DAYTONA BEACH, Fla. – Een bruisende 18-jarige, die de pioniers van de sport in geest en agressie kanaliseert, komt dichter bij het leiden van een NASCAR-beweging.
Maar Hailie Deegan onderneemt deze reis niet alleen. Met familie in de buurt en vrouwelijke concurrenten die toekijken, kan Deegans opmars door de stockcar-racerij meer mogelijkheden bieden voor vrouwen.
Deegan’s prestaties worden niet afgemeten aan haar vijanden, maar aan de geschiedenis. Ze was de eerste vrouw die in 2018 een ARCA West-race won. Haar runner-up finish in het ARCA-evenement van afgelopen weekend op Daytona International Speedway zorgde voor een gelijkspel tussen Shawna Robinson en Erin Evernham voor het beste resultaat door een vrouw in die serie.
Zulke resultaten zijn nog maar het begin, zegt haar vader, voormalig motorcross-superster Brian Deegan.
“Ze wordt een pionier die al deze barrières gaat slechten die nog niet zijn genomen,” vertelde hij NBC Sports na het vieren van de Daytona-prestatie van zijn dochter.
“Ik ben blij dat er nog geen meisje heeft gewonnen, want er is een kans om records te vestigen. Dat is waar het in ons huis om draait, records vestigen en nieuwe kansen creëren en gewoon die barrières afbreken. Ik denk dat ze een mooie weg voor zich heeft.”
Deegans Daytona-optreden kwam tien jaar na Danica Patricks bejubelde debuut in stock-cars op hetzelfde circuit. De komst van Patrick wekte de hoop dat meer vrouwen haar zouden volgen naar NASCAR, maar die aspiraties vervlogen toen de financiering terugliep en de resultaten voor velen afnamen. Uiteindelijk werd Patrick door deze obstakels buitenspel gezet. Deegan, die in het tussenseizoen overstapte van Toyota’s ontwikkelingsprogramma naar dat van Ford, is klaar om de sport op zijn grondvesten te doen schudden.
Anderen kunnen niet wachten, waaronder Jennifer Jo Cobb, die sinds 2010 in de Truck-serie rijdt zonder de middelen die Deegan heeft.
“Wat ik hoop is dat ze succes heeft,” vertelde Cobb aan NBC Sports, “want wat ik altijd al heb willen zien gebeuren is dat een vrouw het geld heeft, zodat we kunnen bewijzen dat het met de juiste middelen kan.”
Vluchtige hoop
Toen Patrick tien jaar geleden haar stock-car-debuut maakte in de Daytona ARCA-race, was ze een van de zes vrouwen in het 43 auto’s tellende veld, een record in de serie. Die Daytona Speedweeks zag ook een vrouw in de Truck-race (Cobb) en twee vrouwen in de Xfinity-race, waaronder Patrick. Een paar maanden later was Patrick een van de vier vrouwen die deelnamen aan de Indianapolis 500.
“Ik vond het super spannend”, vertelde Kenzie Hemric aan NBC Sports over zoveel vrouwen die in 2010, een jaar voordat ze haar ARCA-debuut maakte, in de top raceten. “Ik dacht: ‘Goh, al deze vrouwen krijgen deze kansen en het gaat zo goed voor me zijn.’
“Ik dacht dat ik over een paar jaar bij hen zou horen.”
Hoewel Patrick een IndyCar-race had gewonnen, de Indianapolis 500 leidde en in meerdere Super Bowl-commercials verscheen, hielp haar overstap naar stockcar-racen om meer aandacht te trekken.
“De manier waarop ik Danica in NASCAR in die tijd vergelijk, is als we een vrouwelijke quarterback hadden die voor een van de grote NFL-teams speelde,” zei Norma Jones, die in 2016 een proefschrift schreef over Patrick in NASCAR voor haar doctoraat in de filosofie aan de Kent State University.
Jones zei dat een van de grootste impacts van Patrick was dat ze liet zien dat een vrouw de hoogten van de autosport kon bereiken.
“Als je je niet kunt voorstellen dat iets kan gebeuren of als je dat daar niet kunt plaatsen,” zei Jones, “dan is het een onmogelijkheid voor je.”
Kenzie Hemric, wier achternaam Ruston was voordat ze met NASCAR-coureur Daniel Hemric trouwde, was ook een pionier. Zij was de eerste vrouwelijke coureur die werd geselecteerd voor het NASCAR Next-programma, dat de aandacht vestigde op opkomend jong talent. Kenzie Hemric werd in 2013 en ’14 geselecteerd. Onder de coureurs die toen ook werden gekozen waren Chase Elliott, Erik Jones, Daniel Suarez, Ryan Preece en Cole Custer.
Hemric kwam van 2013-15 uit in de K&N Pro Series East. Haar eerste race in de series kwam een paar weken nadat Patrick in 2013 de Daytona 500 pole had gewonnen. Dat zou tot de hoogtepunten behoren voor Patrick, die nooit beter eindigde dan 24e in de punten voordat ze haar NASCAR-carrière afsloot met de 2018 Daytona 500.
