal een LLB met een lagere tweede graad (honours) van NUS of een grade point average van 3,00 van SMU hebben.
Zuid-AfrikaEdit
In Zuid-Afrika wordt de LL.B. zowel op undergraduate als postgraduate niveau aangeboden. Sinds 1996 is het de universele en enige juridische kwalificatie voor de rechtspraktijk, ter vervanging van de bestaande B.Juris- en B.Proc-diploma’s. Het undergraduate programma, dat sinds 1998 wordt aangeboden, vergt vier jaar studie. Op postdoctoraal niveau vergt het programma over het algemeen drie jaar. Verscheidene Zuid-Afrikaanse universiteiten bieden B.A. en BCom-graden aan met als hoofdvak “Recht”; deze afgestudeerden volgen dan een tweejarig postgraduaatprogramma. Sommige universiteiten bieden ook een eenjarig programma aan voor houders van de BProc-graad.
Het curriculum is gewoonlijk gestructureerd rond inleidende, kern- en gevorderde cursussen, en de meeste universiteiten bieden ook keuzecursussen aan. De voorbereidende cursussen maken de studenten vertrouwd met zowel de achtergrond als de grondslagen van het Zuidafrikaanse rechtssysteem, en met juridisch denken en juridische analyse in het algemeen. De kernvakken zijn die welke regelmatig voor de rechtspraktijk vereist zijn. De cursussen voor gevorderden omvatten (gewoonlijk) verdere studie van deze kernonderwerpen, waarbij de kennis van de student zo nodig wordt verdiept en/of verbreed. De keuzevakken – die vaak onder meer deze gevorderde vakken omvatten – bieden studenten de mogelijkheid zich tot op zekere hoogte in een bepaald rechtsgebied te specialiseren, door een keuze te maken uit een reeks keuzevakken. Sommige universiteiten eisen ook dat studenten een op ervaring gebaseerde cursus (“Practical Legal Studies” / “Law clinic”) afronden; een studiepunt dat uitsluitend onafhankelijk onderzoek omvat, wordt vaak als keuzevak aangeboden, en is aan sommige universiteiten een graadvereiste.
De undergraduate LL.B. kan van deze structuur afwijken. Afhankelijk van de universiteit bestaat het curriculum uitsluitend uit juridische vakken, of kan het ook geesteswetenschappelijke vakken omvatten om afgestudeerden met een “brede” juridische opleiding voor te bereiden. Sommige undergraduate programma’s bieden geen keuzevakken aan. Studiepunten in het Engels en Afrikaans zijn ook vaak inbegrepen. Samen met Latijn waren dit “bij wet verplichte vakken”, maar dit is niet langer het geval, en zij waren gewoonlijk toelatingsvereisten voor de LL.B., nadat zij als undergraduate modules waren bestudeerd. Evenzo was Romeins recht vroeger een voorbereidend vak, terwijl het nu zowel in de post- als in de undergraduate-graad als keuzevak wordt aangeboden.
Merk op dat de structuur van het undergraduate-programma momenteel wordt herzien. De volgende problemen zijn geconstateerd: afgestudeerden van deze programma’s worden geacht minder goed op het beroep te zijn voorbereid dan afgestudeerden van de LLB-opleiding; slechts 20% van de instromers rondt het programma binnen vier jaar af; slechts ongeveer 50% van de afgestudeerden van deze opleiding gaat überhaupt in de advocatuur werken. Verder zijn er mensen die vraagtekens zetten bij het academische niveau van de nieuwe graad. Sommige universiteiten hebben het programma inmiddels stopgezet; in andere gevallen moeten bachelorstudenten zich in eerste instantie inschrijven als student Letteren, Handel of Wetenschappen – met in het eerste jaar een rechtenstudie – en mogen in het tweede studiejaar alleen degenen die aan specifieke criteria voldoen, de vierjarige LLB volgen.