Sociale structuur
Californische zeeleeuwen hebben geen stabiele sociale organisatie tijdens het niet-broedseizoen (augustus tot april).
Californische zeeleeuwen zijn extreem gregarious en vormen grote aggregaties wanneer ze aan land zijn. Individuen liggen dicht bij elkaar, of zelfs bovenop elkaar.
Grote mannelijke Californische zeeleeuwen vertonen grootte-gerelateerde dominantie over kleinere dieren.
In het water vormen Californische zeeleeuwen vaak kleine groepen.
Tijdens het broedseizoen verzamelen Californische zeeleeuwen zich in rooien om te paren en te broeden.
Sociaal gedrag
Op het land verzamelen zeeleeuwen zich in beschermde gebieden nabij de kust.
In het water kunnen ze een vlot vormen: een kleine massa zeeleeuwen aan het oppervlak in zeer korte nabijheid.
Jonge en niet-broedende Californische zeeleeuwen zijn misschien wel de meest speelse van de otariiden. Ze rijden vaak in de branding, achtervolgen elkaar, duwen en schuiven elkaar van rotsen, en oefenen territoriale gevechten. Volwassen dieren ondernemen deze activiteiten minder vaak.
Als reactie op een plotselinge of ongewone activiteit (zoals een hard geluid of een snelle beweging), beginnen een of enkele individuen naar het water te rennen. Er ontstaat een stormloop en de rest van de kudde volgt. Deze alarmreactie is minder uitgesproken tijdens het broedseizoen.
Dominantiegedrag is het meest agressief tijdens het broedseizoen. Mannetjes vestigen dominantie door met open mond te dreigen en te roepen, te duwen en te duwen.
Territoriaal gedrag
Territoriaal gedrag bij mannetjes is sterk gecorreleerd met paringsgedrag. Aan het begin van het broedseizoen stichten mannelijke Californische zeeleeuwen broedterritoria.
Dominante mannelijke Californische zeeleeuwen onderhouden territoria van mei tot en met augustus, maar het territoriumgedrag is het meest intens tussen eind juni en begin juli. Galápagoszeeleeuwen houden hun territorium tot januari in stand.
Het territorium van een mannetje strekt zich uit tot voorbij de waterkant en is deels aquatisch. Verschillende fysiografische kenmerken (zoals rotsblokken, getijdenpoelen, riffen) dienen als grens.
De grenzen zijn slecht gedefinieerd en variëren afhankelijk van het tijdstip van de dag, de temperatuur en de bewegingen van de vrouwtjes. De gemiddelde grootte van een territorium is ongeveer 130 vierkante meter. Mannetjes worden vaak waargenomen langs het strand met een tussenafstand van 10-15 m.
Mannetjes stichten territoria door onophoudelijk te blaffen, op de borst te duwen, te grijpen en te bijten. Gevechten kunnen tot verwondingen leiden, maar zijn zelden fataal.
Als territoria eenmaal zijn vastgesteld, patrouilleren de mannetjes langs hun grenzen en blaffen wanneer dat nodig is om ze te handhaven en te verdedigen. Een indringend mannetje roept een onmiddellijke reactie op van het inwonende mannetje, dat met geweld vecht om de indringer te verdrijven. Om hun grenzen te bevestigen gaan mannetjes vaak over tot geritualiseerde grensvertoningen. Eén zo’n vertoning is wanneer twee aangrenzende mannetjes blaffend op elkaar afstormen. Wanneer zij de grens bereiken, stoppen zij met blaffen, vallen op hun borst en schudden, met open mond, hun kop van links naar rechts. Dan staan ze op en staren elkaar schuin aan. De reuen patrouilleren ook langs de watergrenzen van hun territorium door langs de randen van het territorium te zwemmen.
Territoria bestaan alleen als en waar vrouwtjes aanwezig zijn. Vrouwtjes zijn echter betrekkelijk onverschillig voor de territoria en bewegen zich er vrij tussen. Mannetjes doen geen pogingen om vrouwtjes bijeen te drijven of hun vertrek te verhinderen.
Individueel gedrag
Californische zeeleeuwen rusten en slapen vaak op het land en in het water.
Een zeeleeuw kan een flipper uit het water optillen om zijn lichaamstemperatuur te reguleren.
Zeehonden “bruinvissen” vaak; dat wil zeggen dat ze al zwemmend uit het water springen en er weer met hun kop in gaan.
Interactie met andere diersoorten
De Californische zeeleeuwen delen hun verblijfplaats met noordelijke zeeolifanten, gewone zeehonden, noordelijke pelsrobben en Steller zeeleeuwen. Californische zeeleeuwen gaan vaak op dezelfde manier met deze soorten om als ze onderling met elkaar omgaan.
Zeeuwen leven normaal gesproken vreedzaam samen met andere zeezoogdiersoorten, maar voortplantende mannetjes en vrouwtjes met pasgeboren jongen kunnen indringers bedreigen en opjagen. Tijdens het broedseizoen resulteren territoriumconflicten tussen mannetjes Californische zeeleeuwen en pelsrobben meestal in een overwinning voor de agressievere pelsrobben.
Pups en jonge zeeleeuwen kunnen snauwen naar meeuwen en ze kort achtervolgen.