Zonder twijfel een van de grootste voetballers aller tijden, Cristiano Ronaldo heeft bijna alles gewonnen wat er te winnen valt in het spel.
Op clubniveau heeft de Portugees onder meer vier Champions League-titels, drie Premier Leagues en twee La Liga-kronen op zijn naam staan bij Manchester United en Real Madrid.
Hij heeft een cruciale rol gespeeld in het succes van deze clubs, wat blijkt uit het feit dat hij vijf Ballons d’Or op zijn naam heeft staan, maar ook op internationaal niveau is hij een ster geweest.
Hij debuteerde voor Portugal in 2003 en Ronaldo is nu recordhouder voor zowel doelpunten als optredens, en tevens aanvoerder en aanvoerder van zijn land.
Zij werden in 2016 tot Europees kampioen gekroond, maar de wereldbeker is Ronaldo en de Selecao vier keer ontgaan.
Click to expand
De ster van Real Madrid werd deze zomer in Rusland opnieuw een poging tot wereldglorie met zijn land ontzegd en het zou wel eens zijn laatste kans kunnen zijn geweest. Goal blikt terug op zijn erfenis in het toernooi tot nu toe.
Duitsland 2006
Ronaldo maakte zijn WK-debuut in 2006 – op 21-jarige leeftijd – toen het toernooi in Duitsland werd gehouden en hij een cruciaal onderdeel vormde van het team van Luiz Felipe Scolari, naast anderen als Luis Figo, Simao, Deco en Pauleta.
Op dat moment was Ronaldo een van de meest opwindende jonge spelers ter wereld, die zijn sporen had verdiend in de Premier League met Manchester United, en het WK 2006 was een volgende stap op zijn weg naar de top van het spel. Ronaldo droeg rugnummer 17 vanwege de anciënniteit van Portugal’s nummer 7 Figo en speelde in zes wedstrijden mee toen zijn land de halve finales bereikte en uiteindelijk vierde werd.
Zijn allereerste wedstrijd op een WK was in de met 1-0 gewonnen groepsfase tegen Angola in Keulen en het was een onopvallende vertoning, want hij kreeg een gele kaart en werd na een uur uit het veld gestuurd. Ronaldo’s eerste doelpunt op het toernooi viel in de tweede wedstrijd tegen Iran, toen hij een penalty scoorde – en Figo voorbleef – in een 2-0 overwinning in Frankfurt.
Scolari koos ervoor om de Man United-spits rust te geven in de laatste groepswedstrijd tegen Mexico, die Portugal met 2-1 won, maar hij was weer terug in de basiself voor de laatste-16 wedstrijd tegen Nederland. Helaas voor Ronaldo werd zijn deelname aan die wedstrijd – die later ‘De Slag om Neurenberg’ werd genoemd – ingekort doordat hij in de 34e minuut geblesseerd uitviel na een roekeloze tackle van Khalid Boulahrouz. De Selecao won in afwezigheid van Ronaldo met 1-0 van Oranje en plaatste zich daarmee voor de kwartfinale tegen Engeland.
De wedstrijd tegen de Three Lions was een stormachtige aangelegenheid en Ronaldo werd ‘volksvijand nummer één’ door zijn rol in de ondergang van Sven Goran Eriksson’s ploeg. De Man United-man speelde niet alleen een hoofdrol in de gebeurtenissen die leidden tot het uit het veld sturen van zijn clubgenoot Wayne Rooney, die een stempel had gedrukt op Ricardo Carvalho, maar scoorde ook nog eens de winnende strafschop.
” was niet boos op me,” hield Ronaldo na afloop vol. “Bovendien zei hij me dat ik de uitspraken van de Engelse pers volledig moest negeren, dat ze alleen maar verwarring wilden zaaien, maar daar zijn we al aan gewend.”
Na Engeland te hebben verslagen, werd Portugal in de halve finale gekoppeld aan Frankrijk en dat bleek het einde van hun WK-hoop, want een penalty van Zinedine Zidane in de 33e minuut bezorgde Les Bleus de overwinning. Als verliezend halve finalist plaatsten ze zich voor de play-off tegen gastland Duitsland, maar ze werden ruim verslagen door de ploeg van Jugen Klinsmann, die met 3-1 won.
Ronaldo werd tijdens de wedstrijd in Stuttgart uitgejouwd door een deel van het publiek, net als in de wedstrijd tegen Frankrijk, iets waar hij in de jaren daarna aan gewend is geraakt.