Patrick, die voor 2010 geen stockcar-ervaring had, was een slachtoffer van onrealistische verwachtingen die een verstrekkend effect hadden, zei Hemric.
“Ik denk dat fans, sponsors en iedereen meer resultaten van haar verwachtten die niet per se haalbaar waren,” zei ze, “en ik denk dat gewoon tekortschieten in die onrealistische verwachtingen het echt moeilijk maakte voor andere vrouwen en sponsors om andere vrouwen in die tijd te helpen.”
Gebrek aan sponsoring liet Hemric na 2015 zonder een rit in de ARCA East Series. Ze reed Super Late Model-races in 2016, maar kwam nooit meer als coureur terug in NASCAR.
LOOKING TO THE FUTURE
McKenna Haase scant de woonkamer in het huis in Indianapolis dat ze huurt en ziet een sprintautostoeltje, een midget-autostoeltje, een asfaltautostoeltje, haar racehelm en veiligheidsgordels.
Haase, die donderdag 23 wordt en ook dit seizoen sprintauto’s zal racen, werd racefan na een toevallige ontmoeting met Kasey Kahne in een winkelcentrum in Nashville, Tennessee, toen ze in de derde klas zat. Haar passie voor racen groeide en later overtuigde ze haar ouders om haar mee te laten doen.
Ze werd de eerste vrouw die een sprintcarrace won op Knoxville (Iowa) Raceway, waar in 1901 de eerste autorace werd gehouden en waar de Knoxville Nationals worden gehouden. Haar overwinning kwam in 2015, een dag voordat ze als klasse-valedictorian van de middelbare school afstudeerde. Haase heeft vier andere keren in Knoxville gewonnen.
Een van de punten die Jones besprak in haar 229 pagina’s tellende proefschrift over Patrick in NASCAR was de rol van vrouwen in een masculiene sport. Jones schreef dat “vrouwelijke sporters praten over hun wens om te worden gezien als gewone atleten, zonder de geslachtsidentificatie.”
Betekent dit dat de erkenning van Haase als de eerste vrouwelijke winnaar in Knoxville alleen maar de genderkloof versterkt in plaats van een belangrijke prestatie te vieren?
“De lokale mensen zijn het waarschijnlijk zat om die zin (eerste vrouwelijke winnaar van het circuit) steeds weer te horen, en zelfs ikzelf heb zoiets van ik wil op dit moment gewoon bekend staan als een echt goede raceautocoureur,” vertelde Haase aan NBC Sports.
“Zijn er andere eerste vrouwelijke records die ik zou willen breken? Absoluut, want er is iets voor te zeggen om ergens te komen waar nog nooit iemand is geweest.”
Ze erkent dat “het niet zo is dat we een speciale behandeling nodig hebben of iets dergelijks, maar we zijn in het nadeel, dus om zoiets te kunnen overwinnen om iets te bereiken is speciaal.”
Haase zegt dat er veel uitdagingen zijn om te concurreren in een door mannen gedomineerde sport.
“Het begint goed, totdat je op een hoger niveau komt en er een verschil is in kracht, moed, passie en prioriteit in wat vrouwelijke coureurs met hun leven willen doen,” zei ze. “Een andere uitdaging, denk ik, zou gewoon duidelijk de mannen in het algemeen zijn. Als je nu om je heen kijkt, zie je honderden en nog eens honderden mannen op het circuit en één vrouw.”
Hoewel ze toegeeft dat de obstakels de sport soms “erg frustrerend” kunnen maken, zegt ze dat ze racet omdat “ik met een reden ben ontworpen om te zijn waar ik ben.”
Die redenen zijn onder andere jeugdige coureurs. Ze begon het Compass Racing Development programma in 2015 om kinderen een kans te geven om te racen met een outlaw karts. Ze heeft ongeveer 10 kinderen gehad die meededen aan dat programma, waaronder vier meisjes. Haase zal ook Youth Racers of America Inc. lanceren en is van plan om in december een nationaal motorsportkamp in Indianapolis te organiseren voor 300-500 jeugdracers.
Het idee voor Youth Racers of America is voortgekomen uit een scriptie die ze schreef aan de Drake University over de economie van de autosport.
“Ik heb in feite een studie gedaan naar waar ik denk dat onze sport tekort schiet en wat onze grootste waardepropositie is,” zei ze. “Al mijn onderzoek had betrekking op de motorsport voor jongeren en het gebrek aan steun op dat gebied en steun voor de toekomst van de sport.”
“IT’S FUN TO DO THE IMPOSSIBLE”
De poster is afkomstig van T.J. Maxx en hangt in het kantoor van Jennifer Jo Cobb in een racewinkel waar nauwelijks vijf trucks en diverse onderdelen en stukken passen.
Een zwarte schoen met hoge hak staat op de witte poster. Erboven staat: “De vraag is niet wie me mag, maar wie me tegenhoudt.”
