Het minimumloon op Rhode Island is net verhoogd naar 9 dollar per uur. Democraten dringen aan op een verhoging van het federale minimumloon van $7,25 naar $10,10.
Dat is een makkie als je een tweet van 10 januari van het Rhode Island Center for Freedom and Prosperity mag geloven. Daarin stond dat je het equivalent van $20,83 per uur kunt verdienen door niet te werken en een uitkering te krijgen.
De conservatieve denktank meldde: “RI zou werken aantrekkelijker moeten maken dan bijstand! Gangbare bijstandsprogramma’s geven een inkomen van 43.330 dollar of 20,83 dollar per uur.”
Dat leek ons erg aantrekkelijk. We vroegen ons af of het waar was.
Eerst vroegen we de CEO van het centrum, Mike Stenhouse, of er belangrijke voorbehouden waren weggelaten uit de tweet, die beperkt is tot 140 tekens.
Met meer beschikbare tekens, zei hij in een e-mail, zou de verklaring iets zijn geweest als: “Schatting van de gecombineerde waarde van bepaalde openbare bijstandsprogramma’s beschikbaar in Rhode Island, gemeenschappelijke welzijnsprogramma’s kunnen ontvangers een pre-belasting inkomen equivalent van maximaal 43.330 dollar of 20,83 dollar per uur geven.”
Het weglaten van “tot” en “equivalent van” zijn belangrijke omissies. Dus de 43.330 dollar vertegenwoordigt de maximale waarde van de uitkeringen, niet het werkelijke contante inkomen dat ontvangers kunnen besteden zoals ze willen.
De bron voor de bewering, zei Stenhouse, is een rapport van het libertarische Cato Institute genaamd “The Work Versus Welfare Trade-Off: 2013.” Het onderzocht de waarde van verschillende welzijnsprogramma’s per staat.
Het totaal van Rhode Island komt van het begin met de $ 6.648 per jaar in contante bijstand die een alleenstaande ouder met twee kinderen zou kunnen ontvangen, dat is het enige onbeperkte geld dat ontvangers zouden zien. (Het is ook 34 procent minder dan wat ontvangers kregen in 1995, gecorrigeerd voor inflatie, volgens Cato.
Daarnaast komen nog $6.249 per jaar aan voedselbonnen (nu het SNAP programma genoemd), $12.702 aan huisvestingssubsidies, $11.302 als de kosten voor het kopen van een ziektekostenverzekering vergelijkbaar met Medicaid, $275 aan verwarmingshulp, $300 per jaar in het kader van het Emergency Food Assistance programma (TEFAP), en $1.156 aan voedsel in het kader van het Women, Infants, and Children (WIC) programma voor zwangere vrouwen, nieuwe moeders en kinderen tot en met 5 jaar.
Het totaal — $38.632 — komt overeen met wat een alleenstaande ouder met twee kinderen na belastingen zou overhouden als de ouder $43.330 per jaar verdiende, of $20,83 per uur bij een 40-urige werkweek, aldus Cato.
“Veel bijstandsontvangers, zelfs degenen die het hoogste uitkeringsniveau ontvangen, doen er alles aan om werk te vinden en het bijstandssysteem te verlaten,” concludeert het Cato-rapport. “Toch valt niet te ontkennen dat voor veel uitkeringsontvangers – vooral voor langdurig afhankelijke personen – bijstand meer betaalt dan het soort baan dat een typische bijstandsontvanger kan verwachten te vinden.
Maar er is een probleem: er is niets typisch aan dit bedrag, omdat maar heel weinig arme mensen in aanmerking komen voor – of gebruik maken van – al deze programma’s.
Het Cato rapport erkent dat de meeste mensen niet in de buurt van de 38.632 dollar zullen komen. Bijvoorbeeld, bijstandsontvangers komen niet in aanmerking voor WIC-uitkeringen tenzij ze kinderen onder de 5 jaar hebben. Een ander voorbeeld: Veel arme mensen kunnen geen huisvestingssubsidie krijgen – slechts 1 op de 4 Rhode Islanders die een bijstandsuitkering ontvangen, ontvangen ook bijstand voor huisvesting.
Op deze kritiek vooruitlopend, maakte Cato een andere berekening, waarbij alleen gekeken werd naar de bijstands-, voedselbonnen- en Medicaid-programma’s waarvoor, volgens hen, bijna alle arme mensen in aanmerking zouden komen. Cato kwam tot de conclusie dat de waarde van alleen die uitkeringen neerkomt op een loon van $17.347 per jaar, ofwel $8,34 per uur.
Dat is heel wat anders dan $20,83 per uur.
