Individueel
De individuele wedstrijd van 20 km (15 km voor vrouwen) is het oudste biatlonevenement; de afstand wordt geskied over vijf ronden. De biatleet schiet vier keer op een baan (banen 1 – 15 zijn in buikligging, terwijl banen 16 – 30 voor staan zijn), in de volgorde van buikligging, buikligging, buikligging, staan, in totaal 20 schietschijven. Voor elk gemist doel wordt een vaste straftijd, meestal één minuut, toegevoegd aan de skitijd van de biatleet. De starts van de deelnemers worden gespreid, normaal gesproken met 30 seconden.
Een variatie op de standaard individuele race, genaamd short individual, werd geïntroduceerd tijdens de 2018-19 Biathlon IBU Cup. De wedstrijden zijn 15 km voor mannen en 12,5 km voor vrouwen en voor elk gemist doel worden 45 seconden bij de skitijd opgeteld.
SprintEdit
De sprint is 10 km voor mannen en 7,5 km voor vrouwen; de afstand wordt over drie ronden geskied. De biatleet schiet tweemaal op een schietbaan, eenmaal buiklig (meestal baan 1 – 15) en eenmaal staand (baan 16 – 30), voor een totaal van 10 schoten. Voor elke misser moet een straflus van 150 m worden afgelegd voordat de wedstrijd kan worden voortgezet. Net als in de individuele wedstrijd starten de biatleten in intervallen.
Super SprintEdit
Introduceerd tijdens de 2017-18 Biathlon IBU Cup, is de Super Sprint een kortere versie van de sprintrace. In tegenstelling tot de traditionele sprintrace, is de Super Sprint verdeeld in twee segmenten – kwalificatie en finale. De kwalificatie gebeurt zoals de traditionele sprint, maar op een ronde van 1,5 km met een totale lengte van 4,5 km. Alleen de beste 30 deelnemers kwalificeren zich voor de finale, waarin alle deelnemers tegelijk starten en 5 ronden afleggen op hetzelfde parcours (zoals bij een massastart) met een totale racelengte van 4 km. Tijdens de finale hebben de deelnemers 3 reserverondes voor het geval ze een doel missen (zoals in estafette), maar als niet alle doelen worden weggeschoten tijdens het schieten in plaats van naar de strafronde te gaan, wordt de biatleet gediskwalificeerd van de wedstrijd.
Voor het volgende seizoen werden wijzigingen aangebracht: het parcours is nu 1 km (0,2 km toename), wat betekent dat de kwalificatierace 3 km lang wordt, terwijl de finalerace 5 km lang wordt. Ook het aantal reserve rondes werd teruggebracht van drie naar één.
Achtervolging
Bij een achtervolging worden de biatleten van elkaar gescheiden door hun tijdsverschil ten opzichte van een eerdere race, meestal een sprint. De deelnemer die als eerste over de finish komt is de winnaar. De afstand is 12,5 km voor mannen en 10 km voor vrouwen, geskied over vijf ronden; er zijn vier schietrondes (twee buikschietrondes, twee staande, in die volgorde), en elke misser betekent een straflus van 150 m. Om ongemakkelijke of gevaarlijke drukte op de skilussen en overcapaciteit op de schietbaan te voorkomen, worden de wereldbekerachtervolgingen alleen gehouden met de 60 best geklasseerde biatleten na de voorafgaande wedstrijd. De biatleten schieten volgens het beginsel “wie het eerst komt, het eerst maalt” op de baan die overeenkomt met de plaats waar zij voor alle schietoefeningen zijn aangekomen. Als de achtervolging volgt op een individuele biatlonwedstrijd, wordt de achterstand op de winnaar gehalveerd.
MassastartEdit
Bij de massastart starten alle biatleten tegelijk en de eerste over de finishlijn wint. In deze 15 km voor mannen of 12,5 km voor vrouwen wedstrijd, wordt de afstand geskied over vijf ronden; er zijn vier schietrondes (twee buikschietrondes, twee staande, in die volgorde) met de eerste schietronde in de baan die overeenkomt met het startnummer van de deelnemer (startnummer 10 schiet in baan 10 ongeacht de positie in de wedstrijd), met de rest van de schietrondes op een wie het eerst komt, het eerst maalt basis (als een deelnemer als vijfde in de baan aankomt, schiet hij in baan 5). Net als bij de sprint en de achtervolging moeten de deelnemers een strafronde van 150 m skiën voor elke misser. Ook hier worden, om ongewenste opstoppingen te voorkomen, World Cup Mass starts gehouden met alleen de 30 best geklasseerde atleten op de startlijn (de helft van die van de Pursuit, want hier starten alle deelnemers tegelijk).
