Overspel is een nogal moeilijk en lelijk proces om te bewijzen in een militaire rechtbank. In de meeste burgerlijke rechtbanken van de staten is deze daad niet illegaal, maar in sommige staten is het een Klasse B Misdemeanor. Binnen het leger is het ook in strijd met de Uniform Code of Military Justice en kan het bestraft worden met boetes en gevangenisstraf als het verwerkt en bewezen wordt.
De grote vraag?
Als u legaal gescheiden bent en begint te daten terwijl u in militaire dienst bent, kunt u dan in de problemen komen wegens overspel? Dit is een veel voorkomende vraag voor mensen in uniform, omdat het juridische proces van een echtscheiding maanden of zelfs jaren kan duren, en het antwoord is ingewikkeld. Gezien de dubbelzinnigheid van de termen die zijn vastgelegd in de Uniform Code of Military Justice (UCMJ), is er altijd kans op strafrechtelijke aansprakelijkheid en de enige 100 procent veilige manier van handelen is te wachten tot een rechtbank u een echtscheiding heeft toegekend voordat u een seksuele relatie aangaat. In de meeste gevallen binnen het leger wordt deze regel toegepast bij overspel binnen de commandostructuur en andere aanklachten zoals verbroedering kunnen worden toegevoegd wanneer getrouwde leden van het leger (officier of dienstplichtige) hun echtgenoten bedriegen met elkaar terwijl ze samen dienen.
Het militaire verbod op overspel staat in artikel 134 van de Uniform Code of Military Justice, dat overspel strafbaar stelt als aan alle wettelijke criteria, de zogeheten “elementen”, is voldaan. Er zijn drie specifieke elementen:
Overspel en artikel 134 van de UCMJ: Elementen
(1) Dat de beschuldigde wederrechtelijk seksuele gemeenschap heeft gehad met een bepaalde persoon;
(2) Dat de beschuldigde of de andere persoon op dat moment getrouwd was met iemand anders;en
(3) Dat, onder de omstandigheden, het gedrag van de beschuldigde afbreuk deed aan de goede orde en discipline binnen de strijdkrachten of van dien aard was dat het de strijdkrachten in diskrediet bracht.
De eerste twee elementen spreken voor zich; het derde is complexer. In het deel “verklaring” van artikel 134 worden verschillende factoren genoemd waarmee militaire commandanten rekening moeten houden, waaronder de vraag of de soldaat of zijn of haar seksuele partner “wettelijk gescheiden” waren. Een scheiding van tafel en bed houdt in dat er een formele scheidingsovereenkomst met een echtgenoot is ondertekend of dat de staat een scheiding van tafel en bed heeft bevolen.
Hoewel een scheiding van tafel en bed meeweegt bij de vraag of een seksuele relatie in strijd is met artikel 134, is het niet de enige overweging. Artikel 134 geeft “uitleg” over andere factoren voor commandanten, waaronder:
- De rang en positie van de betrokken partijen
- De impact op de militaire eenheid
- Het mogelijke misbruik van overheidstijd of -middelen om het verboden gedrag te vergemakkelijken
- Of de overspelige daad gepaard ging met andere UCMJ-overtredingen
Overspel en artikel 134 van de UCMJ: Uitleg
(1) Aard van het delict. Overspel is duidelijk onaanvaardbaar gedrag en heeft een negatieve invloed op de staat van dienst van het militair lid.
(2) Gedrag dat schadelijk is voor de goede orde en discipline of van dien aard is dat het de strijdkrachten in diskrediet brengt. Om volgens het UCMJ als strafbaar feit te worden aangemerkt, moet het overspelig gedrag ofwel rechtstreeks afbreuk doen aan de goede orde en discipline ofwel de dienst in diskrediet brengen. Overspelig gedrag dat direct schadelijk is omvat gedrag dat een duidelijk en meetbaar verdeeld effect heeft op de discipline, het moreel of de samenhang van een eenheid of organisatie, of dat duidelijk afbreuk doet aan het gezag of de status van of het respect jegens een militair. Overspel kan ook discrediterend zijn voor de dienst, zelfs al is het gedrag slechts indirect of in de verte schadelijk voor de goede orde en discipline. In diskrediet brengen betekent de reputatie van de strijdkrachten schaden en omvat overspelig gedrag dat door het openlijke of beruchte karakter ervan de dienst in diskrediet kan brengen, publiekelijk belachelijk kan maken, of in de publieke achting kan doen dalen. Hoewel overspelig gedrag dat privé en discreet van aard is, volgens deze norm misschien niet discriminerend is voor de dienst, kan het onder de omstandigheden worden aangemerkt als gedrag dat schadelijk is voor de goede orde en discipline. Commandanten moeten alle relevante omstandigheden in overweging nemen, met inbegrip van, maar niet beperkt tot, de volgende factoren, wanneer zij bepalen of overspelige handelingen schadelijk zijn voor de goede orde en discipline of van dien aard zijn dat zij de strijdkrachten in diskrediet brengen:
(a) De burgerlijke staat, militaire rang, rang of positie van de beschuldigde;
(b) De burgerlijke staat, militaire rang, rang en positie van de medeplichtige, of diens relatie tot de strijdkrachten;
(c) de militaire status van de echtgenoot van de beschuldigde of de echtgenoot van de mededader, of hun relatie tot de strijdkrachten;
(d) de eventuele gevolgen van de overspelige relatie voor het vermogen van de beschuldigde, de mededader of de echtgenoot van een van beiden om hun plichten ter ondersteuning van de strijdkrachten te vervullen;
(e) het eventuele misbruik van tijd en middelen van de overheid om het plegen van het gedrag te vergemakkelijken;
(f) de vraag of het gedrag ondanks raadgevingen of bevelen tot ophouden heeft voortgeduurd; de flagrantie van het gedrag, zoals de vraag of dit tot enige bekendheid heeft geleid; en de vraag of de overspelige handeling gepaard ging met andere overtredingen van het UCMJ;
(g) de negatieve gevolgen van het gedrag voor de eenheden of organisaties van de beschuldigde, de medeplichtige of de echtgenoot van een van beiden, zoals een nadelig effect op het moreel, het teamwerk en de efficiëntie van de eenheid of organisatie;
(h) of de beschuldigde of de medeplichtige wettelijk gescheiden leefde; en
(i) of het overspelige wangedrag betrekking heeft op een lopende of recente relatie dan wel ver in de tijd ligt.
(3) Huwelijk: Een huwelijk bestaat totdat het is ontbonden in overeenstemming met de wetten van een bevoegde staat of buitenlands rechtsgebied.
(4) Feitelijke vergissing: Een verweer van feitelijke vergissing bestaat als de beschuldigde een eerlijke en redelijke overtuiging had dat de beschuldigde en de medeplichtige beiden ongehuwd waren, of dat zij wettig met elkaar gehuwd waren. Indien deze verdediging door het bewijsmateriaal wordt opgeworpen, dan rust de bewijslast op de Verenigde Staten om aan te tonen dat de overtuiging van de beschuldigde onredelijk of niet eerlijk was.”.