Onjuist haar Cosmetisch gebruik/onjuiste haarverzorging – Veel mannen en vrouwen gebruiken chemische behandelingen voor hun haar, zoals verven, kleuren, bleken, stijltangen en permanent waves. Deze behandelingen beschadigen het haar zelden als ze correct worden uitgevoerd. Het haar kan echter zwak worden en breken als deze chemicaliën te vaak worden gebruikt. Het haar kan ook breken als de oplossing te lang wordt gebruikt, als twee behandelingen op dezelfde dag worden uitgevoerd, of als bleekmiddel wordt toegepast op eerder gebleekt haar. Als het haar broos wordt van chemische behandelingen, kunt u het beste stoppen totdat het haar is uitgegroeid.
Kapsels die aan het haar trekken, zoals paardenstaarten en vlechten, moeten niet strak worden aangetrokken en moeten worden afgewisseld met lossere kapsels. Het constante trekken veroorzaakt wat haaruitval, vooral langs de zijkanten van de hoofdhuid.
Te vaak wassen, kammen en borstelen kan het haar ook beschadigen, waardoor het breekt. Door na het wassen een crèmespoeling of conditioner te gebruiken, wordt het haar handelbaarder en makkelijker te kammen. Als het haar nat is, is het kwetsbaarder, dus krachtig wrijven met een handdoek en ruw kammen en borstelen moet worden vermeden. Volg niet de oude regel van 100 borstelbewegingen per dag – dat beschadigt het haar. Gebruik in plaats daarvan kammen met brede tanden en borstels met gladde punten.
Hereditaire uitdunning of kaalheid – Erfelijke kaalheid of uitdunning is de meest voorkomende oorzaak van haaruitval. De neiging kan worden geërfd van zowel de moeders- als de vaderskant van de familie. Vrouwen met deze eigenschap krijgen dunner wordend haar, maar worden niet helemaal kaal. De aandoening heet alopecia androgentica en kan beginnen in de tiener, twintiger of dertiger jaren. Er is geen genezing, hoewel er sinds kort medische behandelingen beschikbaar zijn die sommige mensen kunnen helpen. Eén behandeling bestaat uit het tweemaal per dag aanbrengen van een lotion, minoxidil, op de hoofdhuid. Een andere behandeling voor mannen is een dagelijkse pil met finasteride, een medicijn dat de vorming van het actieve mannelijke hormoon in de haarfollikel blokkeert.
Wanneer mannen en sommige vrouwen geconfronteerd worden met dunner wordend haar of kaalheid, overwegen ze haartransplantatie, een permanente vorm van haarvervanging. Iedereen die permanent haarverlies heeft geleden, kan een kandidaat zijn voor haartransplantatie. Bij een haartransplantatie wordt een deel van het haar van de haardragende delen (donorplaatsen) van het hoofd naar de kale of dunner wordende delen (ontvangplaatsen) verplaatst en/of wordt de kale huid verwijderd. Omdat de ingreep een chirurgische ingreep is en veel tijd en geld kost, moet deze niet lichtvaardig worden uitgevoerd.
Uw dermatoloog zal u helpen beslissen welke methode of combinatie van methoden voor u geschikt is.
Alopecia Areata – Bij deze vorm van haaruitval valt het haar meestal uit, wat resulteert in totaal gladde, ronde plekken ter grootte van een muntstuk of groter. Het kan, hoewel zeldzaam, leiden tot volledig verlies van hoofdhuid en lichaamshaar. Deze ziekte kan zowel bij kinderen als volwassenen van alle leeftijden voorkomen.
De oorzaak van alopecia areata is onbekend. Afgezien van het haarverlies verkeren de getroffen personen over het algemeen in uitstekende gezondheid. In de meeste gevallen groeit het haar vanzelf weer aan. Dermatologen kunnen veel mensen met deze aandoening behandelen. De behandelingen bestaan uit lokale medicijnen, een speciaal soort lichtbehandeling, of in sommige gevallen pillen.
Kinderbevalling – Als een vrouw zwanger is, zullen er meer haren gaan groeien. Maar nadat een vrouw is bevallen, gaan veel haren over in de rustfase van de haarcyclus. Binnen twee tot drie maanden zullen sommige vrouwen merken dat er grote hoeveelheden haar uit hun borstels en kammen komen. Dit kan een tot zes maanden aanhouden, maar verdwijnt in de meeste gevallen volledig.
Hoge koorts, zware infectie, zware griep – Ziektes kunnen ervoor zorgen dat haren in de rustfase komen. Vier weken tot drie maanden na een hoge koorts, ernstige ziekte of infectie kan iemand tot zijn grote schrik veel haar zien uitvallen. Dit uitvallen gaat meestal vanzelf over.
Schildklieraandoening – Zowel een te actieve als een te weinig actieve schildklier kan haaruitval veroorzaken. Uw arts kan de diagnose schildklierziekte stellen met laboratoriumtests. Haaruitval als gevolg van een schildklieraandoening kan met de juiste behandeling worden teruggedrongen.
Onvoldoende eiwitten in het dieet – Sommige mensen die een crashdieet volgen met weinig eiwitten, of die zeer afwijkende eetgewoonten hebben, kunnen ondervoeding aan eiwitten ontwikkelen. Het lichaam spaart eiwit door groeiende haren in de rustfase te brengen. Twee tot drie maanden later kan een massale haaruitval optreden. Het haar kan dan vrij gemakkelijk bij de wortels worden uitgetrokken. Deze aandoening kan worden teruggedrongen en voorkomen door de juiste hoeveelheid eiwitten te eten en, bij een dieet, voldoende eiwitten binnen te krijgen.
Medicijnen – Sommige voorgeschreven medicijnen kunnen tijdelijk haaruitval veroorzaken. Voorbeelden hiervan zijn sommige geneesmiddelen die worden gebruikt voor jicht, artritis, depressie, hartproblemen, hoge bloeddruk of bloedverdunners. Hoge doses vitamine A kunnen ook haaruitval veroorzaken.
Kankerbehandelingen – Sommige kankerbehandelingen zorgen ervoor dat de haarcellen stoppen met delen. Haren worden dun en breken af als ze de hoofdhuid verlaten. Dit gebeurt één tot drie weken na de behandeling. Patiënten kunnen tot 90 procent van hun hoofdhaar verliezen. Het haar zal na de behandeling weer aangroeien. Patiënten kunnen voor de behandeling een pruik aanschaffen.
Birth Control Pills – Vrouwen die haar verliezen terwijl ze anticonceptiepillen slikken, hebben meestal een erfelijke neiging tot haarverdunning. Als het haar dunner wordt, kan een vrouw met haar gynaecoloog overleggen of ze op een andere anticonceptiepil moet overschakelen. Als een vrouw stopt met orale anticonceptie, kan ze merken dat haar haar twee of drie maanden later begint uit te vallen. Dit kan tot zes maanden duren, waarna het meestal stopt. Dit is vergelijkbaar met haaruitval na de geboorte van een kind.
Laag serumijzer – Een ijzertekort leidt soms tot haaruitval. