Adenocarcinoom van de maag, de darm of het rectum bij de hond
Adenocarcinoom is een kwaadaardige tumor die zijn oorsprong vindt in het klier- en epitheelweefsel (de bekleding van de inwendige organen). Dit type kwaadaardige tumorgroei kan in vele delen van het lichaam voorkomen, ook in het maagdarmstelsel van honden. Het kan elk deel van het maag-darmstelsel aantasten, waaronder de maag, de dunne en dikke darm, en het rectum. Het treft meestal oudere honden, meestal ouder dan zes jaar. Er is geen bepaald ras bekend dat er aanleg voor heeft en het komt vaker voor bij mannelijke honden dan bij vrouwelijke. Deze vorm van kanker heeft meestal een slechte prognose.
Symptomen en typen
Symptomen hebben meestal betrekking op het maagdarmstelsel en omvatten:
- braken
- gewichtsverlies
- slechte eetlust
- buikpijn
- Hematemesis (overgeven van bloed)
- Melena (zwart gekleurde ontlasting door bloeding in maag-darmstelsel)
- Rood bloed in ontlasting
- Tenesmus (urgente maar ineffectieve ontlasting)
Oorzaken
- De exacte oorzaak is nog onbekend
- Genetische oorzaak wordt vermoed bij Belgische herders
Diagnose
U zult een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond moeten geven die heeft geleid tot het begin van de symptomen. Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek bij uw hond uitvoeren, met bloedonderzoek, ontlastingsonderzoek en een biochemisch profiel. Het bloedonderzoek toont meestal milde tot ernstige bloedarmoede aan, die vooral te wijten is aan geleidelijk bloedverlies via de ontlasting. Ontlastingsmonsters worden ook onder een microscoop bekeken om na te gaan of er verborgen bloed aanwezig is dat niet bruto zichtbaar is. Contrastradiografie (waarbij een chemische contraststof wordt ingespoten om de inwendige organen te bekijken) kan de aanwezigheid, de plaats en de grootte van de neoplasma’s aantonen. Echografie is ook een waardevol hulpmiddel bij de diagnose van adenocarcinoom van het maagdarmkanaal. Met behulp van echografie kan uw dierenarts met behulp van een naald een monster van de darmen of de maag nemen om te kijken of er neoplastische cellen in het vochtmonster aanwezig zijn. Een endoscoop, een buisvormig diagnostisch kijkinstrument dat in het lichaam wordt ingebracht, kan ook worden gebruikt om een biopsiemonster te nemen. Als geen van de bovengenoemde procedures goed werkt bij het bevestigen van een diagnose, kan uw dierenarts besluiten een operatie uit te voeren, die uiteindelijk de diagnose zal vaststellen.
Behandeling
Een operatie is de behandeling van keuze bij adenocarcinoom van het maag-darmstelsel, maar een permanente genezing wordt zelden bereikt omdat metastase (d.w.z. uitzaaiing) gebruikelijk is bij getroffen patiënten. In gevallen van adenocarcinoom van de maag is het vaak moeilijk om al het neoplastische weefsel te verwijderen. Bij een darmneoplasma wordt het aangetaste deel van de darm verwijderd en worden de gezonde delen van de darm weer aan elkaar gehecht. Chemotherapie kan worden geadviseerd, maar is meestal niet succesvol. Pijnstillers worden geadviseerd om de pijn te verlichten die met deze neoplasma wordt geassocieerd.
Leven en management
Als uw hond wordt geopereerd, kan het zijn dat u uw behandelend dierenarts na de operatie elke drie maanden opnieuw moet bezoeken voor voortgangsevaluaties. Bij elk bezoek zal uw dierenarts een lichamelijk onderzoek uitvoeren, met inbegrip van röntgenfoto’s en echografie om te zien of de tumor al dan niet opnieuw groeit.
Deze tumoren groeien meestal snel, met uitzaaiingen naar andere delen en organen van het lichaam. In gevallen van maagadenocarcinoom is de overlevingsduur meestal twee maanden, terwijl dat bij darmneoplasma’s ongeveer tien maanden is. Maar de overlevingstijd is variabel en kan alleen worden voorspeld door uw dierenarts na een volledige evaluatie van uw hond.