Wat is Baxter’s Zenuwbeknelling? Hielpijn is misschien wel de meest voorkomende klacht die een podotherapeut hoort. Hoewel de meeste van deze klachten in verband worden gebracht met fasciitis plantaris, is het belangrijk te erkennen dat er talrijke aandoeningen zijn die hielpijn kunnen veroorzaken. Wanneer fasciitis plantaris niet op behandeling reageert, kan de hielpijn in feite verband houden met de beknelling van de zenuw van Baxter. De beknelling van de zenuw van Baxter is het gevolg van de beknelling van een zenuw die het plantaire oppervlak (de onderkant) van uw voet van voeding voorziet. Deze zenuw is ook bekend als de nervus calcaneus inferior, die rond de voorkant van het hielbeen loopt. Wanneer deze zenuw bekneld raakt, kan dit resulteren in pijn en gevoelloosheid in de hiel en onderzijde van de voet. Volgens Baxter wordt 20% van de hielpijn veroorzaakt door beknelling van de nervus calcaneus inferior. Tekenen en symptomen van beknelling van de nervus Baxter De belangrijkste reden waarom fasciitis plantaris en de beknelling van de nervus Baxter door elkaar worden gehaald, is de gelijkenis in de plaats van de pijn. Bij een zenuwbeknelling van Baxter wordt een duidelijke gevoeligheid gevoeld bij de oorsprong van de m. abductor hallucis (een kleine spier langs de binnenkant van de voet), terwijl de meest intense plaats van de pijn bij fasciitis plantaris meestal meer in de richting van de onderkant van de hiel ligt.Bovendien wordt, in tegenstelling tot fasciitis plantaris, de pijn bij beknelling eerder erger dan beter bij fysieke activiteit. Dit is klinisch bekend als post-kinetische dyskinesie. Bij entrapment is de pijn ook meer gelokaliseerd en drukgevoelig. In sommige gevallen kan een orthese de pijn verergeren als deze is voorgeschreven om een andere diagnose aan te pakken. Dit komt doordat de steunzool de zenuw verder beklemt. Andere symptomen zijn branderige en scherpe pijnscheuten. Er zijn twee hoofdoorzaken van beknelling van de Baxterzenuw: De eerste, en meest voorkomende, is wanneer de zenuw bekneld raakt tussen twee spieren, de m. abductor hallucis en de m. quadratus plantae. Deze spieren bevinden zich aan de onderkant van de binnenkant (mediaal-plantair) van de hiel. De tweede situatie is wanneer de zenuw bekneld raakt tegen het hielbeen aan de onderkant (plantair) van de voet. Hielspoor (calcaneale plantaire enthesofyten) en zwelling van de fascia plantaris kunnen bijdragen aan zenuwbeknelling op deze plaats.Risicofactoren voor het ontstaan van een beknelling van de Baxterzenuw zijn onder meer:
- Over-pronatie (platvoeten)
- Calcaneusspoor
- Obesitas
- Verouder worden
- Plantaire fasciitis
- Onderliggende massa
- Vasculaire vergroting
- Musculaire vergroting (zoals bij atleten)
De diagnose Baxter zenuwbeknellingDoor de complexiteit van de voet en symptomen die vaak niet te onderscheiden zijn van fasciitis plantaris, vereist het stellen van de diagnose Baxter zenuwbeknelling een hoge mate van klinische verdenking en kennis. Een uitgebreide anamnese en klinisch onderzoek moeten worden uitgevoerd om mogelijke zenuwgerelateerde symptomen te beoordelen. Dit is uiterst belangrijk omdat er geen definitieve test bestaat om de diagnose Baxter zenuwbeknelling te stellen. Röntgenfoto’s, echografie en MRI kunnen worden gebruikt, maar alleen om andere mogelijke aandoeningen en risicofactoren uit te sluiten. Een doeltreffende diagnosetechniek is het inspuiten van een plaatselijk verdovingsmiddel om de mogelijk aangetaste zenuw te verdoven. Als de injectie verlichting van de symptomen geeft, is dat een goed bewijs dat er sprake is van een beknelling van de Baxterzenuw. Onze podotherapeuten van OnePointHealth zijn in staat om deze injectietechniek uit te voeren.Conservatief Behandelen van Baxterzenuwbeknelling Conservatieve behandeling is erop gericht om de oorzakelijke factoren van de beknelling te verminderen. De behandeling kan bestaan uit:
- Aanpassing van de activiteit. Om te voorkomen dat de aandoening verergert, kan het nodig zijn om in eerste instantie uw trainingsregime of dagelijkse activiteiten aan te passen. De invoering van een alternatieve activiteit met weinig impact kan ook nuttig zijn, zoals zwemmen.
- IJsvorming: om mogelijke ontsteking te verminderen.
- Versterking/Isometrische belasting. Het is belangrijk dat kracht wordt aangepakt voor deze aandoening, zodat het getroffen gebied meer belasting kan verdragen. Dit gebeurt in eerste instantie met isometrische belasting om het aangedane gebied op een pijnvrije manier te belasten.
- Massage: om overmatige strakke zachte weefselstructuren die de zenuw omgeven te helpen losmaken.
- Taping/splinting: om slechte voetbeweging en functie te controleren.
- Orthotisch therapie: kan worden gebruikt om oorzakelijke biomechanische factoren aan te pakken, zoals platvoeten, overpronatie.
- Injectietherapie: lokaal verdovingsmiddel en corticosteroïden kunnen helpen de zenuw te baden en de symptomen te verminderen.
Sommige van de conservatieve behandelingsopties zijn vergelijkbaar met die voor plantaire fasciitis. Echter, bij fasciopathie plantaris verbetert de pijn meestal binnen enkele weken na een goed behandelplan. Bij degenen die niet reageren op conservatieve behandeling, wordt een diagnose van zenuwbeknelling van Baxter verder ondersteund.Chirurgie voor zenuwbeknelling van Baxter Chirurgie is vaak geïndiceerd wanneer de pijnniveaus niet verbeteren met conservatieve behandeling. Ook wanneer de pijn na een injectie slechts korte tijd wegblijft en daarna weer terugkomt, is een operatie gerechtvaardigd. Een operatie voor een beknelling van de Baxterzenuw wordt neurolyse genoemd en kan ook gecombineerd worden met een losmaking van de fascia plantaris.