Gebruik in cosmetica
Schrijf je in op de Queen of Green Digest
David Suzuki’s Queen of Green geeft je tips en recepten om duurzaam te leven
PEG’s (polyethyleenglycolen) zijn op aardoliegebaseerde verbindingen die op grote schaal worden gebruikt in cosmetica als verdikkingsmiddelen, oplosmiddelen, verzachters, en vochtvasthouders. PEG’s worden vaak gebruikt als basis voor cosmetische crèmes. Ze worden ook gebruikt in farmaceutische producten als laxeermiddelen.
Gezondheid en milieurisico’s
Afhankelijk van het fabricageproces kunnen PEG’s verontreinigd zijn met meetbare hoeveelheden ethyleenoxide en 1,4-dioxaan. i Het Internationaal Instituut voor Kankeronderzoek classificeert ethyleenoxide als een bekend carcinogeen voor de mens en 1,4-dioxaan als een mogelijk carcinogeen voor de mens. Ethyleenoxide kan ook het zenuwstelsel beschadigen ii en het California Environmental Protection Agency heeft het geclassificeerd als een toxische stof voor de ontwikkeling op basis van aanwijzingen dat het de menselijke ontwikkeling kan verstoren. iii 1,4-dioxaan is ook persistent. Met andere woorden, het breekt niet gemakkelijk af en kan in het milieu achterblijven lang nadat het door het doucheputje is gespoeld. 1,4-dioxaan kan tijdens het fabricageproces door middel van vacuümstrippen uit cosmetica worden verwijderd, maar de consument kan niet gemakkelijk nagaan of producten die PEG’s bevatten dit proces hebben ondergaan. iv In een onderzoek naar persoonlijke verzorgingsproducten die als “natuurlijk” of “biologisch” (niet-gecertificeerd) op de markt werden gebracht, vonden Amerikaanse onderzoekers 1,4-dioxaan in cosmetica.Amerikaanse onderzoekers 1,4-dioxaan als verontreiniging in 46 van de 100 geanalyseerde producten. v
Hoewel kankerverwekkende verontreinigingen de grootste zorg zijn, vertonen PEG-verbindingen zelf ook aanwijzingen voor genotoxiciteit vi,vii en kunnen ze bij gebruik op beschadigde huid irritatie en systemische toxiciteit veroorzaken. viii Het industriepanel dat de veiligheid van cosmetica-ingrediënten beoordeelt, kwam tot de conclusie dat sommige PEG-verbindingen niet veilig zijn voor gebruik op beschadigde huid (hoewel de beoordeling in het algemeen het gebruik van deze chemicaliën in cosmetica goedkeurde). ix Ook fungeert PEG als een “penetratieverbeteraar”, die de doordringbaarheid van de huid vergroot zodat het product – met inbegrip van schadelijke ingrediënten – beter wordt opgenomen. x
Regelgeving
Er zijn geen beperkingen op het gebruik van parabenen in cosmetica in Canada. Ethyleenoxide en 1,4-dioxaan zijn verboden op de “Cosmetic Ingredient Hotlist” van Health Canada. Wanneer deze chemische stoffen echter als verontreiniging (d.w.z. als onbedoeld ingrediënt) in een product aanwezig zijn, is de beperking van de Hotlist niet van toepassing. 1,4-dioxaan is onlangs beoordeeld in het kader van het Chemicals Management Plan van de regering, maar Health Canada en Environment Canada kwamen tot de conclusie dat de chemische stof niet voldeed aan de wettelijke definitie van “toxisch” omdat de geraamde blootstellingsniveaus lager werden geacht dan die welke een gevaar voor de volksgezondheid zouden kunnen opleveren. In de beoordeling werd gewezen op onzekerheid in de blootstellingsramingen, “als gevolg van de beperkte informatie over de aanwezigheid of concentraties van de stof in consumentenproducten die in Canada beschikbaar zijn”. xi
Gerelateerde ingrediënten
Propyleenglycol is een verwante chemische stof die, net als PEG’s, fungeert als penetratieversterker en ervoor kan zorgen dat schadelijke ingrediënten gemakkelijker door de huid worden geabsorbeerd. Het kan ook allergische reacties veroorzaken. Health Canada categoriseerde propyleenglycol als een “matige prioriteit voor de menselijke gezondheid” en markeerde het voor toekomstige beoordeling in het kader van het Chemicals Management Plan van de overheid.
Andere ethoxylaten kunnen verontreinigd zijn met ethyleenoxide en 1,4-dioxaan. Deze ingrediënten hebben meestal chemische namen met de letters “eth” (bv. polyethyleenglycol).
i Black RE, Hurley FJ, and Havery DC. “Occurrence of 1,4-dioxane in cosmetic raw materials and finished cosmetic products.” Int J PharJ AOAC Int. 84, 3 (mei-jun 2001):666-70.
ii Brashear, A. et al. “Ethyleen oxide neurotoxicity: a cluster of 12 nurses with peripheral and central nervous system toxicity.” Neurology 46, 4 (Apr 1996):992-8.
iii Californië. EPA. Office of Environmental Health Hazard Assessment. Chemicals Known to the State to Cause Cancer or Reproductive Toxicity. 5 februari 2010.http://www.oehha.org/prop65/prop65_list/files/P65single020510.pdf
iv Environmental Health Association of Nova Scotia. Gids voor minder giftige producten.Halifax: EHANS, 2004. http://www.lesstoxicguide.ca/index.asp?fetch=personal#commo.
v OCA (Organic Consumer Association). 2008. Consumenten waarschuwing. Kankerverwekkende 1,4-dioxaan aangetroffen in persoonlijke verzorgingsproducten die misleidend als natuurlijk en biologisch worden bestempeld. Beschikbaar: http://www.organicconsumers.org/bodycare/DioxaneRelease08.cfm
vi Wangenheim J en Bolcsfoldi G. “Mouse lymphoma L5178Y thymidine kinase locus assay of 50 compounds.” Mutagenesis 3, 3 (May 1988):193-205.
vii Biondi O, Motta S, and Mosesso P. “Low molecular weight polyethylene glycol induces chromosome aberrations in Chinese hamster cells cultured in vitro.” _Mutagenesis_17, 3 (mei 2002):261-4.
viii Lanigan, RS (CIR-deskundigenpanel). “Final report on the safety assessment of PPG-11 and PPG-15 stearyl ethers.” Int J Toxicol.20 Suppl 4 (2001):13-26
ix Cosmetic Ingredient Review. Ingredient Reports – Quick Reference Table (met een overzicht van publicaties tot en met december 2009). http://www.cir-safety.org/staff_files/PublicationsListDec2009.pdf
x Epstein, S met Fitzgerald, R. Toxic Beauty. Dallas: BenBella Books, 2009: 158-9.
xi Milieu Canada en Gezondheid Canada. Screening Assessment for the Challenge: 1,4-Dioxane. Maart 2010. http://www.ec.gc.ca/substances/ese/eng/challenge/batch7/batch7_123-91-1.cfm