Mass start 60Edit
Met ingang van het seizoen 2018/2019 wordt de Mass Start 60 onderdeel van de wedstrijdformats van de International Biathlon Union (IBU). De Mass Start met 60 starters vervangt niet de huidige Mass Start met 30 starters.
Iedereen skiet de eerste ronde samen, maar daarna stoppen alleen de eerste 30 om te schieten en de tweede 30 skiën door. Aan het einde van de tweede ronde stoppen de tweede 30 om te schieten en skiën de eerste 30 door. Nadat de eerste twee schoten voorbij zijn (ieders eerste prone) dan gaat de wedstrijd verder als een normale en schieten ze allemaal samen de andere prone en twee stands. Of eenvoudiger:
Bib 1-30 = ronde-schiet1-lap-schiet2-lap-schiet3-lap-schiet4-lap.
Bib 31-60 = ronde-schiet1-lap-schiet2-lap-schiet3-lap-schiet4-lap.
Bib 31-60 = ronde-schiet1-lap-schiet2-lap-schiet3-lap-schiet4-lap.
Estafette
De estafetteteams bestaan uit vier biatleten, die elk 7,5 km (mannen) of 6 km (vrouwen) skiën, waarbij elke etappe over drie ronden wordt geskied, met twee schietrondes; één liggend, één staand. Voor elke ronde van vijf schietschijven zijn er acht kogels beschikbaar, hoewel de laatste drie slechts één voor één met de hand kunnen worden geladen uit reservekogelhouders of kogels die door de deelnemer in bakjes of op de mat bij de schietlijn worden gedeponeerd. Als er na acht kogels nog steeds missers zijn, moet een straflus van 150 m (490 ft) worden genomen voor elk overgebleven gemist doel. De deelnemers aan de eerste etappe starten allemaal tegelijk, en net als in de langlaufestafettes moet elke atleet van een team de deelnemer aan de volgende etappe van het team aanraken om een geldige wissel uit te voeren. Bij de eerste schietbeurt van de eerste etappe moet de deelnemer schieten in de baan die overeenkomt met zijn startnummer (startnummer 10 schiet in baan 10, ongeacht zijn positie in de wedstrijd), daarna voor de rest van de estafette schiet het estafetteteam op basis van wie het eerst komt, het eerst maalt (kom op de baan aan als vijfde, schiet in baan 5).
Gemengde estafette
De gemengde estafette is vergelijkbaar met de gewone estafette, maar de teams zijn samengesteld uit twee vrouwen en twee mannen. Vanaf zijn eerste instantie op de wereldkampioenschappen in 2005 tot het einde van het seizoen 2017, werden de eerste twee benen altijd gelopen door de vrouwen, gevolgd door de mannen op been 3 en 4. Sinds het seizoen 2018 kan de race echter worden gestart door zowel de mannen als de vrouwen . Bovendien, gedurende het grootste deel van de geschiedenis van het evenement waren de benen van de vrouwen 6 km (3,7 mi) en de benen van de mannen 7,5 km (4,7 mi) zoals in gewone estafette wedstrijden. Sinds het seizoen 2019 is het evenement echter eerlijker, met alle vier de etappes van 6 km of 7,5 km. Dit evenement werd in 2014 aan de Olympische Spelen toegevoegd.
Single mixed relayEdit
In 2015 werd de single mixed relay door de IBU geïntroduceerd in de wereldbeker biatlon. Het evenement wordt gelopen op een 1,5 km (0,93 mi) track met een 75 m (246 ft) penalty loop, en elk team bestaat uit een vrouwelijke en een mannelijke loper. De race is verdeeld in vier etappes, waarvan de eerste drie 3 km (2 ronden) en de laatste 4,5 km (3 ronden) bedragen, in totaal 13,5 km (8,4 mi). Na elke etappe wisselen de lopers, zodat elke loper twee etappes aflegt. Specifiek voor dit formaat, gebeurt de uitwisseling onmiddellijk na de laatste schietpartij van elke etappe zonder een extra ronde te skippen (zoals gewoonlijk het geval is). De wedstrijd kan worden gestart door zowel het vrouwelijke als het mannelijke lid van de estafette, waarbij het finishende lid een extra ronde aflegt. Dit evenement is in 2019 toegevoegd aan de wereldkampioenschappen.
Team (verouderd)bewerken
Een team bestaat uit vier biatleten, maar in tegenstelling tot de estafettewedstrijd starten alle teamleden tegelijk. Twee atleten moeten schieten in de buikschietronde, de andere twee in de staande ronde. In geval van een misser moeten de twee niet-schietende biatleten een straflus van 150 m (490 ft) skiën. De skiërs moeten samen het schietgebied betreden, en moeten ook binnen 15 seconden van elkaar finishen; anders wordt een tijdstraf van een minuut aan de totale tijd toegevoegd. Sinds 2004 is deze wedstrijdvorm niet meer van toepassing op het niveau van de wereldbeker.