Er zijn drie stappen om effectief aantekeningen te maken tijdens het lezen:
- Aan het eind van elk hoofdstuk schrijf je een paar opsommingen die samenvatten wat je hebt gelezen en maak je het persoonlijk als je kunt – dat wil zeggen, pas het toe op iets in je leven. Noteer ook eventuele onbeantwoorde vragen. Als je klaar bent met het boek, leg het dan een week weg.
- Haal het boek weer op en neem al je aantekeningen door. De meeste zullen onzin zijn, maar er zal veel zijn dat je wilt onthouden. Schrijf de goede dingen op de binnenkant van de kaft van het boek, samen met een paginanummer.
- (Optioneel) Kopieer de uittreksels met de hand of maak er een foto van om ze in Evernote te zetten. Tag dienovereenkomstig.
***
Ik krijg vaak de vraag hoe je aantekeningen maakt tijdens het lezen. Vaak vragen mensen me hoe ik me beter kan concentreren, vasthouden en gebruiken wat ik lees. En als je het goed doet, kan het maken van aantekeningen tijdens het lezen al deze zaken verbeteren. Maar als we leren lezen, mogen we niet in boeken schrijven. Dus leren we nooit echt een systeem voor het maken van aantekeningen dat we als volwassenen kunnen gebruiken.
De eerste stap bij het maken van aantekeningen is om uit te zoeken waarom je aantekeningen maakt. Als je studeert voor een examen, zullen je aantekeningen er anders uitzien dan wanneer je leest voor je plezier. De manier waarop je aantekeningen maakt, hangt af van de reden waarom je aantekeningen maakt.
Het leren van iets nieuws als volwassene is een functie van het consumeren van informatie (wat je leest en hoe je leest), de informatie die je vasthoudt, en je vermogen om het geleerde in de praktijk te brengen (patronen herkennen). Ik gebruik hiervoor een eenvoudig notitieproces in drie stappen, dat kan worden opgeschaald tot 150 boeken per jaar.
Zoals bijna alles in het leven, is er geen magisch antwoord dat voor iedereen geschikt is. Je moet een beetje vallen en opstaan en kijken wat voor jou werkt.
Notities maken tijdens het lezen
Stap één.Het eerste wat ik doe als ik een boek oppak, is het voorwoord, de inhoudsopgave en de binnenkant van het omslag lezen. Vaak kijk ik ook nog even naar de index. Dit duurt niet lang en bespaart me vaak tijd, want veel boeken komen niet voorbij dit filter. Misschien staat er niet de informatie in die ik probeer te krijgen. Als het waardeloos lijkt, blader ik naar een paar willekeurige pagina’s om het te verifiëren.
Dit filter is een vorm van systematisch skimmen. Dit is niet mijn term, Mortimer Adler, een man die letterlijk het boek over lezen heeft geschreven, kwam ermee. Adler zegt dat er vier niveaus van lezen zijn.
Op deze manier heb ik, als ik een boek begin te lezen, een idee waar het over gaat, wat het hoofdargument is en welke terminologie erbij komt kijken. Ik weet waar de auteur me heen wil brengen en hoe hij me in grote lijnen zal meenemen. Dat is heel nuttige informatie.
Tijdens het lezen maak ik aantekeningen. Ik omcirkel woorden die ik moet opzoeken. Ik zet punten waarvan ik denk dat ze cruciaal zijn voor het betoog in een ster. Ik onderstreep alles wat me interessant lijkt. Ik geef als een bezetene commentaar in de kantlijn. Ik probeer aannames te achterhalen, enzovoort.
In wezen probeer ik een gesprek met de auteur aan te gaan. Misschien worden mijn vragen op de volgende bladzijde of in het volgende hoofdstuk beantwoord. Misschien moet ik een ander boek zoeken om ze te beantwoorden. Wie weet. Maar ik schrijf ze op.
Aan het eind van elk hoofdstuk schrijf ik een paar opsommingen die samenvatten wat ik net heb gelezen. Als ik klaar ben, schrijf ik een korte samenvatting van het hele boek en dan doe ik iets wat weinig andere mensen doen. Ik laat het boek rijpen.
Ik leg het boek op mijn bureau en raak het een paar dagen tot een week niet aan. Dit is heel belangrijk.
Stap twee.
Als ik het boek weer oppak, herlees ik elke krabbel, onderstreping en opmerking die ik heb gemaakt (ervan uitgaande dat ik mijn handschrift nog kan lezen). Soms kan ik dat niet.
Ik ben niet meer dezelfde persoon als de eerste keer dat ik het boek las, er zijn twee dingen veranderd: (1) ik heb het hele boek gelezen en (2) ik heb een nachtje kunnen slapen over wat toen misschien wereldschokkend leek maar nu gewoon meh lijkt.
Als iets nog steeds mijn interesse wekt, schrijf ik in de eerste paar bladzijden van het boek een notitie, in mijn eigen woorden, over het onderwerp. Vaak is dit een samenvatting, maar steeds vaker zijn het manieren om de kennis toe te passen.
Soms, en dat hangt van het boek af, maak ik een soort mentale samenvatting van de belangrijkste argumenten en lacunes van het boek. Soms kruis ik punten met andere boeken.
Stap 3 (optioneel, maar zeer effectief).
Wacht een paar dagen. Ga dan door het boek en kopieer uittreksels met de hand en stop ze in je archief of notitieboek. Ik gebruik deze aantekeningen om ideeën te verbinden en te synthetiseren terwijl ik lees.
Om het onthouden te helpen, verbind de ideeën met iets dat je al in je hoofd hebt. Is het een voortzetting van het idee? Vervangt het een idee? Is het hetzelfde idee in een andere discipline? Ik voeg deze verbanden toe aan mijn notities en laat ze in mijn hoofd doorsijpelen. Vaak blijk ik het bij het verkeerde eind te hebben, maar dat is het proces.
Merendeel van de tijd krijg je de ideeën op Farnam Street te zien. Je ziet hoe ik ideeën verbind en contextualiseer, ze dwars door disciplines heen verbind. Ik merk dat het schrijven over de ideeën me echt helpt mijn begrip te ontwikkelen.
Zelfs als je je gedachten niet met miljoenen mensen deelt, kun je hetzelfde doen met Evernote, dat doorzoekbaar, makkelijk te gebruiken en gratis is. Persoonlijk gebruik ik technologie niet als vervanging voor de hierboven genoemde niet-technologische aanpak, maar eerder als compliment.
Ik luister zelden naar boeken, maar als je naar een boek luistert, maak dan een nieuwe notitie voor dat boek en typ aantekeningen terwijl je luistert. Ik ken een paar mensen die geen aantekeningen maken terwijl ze luisteren, omdat ze in de auto luisteren op weg naar hun werk. Zij vinden dat meteen gaan zitten als ze op het werk zijn en aantekeningen typen een effectieve manier is om de herinnering te verbeteren, hoewel de aantekeningen minder nauwkeurig zijn.
Als je dit artikel leuk vond, zul je onze handige gids om beter te lezen ook geweldig vinden.