- Frankrijk had van 1797 tot 1953 een wrede strafkolonie op de eilanden van Frans Guyana.
- Sinds de sluiting van de gevangenis hebben verschillende bedrijven geprobeerd te bouwen op de mooie en desolate eilanden – maar ze hebben het allemaal opgegeven.
- De verlaten gevangenisgebouwen zijn langzaam teruggewonnen door de natuur.
- Frankrijk verwelkomt tegenwoordig toeristen op de eilanden, zodat de gruwelijkheden uit het verleden niet worden vergeten of herhaald.
Romain Veillon is een fotograaf die graag stedelijke ruïnes fotografeert en wat hij vindt met de wereld deelt. De schoonheid van wat overblijft wanneer de mensheid een plek aan de natuur overlaat, komt duidelijk naar voren in zijn boek “Ask The Dust” – en in zijn indrukwekkende portfolio.
Veillon kwam voor het eerst in aanraking met de geschiedenis van de gevangenen die Frankrijk naar Guyana stuurde toen hij als jonge student in dat land opgroeide. Toen hij het beroemde verslag “Papillon” van Henry Charrière las – waarvan later bleek dat het waargebeurde verhalen van vele gevangenen waren, en niet alleen van de auteur, zoals hij aanvankelijk had beweerd – dacht de jonge Veillon aanvankelijk dat het slechts fictie was.
Het was pas later – met veel afschuw – dat hij zich realiseerde dat de vreselijke dingen waarover hij had gelezen, met echte gevangenen waren gebeurd. Sindsdien hoopte Veillon de site te kunnen bezoeken.
“Ik wilde altijd met eigen ogen zien wat er overbleef van de koloniale gevangenis op de eilanden, omdat het een uniek overblijfsel uit ons verleden is,” vertelde hij aan INSIDER.
Scroll verder om te zien wat hij vond, en om een kijkje te nemen in zijn gedachten toen hij het allemaal in zich opnam.