Zuid-Afrika 2010
Vier jaar na zijn doorbraak op het WK in Duitsland arriveerde de 25-jarige Ronaldo in 2010 in Zuid-Afrika als ’s werelds duurste speler – hij tekende voor 94 miljoen euro bij Real Madrid -, winnaar van de Ballon d’Or en aanvoerder van Portugal. Maar ondanks zijn successen op clubniveau had hij het moeilijk op het internationale podium en had hij een zeldzame periode achter de rug waarin hij geen enkel doelpunt maakte in de kwalificatie voor het WK.
Toen vaste waarden als Pauleta, Deco en Figo van het podium verdwenen, kreeg Ronaldo veel meer verantwoordelijkheid aan het hoofd van de Selecao-aanval, maar hij was niet in staat om de zaken in het voordeel van zijn ploeg te beïnvloeden in 2010. Portugal kwalificeerde zich uit een groep met daarin Brazilië, Ivoorkust en Noord-Korea, maar wist alleen tegen Noord-Korea te scoren. Ze versloegen de Aziaten met 7-0, waarbij Ronaldo één keer het net wist te vinden – opmerkelijk genoeg zijn eerste internationale doelpunt in 16 maanden.
Ondanks dat ze ongeslagen uit Groep G kwamen, lieten de prestaties van het team van Carlos Queiroz veel te wensen over en kreeg het team kritiek te verduren van de nationale media. Het werd nog erger toen ze in de ronde van 16 werden gekoppeld aan de Iberische rivalen – en uiteindelijke kampioenen – Spanje. De La Roja van Vicente del Bosque waren regerend Europees kampioen en één van de favorieten om het toernooi te winnen.
Ronaldo begon de wedstrijd op de linkerflank, tegenover zijn teamgenoot Sergio Ramos, maar hij kon geen doorbraak vinden toen Spanje het balbezit domineerde. De impasse werd uiteindelijk doorbroken toen Xavi na een uur scoorde en dat bleek het beslissende moment van de wedstrijd te zijn. Portugal had slechts 39 procent balbezit in Kaapstad en kon slechts drie schoten lossen, tegenover tien van Spanje, terwijl een rode kaart voor Ricardo Costa in de slotminuten de teleurstelling nog groter maakte.
Na afloop gaf Ronaldo toe dat de manier waarop hij de nederlaag leed – en zijn vertrek uit het toernooi – hem “een onvoorstelbare droefheid” bezorgde. In de nasleep, toen de aanvoerder werd gevraagd om uit te leggen waarom Portugal faalde, suggereerde hij dat de verslaggever Queiroz moest vragen, iets wat verdere kritiek op de man van Real Madrid uitlokte. De Selecao-baas reageerde later met een scherp commentaar en vertelde AFP dat. “Portugal heeft Ronaldo nodig, en Ronaldo heeft het nationale team nodig. Maar als dit shirt sommige spelers afschrikt, hebben ze geen reden om daar te zijn.”
Het WK 2010 stond uiteindelijk in schril contrast met Ronaldo’s ervaring op zijn eerste toernooi in 2006. Met slechts één doelpunt – een 87e minuut in een 7-0 overwinning op het onbeduidende Noord-Korea – in vier wedstrijden en het ondergaan van een spervuur van kritiek, was het misschien wel het dieptepunt van zijn internationale carrière.
Brazilië 2014
Portugal bereikte het WK 2014 via een play-off tegen Zweden, waarin Ronaldo vier keer scoorde in de twee legs, waaronder een hattrick in de tweede leg in Solna. Ronaldo, 29 jaar oud, kwam naar Brazilië als regerend Ballon d’Or-houder en Champions League-winnaar met Madrid. Hij was op de top van zijn kunnen, maar tot zijn grote verdriet bleef de hartzeer van het internationale toernooi aanhouden.
Ronaldo’s fitheid was een aanhoudend punt van zorg in de aanloop naar het toernooi en hij moest een aantal keer de training uitzitten vanwege lastige knieblessures. Desondanks speelde hij elke minuut van de drie wedstrijden in de groepsfase, ook al was hij duidelijk niet 100 procent fit.
Toen de man van Real Madrid fit werd bevonden voor de openingswedstrijd tegen Duitsland was er een begrijpelijk optimisme in het Portugese kamp, maar de wedstrijd in Salvador werd een totale ramp toen Pepe in de eerste helft werd weggestuurd en de mannen van Joachim Low met 4-0 wonnen – de ergste WK-nederlaag die Portugal ooit heeft geleden.
De volgende wedstrijd tegen de Verenigde Staten gaf Portugal een kans om zich te revancheren, maar ze hadden het moeilijk tegen de mannen van Klinsmann en hadden in de 95e minuut een gelijkmaker nodig om een punt te pakken. Na een voorsprong via Nani, kwamen de Selecao in de tweede helft op achterstand toen Jermaine Jones en Clint Dempsey toesloegen en het USMNT met nog 10 minuten te spelen op voorsprong zette. Het leek erop dat Portugal op weg was naar huis, maar Ronaldo’s voorzet in de blessuretijd vond Silvestre Varela, die scoorde om hun hoop levend te houden, al was het maar net.
Ze moesten winnen van Ghana in de laatste wedstrijd en hopen op een gunstig resultaat in de wedstrijd Duitsland – VS om zich te kwalificeren voor de knock-out fase. Het zag er goed uit toen Portugal na een half uur spelen op voorsprong kwam, maar de Black Stars reageerden in de tweede helft met Asamoah Gyan die raak kopte.
Ronaldo was de hele wedstrijd al in de voorhoede te vinden voor zijn land, raakte de lat en zag een kopbal gered worden, en vond uiteindelijk de achterkant van het net met nog 10 minuten te spelen. Het doelpunt – waardoor hij de eerste Portugees werd die op drie WK’s scoorde – was echter niet genoeg om het land te laten slagen en het land ging na drie wedstrijden al terug naar huis in Brazilië.
Rusland 2018
Ronaldo en Portugal arriveerden in Rusland voor het WK 2018 als Europees kampioenen en ze kwamen terecht in een intrigerende groep naast hun Iberische rivalen Spanje, evenals Marokko en Iran.
Nadat ze vier jaar eerder al in de groepsfase waren uitgeschakeld, had Portugal het gevoel dat ze iets te bewijzen hadden, net als Ronaldo, nadat hij zelf niet veel indruk had gemaakt, met name in termen van doelpunten.
En in de openingswedstrijd tegen Spanje deed de man van Real Madrid zijn reputatie eer aan door een ongelooflijke hattrick te scoren die een waardevol punt voor zijn land veiligstelde en zijn totale aantal WK-doelpunten verdubbelde. De hattrick zelf was bijzonder spectaculair, onder meer door een waanzinnig late vrije trap, waardoor het 3-3 gelijkspel werd bereikt.
In de volgende wedstrijd tegen Marokko zette de 33-jarige zijn opmerkelijke scoreprestaties binnen vijf minuten voort met een doelpunt waarmee hij Ferenc Puskas verdrong als meest productieve Europese international aller tijden en steeg hij naar de tweede plaats op de lijst van beste internationale doelpuntenmakers aller tijden.
Ronaldo slaagde er niet in het net te vinden in Portugal’s laatste groepswedstrijd tegen Iran, maar kwalificatie werd veilig gesteld met een zwaarbevochten 1-1 gelijkspel tegen een ploeg onder leiding van de Portugese coach Carlos Queiroz.
Na als tweede te zijn geëindigd in Groep B achter Spanje, werden de Selecao bij de laatste 16 gekoppeld aan Uruguay en dat bleek hun laatste optreden in Rusland te zijn toen La Celeste zegevierde met 2-1 in Sochi.
De Real Madrid-man zal 37 zijn tegen de tijd van het volgende WK in Qatar, dat in de winter van 2022 wordt gehouden, maar hij is door zijn teamgenoten aangespoord om zo lang mogelijk deel uit te blijven maken van het team.
Ronaldo’s totale WK-record
Rusland 2018 was Ronaldo’s vierde keer dat hij op een WK speelde en hij bracht zijn aantal optredens in het toernooi in die editie op 17.
Hij verdubbelde ook meer dan zijn totale doelpuntentotaal door vier keer te scoren – waaronder een hattrick tegen Spanje.
Voor zijn vierde toernooi had hij slechts drie keer gescoord in 13 optredens – een keer in 2006, een keer in 2010 en een keer in 2014 – wat in werkelijkheid een trieste terugkeer was voor een man die record na record heeft gebroken met zijn doelpunten op clubniveau en zelfs voor zijn land.
| Afleveringen | Goals | Gele kaarten | Rode kaarten |
|---|---|---|---|
| 17 | 7 | 4 | 0 |
In zijn 17 wedstrijden, heeft de aanvaller zes keer aan de winnende kant gestaan (waarvan vier keer op het toernooi van 2006), vijf keer verloren en zes keer gelijkgespeeld. Hij kreeg vier gele kaarten.
Het toernooi van 2018 in Rusland zou wel eens Ronaldo’s laatste kans op wereldglorie met zijn land kunnen zijn geweest, ook al zijn er geen aanwijzingen dat hij binnenkort met pensioen gaat.