Duurzame goederen zijn goederen die niet snel verslijten en een lange tijd meegaan. Voorbeelden van duurzame goederen zijn land, auto’s en apparaten.
Niet-duurzame goederen of zachte goederen zijn goederen met een korte levenscyclus. Zij worden in één keer opgebruikt of hebben een levensduur van minder dan drie jaar. Bijvoorbeeld gloeilampen, papierproducten en voedingsmiddelen.
Economie van duurzame goederen
Consumenten zijn bereid om vandaag een duurzaam goed te kopen, maar kunnen altijd wachten en het morgen kopen. Als ze eenmaal een duurzaam goed hebben gekocht, hoeven ze dat in de nabije toekomst niet meer te doen. De huidige vraag wordt dan ook beïnvloed door de verwachtingen inzake toekomstige prijzen, de mate van geduld van de consumenten en de wijze waarop zij het goed waarderen. De vraag waarmee het bedrijf in elke periode te maken krijgt, hangt af van hoeveel consumenten het goed in de voorgaande periodes niet hebben gekocht.
Niemand koopt tegen een prijs die hoger is dan Pc omdat consumenten toekomstige prijsverlagingen verwachten. Om vandaag enkele eenheden te verkopen, moet hij de prijs verlagen om consumenten tot kopen aan te zetten.
Dit leidt ertoe dat de monopolist de concurrerende prijs in rekening brengt.
Oplossingen
- Vernietig het restant of in dit voorbeeld, schenk de grond
- ‘Break the mold’, beperkt de reproductie van het duurzame goed
- ‘Geplande veroudering’, maak het goed minder duurzaam (zoals het e-waste probleem)
- Verkoop het niet, verhuur het land
Economie van niet-duurzame goederen
De prijs wordt uiteindelijk de marginale kostprijs.
Prateek Agarwal’s passie voor economie begon tijdens zijn undergrad-carrière aan USC, waar hij economie en bedrijfskunde studeerde. Hij begon Intelligent Economist in 2011 als een manier om huidige en medestudenten te onderwijzen over de fijne kneepjes van het vak. Sindsdien heeft hij het vakgebied uitgebreid onderzocht en meer dan 200 artikelen gepubliceerd.