Dorothea Dix (1802-1887) was een voorvechtster van de geesteszieken die de manier waarop geesteszieken worden behandeld revolutionair hervormde. Ze richtte de eerste psychiatrische ziekenhuizen op in de VS en Europa en veranderde de perceptie van geesteszieken. Ze begon haar carrière als maatschappelijk werkster met het openen van scholen en werd daarna een succesvol schrijfster. Toen ze les gaf aan gevangenen merkte ze de verschrikkelijke leefomstandigheden en behandeling op waaraan ze werden blootgesteld, samen met het besef dat geesteszieken werden gehuisvest en dezelfde onmenselijke behandeling kregen als gewelddadige criminelen. Dix reisde door het land en stelde verslagen op over de afschuwelijke behandeling van gevangenen en geesteszieken. Het waren deze rapporten die ze gebruikte om deze behandeling aan het licht te brengen en die haar in staat stelden te lobbyen voor wetgeving en financiering voor psychiatrische inrichtingen. Dix was de eerste vrouw die op federaal niveau een belangrijke militaire functie bekleedde toen ze tijdens de Burgeroorlog de leiding kreeg over de ziekenhuizen en het verplegend personeel van de Unie. Na de oorlog verbeterde ze voor de rest van haar leven de bestaande instellingen voor geestelijke gezondheidszorg en opende ze vele nieuwe.