Voor een vrouw die geen levensvatbare eicellen heeft, hetzij door vroegtijdig falen van de eierstokken, hetzij door een andere aandoening of complicatie, kan een zwangerschap als een droom aanvoelen.
Het goede nieuws is dat een vrouw die voor deze uitdagingen staat, een zwangerschap en bevalling kan meemaken door gebruik te maken van een donoreicel die wordt bevrucht door het sperma van haar partner en vervolgens in haar baarmoeder wordt geïmplanteerd, waar het hopelijk zal uitgroeien tot een gezonde zwangerschap.
Wat houdt een donoreicel in?
Een donoreicel is een eicel dat door een andere vrouw is gedoneerd. De eicel heeft haar DNA, en wordt bevrucht met het sperma van je partner (of een donor). Het embryo wordt dan via in-vitrofertilisatie (IVF) naar uw baarmoeder overgebracht in de hoop dat het zich zal innestelen. Als dat het geval is, draagt u de zwangerschap en beleeft u de bevalling op dezelfde manier als bij een zwangerschap met uw eigen eicel.
En nog meer goed nieuws: omdat de meeste donoren jong zijn, zijn hun eicellen gezond, waardoor het percentage geslaagde zwangerschappen met donoreicellen zeer hoog ligt – het slagingspercentage ligt rond de 50% per cyclus.
Wie komt in aanmerking voor donoreicellen?
Als u er niet in bent geslaagd zwanger te worden met uw eigen eicellen, kunt u proberen gebruik te maken van donoreicellen – een proces dat de laatste jaren aan populariteit heeft gewonnen. Het aantal IVF-cycli waarbij donoreicellen worden gebruikt, is tussen 2000 en 2010 met ongeveer 60 procent gestegen, volgens een studie.
Het percentage IVF-cycli waarbij donoreicellen worden gebruikt, heeft ook de neiging te stijgen met de leeftijd, vooral bij vrouwen ouder dan 40 jaar. Hier zijn een paar vrouwen die in aanmerking kunnen komen voor donoreicellen:
- Vrouwen die geen levensvatbare eicellen hebben. Oudere vrouwen, bijvoorbeeld, of vrouwen die de menopauze hebben bereikt, zijn goede donoreicelkandidaten. De kans dat een vrouw van midden tot eind 40 tijdens een IVF-cyclus zwanger wordt met haar eigen eicellen van meer dan 40 jaar oud, is minder dan 1 procent.
- Vrouwen die zonder eierstokken zijn geboren.
- Vrouwen die een medische aandoening hebben of een medische behandeling hebben ondergaan waardoor hun eicellen zijn beschadigd.
- Vrouwen bij wie de kwaliteit van de eicellen bij eerdere IVF-pogingen slecht was.
Hoe vind ik een eiceldonor?
Een manier om een eiceldonor te vinden, is gebruik te maken van een vruchtbaarheidskliniek of eiceldonorbureau, waar u een eicel van een anonieme donor kunt kiezen. Deze keuze kan vertrouwelijker zijn, omdat er een duidelijk omschreven relatie met de donor is. In sommige vruchtbaarheidsklinieken kunt u ook foto’s van potentiële donoren bekijken voordat u een eicel kiest.
Meer over vruchtbaarheidsbehandelingen
U kunt een vruchtbaarheidskliniek in uw staat vinden – en hun succespercentages bekijken – met behulp van de locator voor geassisteerde voortplantingstechnologie (ART) van het Centers for Disease Control and Prevention (CDC).
Of u kunt een eicel ontvangen van een goede vriend of familielid – zoals bijvoorbeeld uw zus, waardoor uw baby een genetische link met u krijgt. De ideale donor is jonger dan 35 jaar en heeft geen geschiedenis van onvruchtbaarheid.
Waar uw donoreicellen ook vandaan komen, de donor moet worden gescreend op genetische afwijkingen, psychologische aandoeningen, infectieziekten, bloedgroep en algemene gezondheid.
Hoe gaat het proces met donoreicellen in zijn werk?
Als u verse donoreicellen gebruikt, moeten u en uw donor eerst uw cycli synchroniseren met hormooninjecties. Daarna laat je donor haar eicellen wegnemen wanneer jouw baarmoeder klaar is om de embryo’s te ontvangen die uit de donoreicel en het sperma van je partner zijn ontstaan.
