In 3500 v.Chr. vormden de Iberiërs de overheersende cultuur van het Iberisch Schiereiland, beginnend in het oosten en zuiden van Spanje en langzaam migrerend naar het binnenland en het westen. De Iberiërs waren afstammelingen van Noord-Afrikanen, Mediterrane culturen en plaatselijke inheemse groepen. De Iberiërs leefden in geïsoleerde groepen en vormden nederzettingen van stammen. Zij werkten met brons en waren bedreven in landbouwtechnieken.
Iberiërs waren dappere en onafhankelijke mensen. De Romeinse historicus Estrabon vertelde dat Iberische krijgers vroeger een gif bij zich droegen dat zij niet aarzelden te nemen, liever dan gevangen genomen te worden. Een zin toegeschreven aan keizer Augustus beschrijft hen als: “Als eerste binnengevallen… als laatste overheerst”. Een uitdrukking in het moderne Spaans “numantina verzet” verwijst naar het beleg van Numantia waar men liever zelfmoord pleegde dan gevangen genomen te worden. Tegelijkertijd waren de Iberiërs vreedzame mensen, die zich toelegden op weiden en landbouw en niet geneigd waren tot oorlog. Zij gaven de voorkeur aan schermutselingen boven gevechten op open velden. Vrouwen speelden een belangrijke rol in de Iberische samenleving. De Romeinse historicus Estrabon zegt: “Het zijn de dochters die erven en vrouwen voor hun broers kiezen”.
Met de komst van de Feniciërs rond 1.000 v. Chr. vormden de Iberiërs meer geavanceerde gemeenschappen en werd de sociale stratificatie complexer. De Iberiërs dreven eerst handel met de Feniciërs en de Carthagers en later met de Grieken. De Iberiërs namen elementen van het Griekse alfabet over in hun schrijfsysteem.
De Kelten vielen het Iberisch Schiereiland rond 800 v. Chr. binnen en vestigden zich in het noorden en westen van Spanje. De Iberiërs domineerden het zuiden. Uiteindelijk versmolten de twee culturen tot de Keltiberiërs.
Tijdens de Punische oorlogen (Carthago vs. Rome) heersten de Carthagers over de Iberiërs. De Kelt-Iberiërs hadden dus uitgebreid contact met de culturen in Frankrijk, Italië en Noord-Afrika, en met de Grieken. Zowel Iberiërs als Kelt-Iberiërs maakten deel uit van de samenstelling van het leger van Hannibal.
In die tijd bezetten verschillende stammen het centrale en westelijke gebied van het Iberisch schiereiland. Een van de sterkste en meest invloedrijke stammen waren de Lusitaniërs (Lusitanos in het Portugees).