Is mijn zoon depressief, of gewoon lui?
Jack Shriner, LICSW, CMHS
Pacific Medical Centers
“Is mijn zoon depressief, of gewoon lui?” Deze vraag is mij door veel ouders met zonen in het midden- en voortgezet onderwijs gesteld. In feite is het vaak de vraag die een familie binnenbrengt voor een eerste afspraak met een psychotherapeut. Hoewel ik vooral moeders hoor die zich zorgen maken over hun zoons, zijn mijn gedachten ook goed van toepassing op vaders en dochters.
Een moeder uit haar bezorgdheid over het feit dat haar zoon zich heeft teruggetrokken, zich in zijn kamer heeft verschanst, met zijn ogen op zijn Xbox gericht. Hij lijkt prikkelbaarder. Ook zijn zijn cijfers lager dan vorig jaar, brengt hij minder tijd door met vrienden, en is het tanden trekken om hem zover te krijgen dat hij zijn huishoudelijke taken doet, laat staan dat hij zich ’s ochtends klaarmaakt voor school.
Heeft de zoon dan een psychiatrische aandoening die behandeld moet worden? Of probeert hij er gewoon snel tussenuit te knijpen om niet te hoeven werken? Voor ouders leidt dit vaak tot een andere vraag: reageer ik met bezorgdheid of met discipline?
Laten we eerst eens kijken naar de typische tekenen van een klinische depressie. Deze zijn onder meer:
- Betrokkenheid, huilerigheid of verdriet
- Verlies van interesse in belangrijke activiteiten zoals schoolwerk, sport of spel
- Veranderingen in eetlust of gewicht
- Slaapproblemen
- Overmatig onrustig of ongewoon moe
- Boodschappen van waardeloosheid of schuldgevoel, zoals “Ik ben zo’n idioot”
- Uitspraken over zelfmoord of zichzelf iets aandoen, of tekenen van zelfbeschadiging
Het is belangrijk om te onthouden dat – afgezien van uitspraken over zelfmoord of tekenen van zelfbeschadiging – het voor iedereen heel normaal is om van tijd tot tijd een of twee van deze dingen te ervaren. Geluk zou zinloos zijn zonder verdriet. We spreken pas van een depressie als de symptomen aanhoudend en buitensporig zijn, en duidelijke problemen veroorzaken met het functioneren van een kind thuis of op school.
Dus laten we zeggen dat uw kind wat tekenen van depressie vertoont. U kunt een positieve invloed hebben. Laat om te beginnen het woord lui uit uw vocabulaire vallen. De beste manier om het gedrag van een kind te veranderen is om het gedrag dat je wilt te stimuleren, niet om het gedrag dat je niet wilt te bekritiseren. Het gebruik van negatieve etiketten als “lui” zal je zoon eerder ontmoedigen en kan zelfs gedachten bevestigen dat hij niet aan je verwachtingen voldoet.
Het komt erop neer dat goed ouderschap een voortdurende dans inhoudt tussen bezorgdheid en discipline. Deze dans is een uitdaging, en geen enkele ouder zal het altijd goed doen. Als je vermoedt dat je zoon in de puberteit of tienerjaren depressief is, overweeg dan de volgende reacties:
- Denk aan discipline als onderwijzen, niet als straffen. Hou een kalme, neutrale toon aan bij het stellen en handhaven van regels.
- Help uw zoon een plan te maken om op een positieve manier met verdriet of stress om te gaan. Denk bijvoorbeeld aan kunst, schrijven, muziek, lichaamsbeweging, ontspanning of uitstapjes.
- Deel hoe u omgaat met gevoelens die in uw leven opkomen, bijvoorbeeld hoe u omgaat met frustratie na een zware dag op het werk.
- Beperk factoren in de omgeving van uw zoon die negatieve gevoelens lijken op te roepen. Als u bijvoorbeeld het gevoel heeft dat de Xbox niet helpt, verplaats hem dan naar de woonkamer en beperk zijn gebruik.
Andere omstandigheden, zoals verdriet, drugsgebruik of een medische aandoening genaamd hypothyreoïdie, kunnen symptomen veroorzaken die lijken op depressie. Deze moeten worden uitgesloten en op de juiste manier worden behandeld.
Neem indien nodig contact op met een psychotherapeut voor aanvullende hulp. Wees niet bang om veel vragen te stellen! Uiteindelijk hebt u met uw tijd, aandacht en voorbeeld de meeste macht om het leven van uw kind ten goede te beïnvloeden.
Als u in een crisissituatie verkeert, is er hulp beschikbaar:
- Bel in geval van nood 9-1-1
- King County 24-Hour Crisis Line – 1 (866) 427-4747
- National Suicide Prevention Lifeline – 1 (800) 273-8255
Jack Shriner, LICSW, CMHS, een gediplomeerd klinisch maatschappelijk werker bij Pacific Medical Centers at Beacon Hill, biedt counselingdiensten aan kinderen en gezinnen. Jack voltooide zijn counseling opleiding bij Harborview Mental Health Services en Sound Mental Health, Child & Family Services. Hij is opgeleid in de cognitieve-gedragstherapeutische behandeling van posttraumatische stress-stoornis voor kinderen en volwassenen, evenals Ouder-Kind Interactie Therapie voor kinderen. Voor meer informatie over Jack of voor het maken van een afspraak kunt u terecht op www.PacMed.org of bellen met 206.621.4045.