Exsanguinatie wordt gebruikt als een slachtmethode. Voordat de fatale incisie wordt gemaakt, wordt het dier ongevoelig voor pijn gemaakt door verschillende methoden, waaronder penschiettoestel, elektriciteit, of chemische middelen. Elektriciteit wordt meestal gebruikt om varkens, pluimvee en schapen onschadelijk te maken, terwijl een chemische stof wordt gebruikt voor gewond vee.
Zonder voorafgaande sedatie, bedwelming of verdoving, kan deze slachtmethode een hoge mate van angst veroorzaken, afhankelijk van het proces. De manier waarop de dieren vóór het slachten worden behandeld en in bedwang gehouden, heeft waarschijnlijk een grotere invloed op hun welzijn dan het al dan niet bedwelmen. Als het slecht wordt gedaan, kan er een groot element van wreedheid in het spel zijn, en als het onder de juiste omstandigheden wordt uitgevoerd, heeft het dier geen pijn of lijden.
Door de pompwerking van het hart tijdens het leegbloeden wordt de snelheid van uitputting verhoogd, en dus de dood bespoedigd, doordat de vloeistofdruk van het bloed wordt verhoogd. Omdat het hart werkt als een verdringerpomp, zal vermindering van het bloedvolume geen invloed hebben op de efficiëntie van de cardiale output. Het onthouden van bloed aan het hart resulteert wel geleidelijk in een verminderde functie, maar gelijktijdig met een vergelijkbare dood van andere delen in het lichaam.
Nauw nadat het dier onbekwaam is gemaakt, wordt het op de grond gelegd op een oranje doek, waarna een zeer scherp mes, in een richting evenwijdig aan de grond, door de huid wordt gestoken, net voor de punt van de kaak en onder het gewervelde dier. Vanuit deze positie wordt het mes naar voren getrokken, weg van de ruggengraat, om de halsslagaders, de halsslagaders en de luchtpijp door te snijden. Als het goed wordt uitgevoerd, zal het bloed vrij stromen en zal de dood binnen enkele seconden intreden. Bij schapen en eenden treedt binnen 10 seconden een hart- en leverstoring op die de dood tot gevolg heeft; bij grotere dieren, met name runderen, kan het tot 40 seconden duren voordat de hersenen dood zijn. Deze periode kan oplopen tot een paar minuten als er complicaties optreden, zoals aderafsluiting. Door de omgekeerde positie van het dier kan het bloed echter sneller stromen, zodat het hoogst onwaarschijnlijk is dat een dier weer bij bewustzijn komt voordat het volledig leeggebloed is. In elk geval benadrukken adviesraden voor dierenwelzijn duidelijk dat de tijd tussen incapacitatie en begin van leegbloeden snel moet zijn, waarbij een tijd van minder dan 15 seconden wordt aanbevolen.
Afgezien van de initiële kosten van de aanschaf van een penschiettoestel, is het voortgezette gebruik van de methode zeer goedkoop. Het dier is uitgeschakeld voor de duur van de procedure, dus het is een van de veiligste methoden voor de slachter.
In Joodse en Islamitische slachtEdit
Joodse kashrut (koosjer) en Islamitische dhabihah (halal) dieetwetten schrijven voor dat het slachten wordt uitgevoerd met een snede die onmiddellijk de slokdarm, luchtpijp, en de grote bloedvaten in de nek doorsnijdt, waardoor verlies van bewustzijn en de dood door leegbloeden wordt veroorzaakt. Het tweesnijdende puntige mes is verboden. In plaats daarvan wordt een lang mes met een vierkant uiteinde gebruikt dat volgens de Joodse wet ten minste tweemaal zo breed moet zijn als de hals van het dier. De operatie van het steken of leegbloeden wordt sneller uitgevoerd dan bij gebruik van het puntige mes, omdat vier grote bloedvaten in de nek gelijktijdig worden doorgesneden.
In de islamitische en joodse wet zijn boeien en andere methoden van verlamming vóór het slachten niet toegestaan, omdat consumptie van dood aangetroffen dieren wordt beschouwd als aas en verdoofde dieren die later worden gedood, vallen in deze categorie. Verscheidene halal-voedselautoriteiten hebben recentelijker het gebruik toegestaan van een recentelijk ontwikkeld faalveilig systeem waarbij alleen de kop wordt bedwelmd met behulp van een paddestoelvormige hamerkop die een slag toedient die niet dodelijk is, hetgeen wordt bewezen door het feit dat het mogelijk is de procedure om te keren en het dier na de schok weer tot leven te wekken.
Dergelijke methoden, met name met onbedwelmde dieren, zijn bekritiseerd door onder meer dierenartsen en dierenwelzijnsorganisaties. In verschillende landen zijn verboden uitgevaardigd tegen onverdoofd slachten. Zie controverses over dierenwelzijn bij shechita voor meer informatie.