St. Martin de Porres werd in 1579 in Lima, Peru, geboren als zoon van de Spanjaard Juan de Porres en een vrijgemaakte zwarte vrouw uit Panama, Ana Velasquez. Omdat hij van gemengd ras was, behoorde Martin tot een lagere sociale kaste, hoewel zijn vader naar hem omkeek en ervoor zorgde dat de jongen in de leer ging voor een goed vak.
Martin studeerde voor barbier, wat in die tijd betekende dat hij ook medicijnen leerde. Hij werd zeer bekend om zijn medeleven en bekwaamheid als barbier, en verzorgde vele mensen en dieren. Uiteindelijk werd hij een dominicaan van de derde orde, wat betekende dat hij als leek verbonden was aan de orde en in het klooster woonde. Hoewel hij er naar verlangde missionaris te worden, kreeg hij nooit de kans.
Martin’s gebedsleven was intens, en hij beoefende vele verstervingen. Hij stond erom bekend dat hij in extase voor het altaar zweefde, maar hij onderwierp zich ook aan vele zware boetedoeningen. Hij werd beschouwd als zeer wijs, en velen vroegen om zijn raad en voorspraak.
Hij stierf in 1639, en hoewel het onderzoek naar zijn leven na zijn dood snel vorderde, liet zijn kandidatuur voor de heiligverklaring meer dan 300 jaar op zich wachten door een reeks vertragingen, natuurrampen en schipbreuken. Uiteindelijk werd hij in 1962 heilig verklaard.