Een grondige en nauwkeurige kankerdiagnose is van cruciaal belang voor het bepalen van het behandelplan van een baarmoederkankerpatiënt. Ons multidisciplinaire team van kankerdeskundigen gebruikt een breed scala aan tests en hulpmiddelen voor de diagnose van baarmoederkanker. Bij de ontwikkeling van een behandelplan dat is afgestemd op de behoeften en doelen van de patiënt, wordt rekening gehouden met het soort kanker, het stadium en de algemene gezondheidstoestand van de patiënt. Tijdens de behandeling wordt met behulp van beeldvormings- en laboratoriumonderzoek de respons op de behandeling gevolgd en zo nodig wordt het zorgplan door onze kankerdeskundigen aangepast.
Gemeenschappelijke onderzoeken voor het diagnosticeren van baarmoederkanker omvatten:
Belvliesonderzoek
Een bekkenonderzoek wordt meestal vroeg in de diagnose van baarmoederkanker gebruikt om te controleren op knobbels die verder moeten worden onderzocht met geavanceerde beeldvormingstechnologie.
Biopsie
Een biopsie van het baarmoederslijmvlies is een gebruikelijke diagnostische test voor baarmoederkanker. Tijdens deze procedure wordt een monster van cellen uit de binnenbekleding van de baarmoeder verwijderd en naar het laboratorium gestuurd voor onderzoek onder een microscoop. Deze procedure kan in de spreekkamer van een arts of in een poliklinische operatiekamer worden uitgevoerd.
Sentinel lymfeklierbiopsie
Sentinel lymfeklierbiopsie wordt gebruikt om kanker te diagnosticeren en te stadiëren door te helpen bepalen of de kanker is uitgezaaid (gemetastaseerd). Tijdens een sentinel lymfeklierbiopsie wordt een radioactieve stof en/of kleurstof in de buurt van de tumor geïnjecteerd. De eerste lymfeklieren die de kleurstof absorberen worden aangeduid als sentinel lymfeklieren, omdat dit de eerste lymfeklierafvoer is waarnaar de kanker zich hoogstwaarschijnlijk vanuit een primaire tumor zal uitzaaien. Meer dan één lymfeklier kan als een sentinel lymfeklier worden beschouwd.
Baarmoederkanker zaait uit naar de lymfeklieren bij ongeveer 15 procent van de vrouwen met kanker die anders beperkt lijkt tot de baarmoeder. Als diagnostisch hulpmiddel kan een sentinel lymfeklierbiopsie een grotere gevoeligheid bieden om te helpen bepalen of de kanker buiten de baarmoeder is uitgezaaid. Het verwijderen van slechts een of twee lymfeklieren als een sentinel node biopsie kan complicaties verminderen.
Dilatatie & curettage (D&C) met hysteroscopie
Tijdens een dilatatie & curettage (D&C) procedure, zal uw arts eerst de baarmoederhals verwijden. Daarna brengt de arts de hysteroscoop in om de binnenste baarmoederholte te onderzoeken. Daarna wordt een biopsie (curettage) van het baarmoederslijmvlies genomen. Het weefsel wordt vervolgens door pathologen onder een microscoop onderzocht om een behandelplan te bepalen. Dit is een poliklinische procedure waarvoor geen incisies nodig zijn. Een D&C wordt meestal onder algehele narcose uitgevoerd.
Wanneer de biopsieresultaten onduidelijk zijn of er niet genoeg weefsel kan worden verwijderd, kan uw arts een D&C uitvoeren om baarmoederkanker op te sporen. Deze procedure wordt vaak uitgevoerd met een hysteroscopie. Een hysteroscoop is een kleine microscoop die gemakkelijk in de baarmoeder kan worden geplaatst om ervoor te zorgen dat de juiste biopsiegebieden worden onderzocht.
Echoscopisch onderzoek
Echografie: Een echografie, ook wel sonografie genoemd, is een beeldvormend onderzoek waarbij geluidsgolven met een hoge frequentie worden gebruikt om beelden van inwendige organen te maken. Door beelden in real time vast te leggen, laten echo-onderzoeken de structuur en beweging zien van organen zoals het hart, de bloedvaten, de nieren en de lever. In tegenstelling tot bij röntgenonderzoek wordt bij echografisch onderzoek geen straling gebruikt. Het geluid dat tumoren produceren is anders dan dat van gezonde weefsels, wat ons helpt een baarmoedertumor te identificeren.
CT-scan: Een CT-scan, ook bekend als een computed axial tomography-scan, is een röntgenprocedure waarbij een computer wordt gebruikt om driedimensionale, doorsnedebeelden van de baarmoeder te maken. In tegenstelling tot conventionele röntgenstralen geeft een CT-scan uitzonderlijk gedetailleerde beelden van de botten, organen en weefsels. Röntgenstralen worden vanuit vele hoeken genomen en gecombineerd tot een dwarsdoorsnedebeeld.
MRI: Een MRI is een beeldvormingsinstrument dat is ontworpen om gedetailleerde, dwarsdoorsnedebeelden van het inwendige van het lichaam te maken. Met behulp van radiofrequente golven, krachtige magneten en een computer kunnen MRI-systemen onderscheid maken tussen normaal en ziek weefsel. Bij het diagnosticeren van baarmoederkanker kan een MRI-scan effectiever zijn dan een CT-scan, omdat een MRI-scan de verschillende lagen van de baarmoederwand beter kan bekijken.
Labonderzoek
Geavanceerd genomisch onderzoek: De meest gebruikelijke laboratoriumtest voor baarmoederkanker is de genomische tumorbeoordeling, een test waarbij een tumor wordt onderzocht om te zoeken naar DNA-veranderingen die de groei van kanker aansturen. Door de mutaties in het genoom van een kankercel te identificeren, kunnen we het gedrag van de tumor beter begrijpen en kunnen we uw behandeling mogelijk op basis van deze bevindingen aanpassen.
CA-125-test: CA-125 is een eiwit in het bloed. Hoge CA-125-waarden kunnen wijzen op baarmoeder-, eierstok-, eileider- of buikvlieskanker, maar ook op minder ernstige aandoeningen, zoals endometriose of ontstekingen in de buik. We gebruiken deze test vaak in combinatie met andere diagnostische methoden. Een CA-125 test wordt ook vaak gebruikt tijdens de behandeling van kanker. Een hoge CA-125-spiegel die begint te dalen, kan erop wijzen dat de behandeling een positief effect heeft. Als het niveau daarentegen blijft stijgen, kan uw arts overwegen uw behandeling te wijzigen.
Volgende onderwerp: Hoe wordt baarmoederkanker behandeld?