Nadat Ixion, koning van de Lapithen, krankzinnig werd en door zijn volk werd verstoten, voelde Zeus erg met Ixion mee en bracht hem naar de Olympus om met de goden te dineren. Daar zag Ixion Hera, de vrouw van Zeus en koningin der goden, op wie hij op slag verliefd werd en seksueel naar haar begon te verlangen. Zeus, die Ixion wantrouwde, zette een val voor hem door een wolkfiguur (Nephele) te maken naar het evenbeeld van Hera en deze naast Ixion te leggen terwijl deze lag te slapen in een veld. Toen Ixion wakker werd, begon hij de liefde te bedrijven met Hera’s dubbelganger, wat Zeus zo woedend maakte dat hij Ixion van de berg Olympus verdreef, hem met een bliksemschicht sloeg, en Ixion vervloekte tot eeuwige gebondenheid aan een vliegend, brandend rad dat non-stop door de hemelen zou draaien (hoewel het later werd verplaatst naar Tartarus).
Nephele’s kind uit deze verbintenis was Centaurus, een misvormd kind dat voorover gebogen zat en geen rust vond bij andere mensen, en daarom naar de berg Pilion werd overgebracht. Daar zwierf hij rond, leefde en paarde met de Magnesische merries die daar woonden. Dit resulteerde in de geboorte van het centaur ras.
SterrenbeeldEdit
Centaurus was de eerste persoon die sterren in sterrenbeelden groepeerde en anderen leerde hoe ze deze sterrenbeelden moesten lezen. Eén uitleg van het sterrenbeeld is dat Centaurus een afbeelding van zichzelf aan de hemel plaatste om zijn zeelieden, de Argonauten, de weg te wijzen.
De meest populaire betekenis van het sterrenbeeld is dat het de vorm van Chiron voorstelt. Chiron was de koning van de centauren en in tegenstelling tot zijn ras was hij intelligent en wijs. Zo wijs zelfs, dat hij Herakles les gaf, die een van zijn grote vrienden werd. De mythe gaat dat Herakles op bezoek was bij zijn goede vriend Pholus. Pholus was een centaur en zat met Heracles te eten. Na afloop van het diner besloot Herakles dat hij dorst had en nam zich voor wijn te halen. De wijn die hij nam, was echter de heilige wijn van de centauren. Het was bedoeld om alleen door de centauren te worden gedronken en alleen bij speciale gelegenheden. Pholus zag dit en kon de moed niet opbrengen om zijn sterke vriend te vertellen dat hij die wijn niet mocht drinken. Het duurde niet lang voordat de heilige geur de andere centauren bereikte. De woedende centauren grepen naar wapens en vielen het huis van Pholus aan. De lafaard Pholus vluchtte bijna onmiddellijk en liet Heracles aan zijn lot over. Heracles doodde een aantal van de centauren en al snel waren er zo veel dood dat de rest bang werd en probeerde te vluchten. Toen Heracles op de vluchtende beesten schoot, schampte zijn giftige pijl de knie van Chiron. Chiron was niet bij het gevecht betrokken, maar kwam naar buiten om te proberen het gevecht te stoppen. De onsterfelijke Chiron kon niet sterven aan zijn verwonding en zou dus gedoemd zijn eeuwig in grote pijn te leven. Hij riep tot Zeus om hem te verlossen en een einde aan zijn leven te maken. Zeus kreeg medelijden met de centaur en liet hem sterven. Om hem te eren, gaf Zeus Chiron een plaats tussen de sterren.