Guinguette Marais Poitevin

Niet-representatieve kunst is een van de vormen van figuratieve kunst. Ze weerspiegelt de visie van de kunstenaar en staat in schril contrast met de figuratieve kunst. Laten we nu de niet-representatieve kunst begrijpen aan de hand van voorbeelden.

Hoe verschilt het?

In abstracte kunst worden de vertrouwd ogende echte voorwerpen veranderd in vormen en symbolen.

De woordenboekbetekenis van de term niet-representatieve kunst is het niet lijken op of afbeelden van een voorwerp in de fysieke natuur.

In de volgende paragraaf zullen we de onderliggende betekenis van de bovengenoemde definitie begrijpen.
Alle kunst die zich niet houdt aan het weergeven van de objecten in hun werkelijke vorm valt onder de paraplu van niet-representationele kunst. Zij wordt geleid door het principe dat kunst iemands sterkste uitdrukking is van zijn gevoelens, opvattingen, en zijn unieke manier van waarnemen. In tegenstelling tot de representatieve kunst, die de actualiteit weergeeft, staat de niet-representatieve kunst daar juist tegenover. Niet-representatieve kunst staat voor verbeelding en creativiteit. Een ander kenmerk dat deze kunstvorm kenmerkt, is het abstracte karakter ervan. In deze kunstvorm kan de kunstenaar zijn ware gevoelens en emoties uitdrukken, die misschien ver van de werkelijkheid staan. Niet-representatieve kunst is niet objectief. Zij wordt beheerst door het expressionisme.
Dit was een korte uitleg van de definitie van niet-representatieve kunst.

Geschiedenis van niet-representatieve kunst

Abstracte kunst of niet-representatieve kunst ontstond in de 19e eeuw. Veel schilders uit die tijd experimenteerden met de vitaliteit van de schilderkunst, zoals kleuren, toon en visuele aantrekkingskracht, waardoor de wortels van deze vorm van kunst werden verspreid.

De kunstenaars werden zich bewust van de artistieke vrijheid, waardoor ze konden breken met de oude normen van weergave van de werkelijkheid op de exacte manier.

Wanneer we het over abstracte kunst hebben, is het van groot belang om de voorbije tijd van de Romantiek te vermelden.

De Romantiek begon in de tweede helft van de 18e eeuw, en duurde tot in de 19e eeuw. Het bracht de vitaliteit van verbeelding en creativiteit naar voren. Deze factoren bleven de boventoon voeren en werden ook in de literatuur en de kunst uitgedragen.

Abstracte kunstvorm leed onder een gebrek aan aandacht tijdens de wereldoorlogen, toen de weergave van de grimmige werkelijkheid de eerste keuze was van veel kunstenaars. Abstracte kunst raakte daardoor op de achtergrond.

In het kielzog van het impressionisme kreeg deze kunstvorm meer voet aan de grond. Deze werd beoefend door een groep kunstenaars uit Parijs, die met hun onafhankelijke exposities van schilderijen zowel lof als kritiek oogstten.
Deze schilders behoorden tot de eersten die het abstractionisme in de kunst toepasten, waardoor een nieuw facet van de figuratieve kunst ontstond, de zogenaamde niet-representatieve kunst.
Het gaf kunstenaars de macht om de elementen van emotie en gevoel te incorporeren in plaats van rigide vast te houden aan de werkelijkheid.

Nu, naarmate de niet-representatieve kunst vorderde, was dit de tijd waarin zij een nieuw facet ervan tot uitdrukking bracht. Dit was de tijd waarin de kunstwereld het abstract expressionisme beleefde.
Het ontketende een nieuw denkproces, en verspreidde zich nu snel. In de VS zorgde het voor een nieuw perspectief voor kunstenaars.
Het begon in de jaren veertig in de VS, en bracht naar voren wat als volstrekt onaanvaardbaar werd beschouwd.

De lijst van niet-representatieve kunstenaars is tamelijk lang. Maar om er een paar te noemen, zetten we ze hieronder op een rijtje:

• Paul Cézanne (1839 – 1906)
• Piet Mondriaan (1872 – 1944)
• Paul Klee (1879 – 1940)
• Paul Nash (1889 – 1946)
• William Scott (1913 – 1989)
• Man Ray (1890 – 1976)
• Pablo Picasso (1881 – 1973)
• Kazimir Malevich (1878 – 1935)
• Wassily Kandinsky (1866 – 1944)
• Helen Frankenthaler (1928 – 2011)

Karakteristieken van niet-representationele kunst

Niet-representatieve kunst beeldt het echte object op een onrealistische manier uit. Het gebruikt symbolen en beeldt de objecten op een manier uit, dat het niet veel gelijkenis vertoont met de werkelijke uitbeelding.

Astracte kunst bevat meestal geen specifiek ontwerp of uitbeelding. Het bevat de conceptie en de perceptie van de kunstenaar. Dus, als twee verschillende kunstenaars een niet-representatief schilderij maken van een voorwerp, is de kans groot dat beiden in hun schilderijen respectievelijk verschillende voorstellingen van hetzelfde voorwerp zullen maken.

Niet-representatieve kunst heeft geen vastomlijnde omtrek van het onderwerp. Het toont het onderwerp met behulp van kleuren, lijnen en vormen.
Het vervormt de kenmerken van het object op zo’n manier dat het niet lijkt op het object, maar het ook mogelijk maakt voor de kijker om het te herkennen.
Niet-representatieve kunst is hoog in verbeelding en creatieve expressie, in tegenstelling tot representatieve kunst die zich voornamelijk richt op nauwkeurigheid en exacte weergave.

Typen van abstracte kunst

Abstracte kunst wordt grofweg gecategoriseerd in twee verschillende groepen. Ze worden aangeduid als objectieve abstracte kunst en niet-objectieve abstracte kunst. Laten we ze eens nader bekijken.

Objectieve abstracte kunst

Objectieve kunst is ook een vorm van abstracte kunst, waarbij de elementen niet worden beïnvloed door de natuurlijke verschijningsvorm van de objecten, maar eerder op een vervormde of overdreven manier worden gepresenteerd, hoewel ze door de kijker kunnen worden geïdentificeerd. Het heeft een indirecte verwijzing naar wat de kunstenaar een inspiratiebron heeft genoemd.

Niet-objectieve abstracte kunst

Deze kunstvorm staat geheel los van de natuurlijke wereld. Het heeft geen enkele invloed van de natuurlijke verschijning van objecten. Het heeft geen figuratieve referentie. Het is uitsluitend gebaseerd op geometrische beelden. Het is ook bekend als concrete kunst. Het hecht meer waarde aan geometrische nauwkeurigheid dan aan de schijnbare verschijning van het object. Het is een verzameling van onidentificeerbare vormen, penseelstreken, kleuren, structuur, vormen, en patronen. Kortom, het tart de objectieve weergave van elementen volledig. Het imiteert de natuur en haar elementen niet, hoewel het er wel door geïnspireerd kan zijn.

Non-representationele kunst is door velen niet positief opgevat. Maar mensen die de diepgang ervan echt begrijpen en de betekenissen die ermee samenhangen kunnen begrijpen, waarderen deze kunstvorm zeer. Hoewel de representatieve kunst de eerste vorm van kunst was die sinds het begin van kunst en cultuur werd beoefend, heeft de niet-representatieve kunst, nadat ze aan momentum en bekendheid had gewonnen, ruime bekendheid gevonden.

Vindt u het mooi? Deel het!