Christiane Amanpour is CNN’s belangrijkste internationale presentatrice van het bekroonde, wereldomvattende programma “Amanpour”, dat ook wordt uitgezonden op PBS in de Verenigde Staten. Amanpour begon in 1983 als assistente op het bureau voor internationale opdrachten op het hoofdkantoor van CNN in Atlanta, klom op in de organisatie en werd verslaggeefster op het bureau in New York en later de belangrijkste internationale correspondent van het netwerk.
Amanpour’s onverschrokken en compromisloze aanpak maakte haar populair bij het publiek, en een kracht om rekening mee te houden door wereldwijde beïnvloeders – in 1996 zei Newsweek dat haar verslaggeving van conflicthaarden in de Golf en de Balkan had geholpen om CNN “must-see TV voor wereldleiders” te maken.
Van de Golfoorlog van 1991 tot de invasie in 2003 onder leiding van de Amerikanen, heeft Amanpour het bloedige geweld gedocumenteerd dat de recente geschiedenis van Irak heeft gekenmerkt. In 2004 deed ze ook exclusief verslag vanuit de rechtszaal tijdens het proces tegen Saddam Hoessein, waar de voormalige dictator, verfomfaaid en geketend, uiteindelijk ter dood werd veroordeeld wegens misdaden tegen de menselijkheid.
Tijdens het beleg van Sarajevo was Amanpour ter plekke om de wreedheid van de Bosnische oorlog aan het licht te brengen en verslag te doen van de dagelijkse tragedie van het leven van de burgers in de stad. Ze was openhartig en noemde de schendingen van de mensenrechten, de bloedbaden en de genocide tegen de Bosnische moslims. Later zei ze: “Er zijn situaties waarin je niet neutraal kunt zijn, want als je neutraal bent, ben je medeplichtig.”
In 2009 werd “Amanpour” gelanceerd, en in het primetime interviewprogramma heeft Amanpour met een reeks leiders en beleidsmakers gesproken over de kwesties die de wereld van vandaag beïnvloeden.
Tijdens haar tijd bij CNN heeft Amanpour zich verzekerd van exclusieve interviews met wereldmachtspelers. In de nasleep van de aanslagen van 11 september was zij de eerste internationale correspondent die de Britse premier Tony Blair, de Pakistaanse president Pervez Musharraf en de Afghaanse president Hamid Karzai interviewde. Op het hoogtepunt van de Arabische Lente interviewde ze de voormalige leider van Libië, ‘kolonel’ Moammar Gadhafi, voor het laatst met een Emmy, en was ze de laatste journalist die president Hosni Mubarak van Egypte interviewde, vlak voordat hij werd afgezet.
Na zijn verpletterende verkiezingsoverwinning sprak Amanpour exclusief met de Iraanse president Hassan Rouhani, en ontlokte hem de erkenning van de Holocaust. Ze was de eerste journaliste die de Braziliaanse president Dilma Rousseff interviewde na de schokkende nederlaag van haar land in de halve finale van het wereldkampioenschap voetbal in 2014. Ook kreeg ze de zeldzame kans om met de Venezolaanse president Nicolas Maduro om de tafel te gaan zitten en met hem te praten over de wijdverspreide gewelddadige demonstraties in zijn land.
In januari 2014 bracht Amanpour ook exclusief het nieuws naar buiten over een dossier met getuigenissen en foto’s die systematische marteling van gevangenen door regeringstroepen in Syrië zouden aantonen, waarbij ze een panel van deskundigen op het gebied van oorlogsmisdaden verwelkomde die de waarheidsgetrouwheid van de schokkende beweringen bevestigden. Met dit bewijs confronteerde zij later de Russische premier Dmitry Medvedev — en daagde hem uit de steun van zijn regering aan het Assad-regime te rechtvaardigen.
Zij heeft verslag gedaan van de nasleep van vele humanitaire crises, waaronder de verwoestende aardbeving in Haïti in 2010, de Japanse tsunami in 2011 en de orkaan Katrina, waar zij een gemeenschapscentrum bezocht dat was omgebouwd tot een geïmproviseerd mortuarium voor slachtoffers van de storm.
Naast haar werk als presentatrice en verslaggeefster is Amanpour een actief voorvechter van rechten. Als bestuurslid van de Committee to Protect Journalists, het Centre for Public Integrity en de International Women’s Media Foundation heeft ze haar profiel gebruikt om aandacht te vragen voor belangrijke mondiale kwesties en de rechten van journalisten. Voor CNN heeft ze verschillende keren Malala Yousafzai geïnterviewd, die zich inzette voor haar moed en internationale belangenbehartiging. In mei 2014 gebruikte ze een optreden op de BBC-televisie om aandacht te vragen voor de benarde situatie van de 200 Nigeriaanse schoolmeisjes die door Boko Haram waren ontvoerd – waarbij ze de Britse premier David Cameron vroeg zich aan te sluiten bij de #BringBackOurGirls-campagne.
Amanpour heeft elke belangrijke televisiejournalistieke onderscheiding verdiend, waaronder elf News and Documentary Emmy Awards, vier Peabody Awards, twee George Polk Awards, drie duPont-Columbia Awards en de Courage in Journalism Award. Ze heeft negen eredoctoraten ontvangen, is benoemd tot CBE en is dit jaar opgenomen in de Cable Hall of Fame. Ze is ereburger van Sarajevo en UNESCO Goodwill Ambassador for Freedom of the Press and the Safety of Journalists.
Amanpour is summa cum laude afgestudeerd aan de University of Rhode Island met een Bachelor of Arts in Journalism.