Op de tegenoverliggende muur in Cobbs kantoor hangt een kleinere ingelijste poster met woorden over een gigantische afdruk van een lippenstiftkus, waarop staat: “Het leven is hard en jij ook.”
“Dit zijn mijn bronnen van inspiratie”, zei Cobb. “Ik moet eraan herinnerd worden.”
Racen is niet gemakkelijk geweest voor de 46-jarige Cobb, die 190 Truck-starts en 31 Xfinity-starts heeft gemaakt. Alleen Patrick (252 starts) heeft in meer NASCAR-races in de nationale series gereden dan Cobb, wier team aan zijn 10e seizoen begint.
Ze heeft het gedaan met minimale middelen. Zelfs een week voordat de Truck-teams in Daytona zouden arriveren, moest Cobb nog op zoek naar wielen voor haar race-truck, een coureursuniform en mogelijk een transporteur om haar voertuig en uitrusting naar Daytona te vervoeren, omdat de transporteur van haar team niet operationeel was.
Cobb laat zich niet afschrikken door dergelijke moeilijkheden. Ze denkt gewoon terug aan hoe haar vader, Joe, die ze haar held noemt, racete.
“Hij had minder geld dan alle anderen tegen wie hij racete,” zei ze. “Toen ik de racebaan opreed, met alleen mijn moeder, mijn vader en ik, toen ik een jaar of 10 was… en dit moment staat me nog helder voor de geest: er lag één band op het bandenrek van vaders open trailer.
“Ik kijk om me heen en mijn moeder zegt: ‘Moet je al die banden zien die die lui meebrengen’ voor de lokale crossraces. Ik zei: ‘Ja pap, waarom hebben we maar één band?’ Mijn vaders antwoord was: ‘Omdat dat de reserveband is voor de trailer, en als we pech hebben moeten we die hebben.’ “
Cobb herinnert zich dat haar vader die avond won.
“Hij leerde me, zonder dat ik het besefte, een aantal echt grote levenslessen, die mijn karakter creëerden, en dat is: geef nooit op,” zei Cobb. “Ik zeg de hele tijd dat ik hier waarschijnlijk niet thuishoor. Ik weet dat ik dat niet doe. Dit is een sport voor mensen met veel geld.”
Zelfs met de financiële tegenslagen en één top-10 finish in haar Truck-carrière, als een jongere vrouw Cobbs advies over racen zou vragen, zou ze die persoon niet afraden.
“Kijk naar alle dingen waarvan mensen hebben gezegd dat ze onmogelijk waren,” zei Cobb. “Mijn favoriet is dat het leuk is om het onmogelijke te doen. Hoe vaak kreeg Walt Disney niet te horen dat zijn kleine muizendroom belachelijk was. Als je het mij vraagt, is het niemands zaak om je te ontmoedigen.”
EXTRA MOTIVATIE
In een tijd waarin veel tieners proberen de weg te vinden in de complexiteit van het leven, ervaart Hailie Deegan vaak in het openbaar.
Zij laat die uitdagingen gemakkelijk lijken, vaak lachend, en vol energie. Deegan is niet bang om grappige ervaringen te delen op sociale media, zoals die keer vorig jaar dat ze de verkeerde brandstof in haar busje gooide en geconfronteerd werd met een reparatierekening van duizenden dollars.
Maar het is niet altijd zo leuk dat alles wat je doet in de gaten wordt gehouden.
“Geloof me, het is een hoop druk”, vertelde Deegan aan NBC Sports. “Er komt veel kijken bij het racen. Een meisje zijn in de racerij zorgt voor aandacht. Aan het eind van de dag heeft het zijn voors en tegens. Als je het goed doet, word je opgemerkt. Als je het slecht doet, wordt je neergehaald. Zo is racen.
“Racen is een beetje de gekste achtbaan waar je in zit, emotioneel gezien. Het eist zijn tol van je, want je zult veel meer slechte races hebben dan goede.”
Deegans overwinningen zijn niet alleen gedenkwaardig vanwege de historische waarde. In alle drie de ARCA West-races die ze won, maakte ze in de laatste ronde contact met de leider. Twee keer pakte Deegan de overwinning van een teamgenoot, waaronder op Colorado National Speedway afgelopen juni. Deegan, die het gevoel van generaties coureurs weergeeft, zei na die overwinning: “
Als je me slaat, sla ik terug.”
Deegan erkende vorige week na haar tweede plaats in Daytona “dat ik de afgelopen twee seizoenen heb betreurd dat ik meer vijanden heb gemaakt dan nodig was. Meer wrok koesteren dan ik had moeten doen. Dat is iets wat ik dit seizoen, vooral nu ik bij de ARCA Series en veel nieuwe coureurs kom, wil vermijden en mensen aan mijn kant wil hebben.”
Vooral jonge meisjes.
“Het is altijd cool als kleine meisjes naar me toe komen en zeggen dat ze op een dag coureur willen worden”, zei Deegan. “Dat motiveert me nog meer, omdat je weet dat wat je doet goed is en dat al het werk dat je erin stopt iets waard is.”
Volg @dustinlong en op Facebook