Wat is een bevel?
Een rechterlijk bevel is een bevel dat een persoon of entiteit verplicht een bepaalde actie te staken of te beginnen.
Er zijn drie hoofdtypen bevelen: tijdelijke bevelen tot stillegging, voorlopige bevelen en permanente bevelen.
Key Takeaways
- Een rechterlijk bevel is een wettelijke uitspraak die een individu of een andere entiteit opdraagt een bepaalde actie te stoppen of te beginnen.
- De drie belangrijkste vormen van een rechterlijk bevel zijn dwangbevelen, voorlopige (tijdelijke) bevelen en permanente bevelen.
- Case and desist bevelen zijn een veel voorkomend type bevel dat van een individu of entiteit eist dat bepaalde activiteiten worden stopgezet.
Inzicht in verbodsacties
Overgangsacties en voorlopige verbodsacties worden meestal in een vroeg stadium van een rechtszaak uitgevaardigd, wanneer de rechtbank van mening is dat schadelijke acties van een gedaagde in de toekomst kunnen worden voorkomen. Een straatverbod wordt bijvoorbeeld vaak gebruikt om te voorkomen dat een gedaagde contact heeft met een eiser. Voorlopige en permanente rechterlijke bevelen worden uitgevaardigd op basis van bewijsmateriaal dat door een eiser in een civiele zaak wordt aangedragen.
Een voorbeeld van een voorlopig rechterlijk bevel kan zijn wanneer een echtpaar een bedrijf heeft en in scheiding ligt. Misschien is er een geschil over de vraag wie de eigenaar is van of zeggenschap heeft over het bedrijf en de activa. Als de echtgenoot probeert eenzijdige zakelijke beslissingen te nemen, kan de vrouw een tijdelijk rechterlijk bevel vragen om te voorkomen dat bepaalde zakelijke activiteiten plaatsvinden totdat de rechter een beslissing heeft genomen over de eigendomskwestie.
Injuncties worden ook door een rechter gebruikt wanneer een geldelijke vergoeding niet voldoende is om de schade te herstellen. Naast een financiële veroordeling van de gedaagde kan de rechtbank bijvoorbeeld ook een permanent rechterlijk bevel uitvaardigen waarin wordt bepaald dat de gedaagde niet mag deelnemen aan een bepaalde activiteit of onderneming.
Een voorlopige voorziening verkrijgen
Om een voorlopige voorziening te krijgen, moet een eiser de rechter laten zien dat hij waarschijnlijk in zijn zaak ten gronde zal zegevieren, dat hij mogelijk schade lijdt als de voorziening niet wordt toegewezen, dat de potentiële schade zwaarder weegt dan de schade die de voorziening de tegenpartij kan berokkenen, en dat het voordeel of de schade voor de partijen billijk is.
Om een permanent bevel te krijgen moet de eiser aantonen dat hij onherstelbare schade heeft geleden, dat een geldelijke schadevergoeding alleen niet voldoende is, dat het bevel gerechtvaardigd is gezien de afweging van de tegenspoed tussen de partijen, en dat het bevel het algemeen belang niet zou schaden.
Voorbeeld: Cease and Desist
Een stakingsbevel legt een bedrijf of persoon een bevel op om de verdacht geachte activiteiten te verbieden. Een stakingsbevel kan de vorm aannemen van een tijdelijk bevel totdat een proces kan worden gehouden om de uitkomst te bepalen, of van een permanent bevel nadat het proces is beëindigd.
Of het nu tijdelijk of permanent is, een stakingsbevel is juridisch bindend. Een dergelijk bevel wordt door een overheidsinstantie of rechtbank uitgevaardigd wanneer deze ervan overtuigd is dat er reden is om aan te nemen dat er een illegale of schadelijke activiteit plaatsvindt, waarbij van de overtreder wordt geëist dat deze de activiteit staakt. Verdere actie, zoals een proces, kan nodig zijn, of het bevel kan permanent zijn, afhankelijk van de situatie.