Als je ingevroren eicellen van een eicelbank gebruikt, zijn ze klaar wanneer jij dat bent en is het niet nodig om je cyclus te synchroniseren met die van je donor. U kiest zelf wanneer u de eicellen laat ontdooien en bevruchten en wanneer u het embryo of de embryo’s laat overbrengen.
Is de keuze tussen vers en ingevroren een afweging? Niet per se. Sommige onderzoeken laten zien dat de kans op een levendgeborene bij verse donoreicellen iets groter is dan bij ingevroren donoreicellen. Volgens sommige studies leiden verse eicellen in ongeveer 50% van de gevallen tot een levendgeborene, terwijl ingevroren eicellen in ongeveer 40% van de gevallen tot een levendgeborene leiden. Ander onderzoek suggereert dat de succespercentages voor beide methoden vergelijkbaar zijn.
Eén potentieel voordeel van het verse donoreicelproces: Als je van plan bent om meer dan één kind te krijgen met de eicellen van dezelfde donor, kunnen extra eicellen van de levende donorcyclus worden bevrucht, en die embryo’s kunnen worden ingevroren voor later gebruik, waardoor je zeker weet dat je toekomstige baby’s biologische broers en zussen zullen zijn.
De volgende stap op de agenda voor het maken van een baby: het inschakelen van een advocaat. Er zijn tal van juridische kwesties rond eiceldonatie en je beste bescherming is een formeel schriftelijk contract met je donor en/of het donor eicelbureau. In het contract moet expliciet staan dat de eiceldonor afziet van alle ouderlijke rechten en dat alle kinderen die uit de gedoneerde eicellen worden geboren, juridisch gezien de kinderen van het ontvangende echtpaar zijn.
Het is ook aan te raden dat jij en je partner een gesprek hebben met een therapeut die ervaring heeft met de emotionele kant van eiceldonatie om jullie te helpen de technische en emotionele problemen die kunnen opduiken te verwerken.
Als al deze voorbereidingen zijn geregeld, is het tijd om je voor te bereiden op een zwangerschap. Als je verse eicellen gebruikt, nemen jij en je donor hormonen om jullie cycli op elkaar af te stemmen – zij neemt vruchtbaarheidsmedicijnen om haar eierstokken te stimuleren meerdere eicellen te produceren en jij neemt oestrogeen en progesteron om je baarmoederslijmvlies op te bouwen ter voorbereiding op de implantatie.
Bij ingevroren eicellen is geen synchronisatie nodig, hoewel je nog wel oestrogeen en progesteron moet nemen ter voorbereiding op de embryotransfer. Zodra de eicellen klaar zijn voor gebruik, worden ze bevrucht met het sperma van uw partner, en het (de) beste embryo(‘s) wordt (worden) overgeplaatst naar uw baarmoeder, net als in een gewone IVF-cyclus.
Hoeveel kost het om een donoreicel te gebruiken?
Verse donoreicellen kosten gemiddeld ongeveer twee keer de prijs van ingevroren donoreicellen. De kosten voor verse eicellen kunnen in de tienduizenden lopen, met een gemiddelde prijs van rond de 25.000 dollar. Daar komen dan nog alle andere kosten bij: al die hormooninjecties voor jou, echo’s, bloedonderzoek, doktersbezoeken, reiskosten voor de donor, juridische kosten enzovoort.
En als je meer dan één IVF-cyclus nodig hebt om zwanger te worden, worden die kosten nog veel hoger. Als je dat allemaal bij elkaar optelt, kun je uitkomen op een totaalprijs van 35.000 tot 65.000 dollar. Bevroren eicellen zijn minder duur (maar nog steeds duur), omdat u alleen de kosten van de eicellen plus de verzendkosten betaalt, en daarna de kosten van IVF voor u.
Worden donoreicellen door de verzekering gedekt?
Gelukkig genoeg worden donoreicellen meestal niet door de verzekering gedekt, hoewel de IVF-cyclus door uw verzekering kan worden gedekt als uw plan IVF-dekking heeft. Zoals altijd kunt u het beste uw verzekering bellen en vragen wat wel en niet wordt gedekt.
Eiceldonatie is weliswaar duur, maar geeft hoop aan vrouwen die te maken hebben met vruchtbaarheidsproblemen die verband houden met hun eicellen, zodat zij een zwangerschap en bevalling kunnen meemaken en de vreugde kunnen ervaren die het krijgen van een eigen baby met zich meebrengt.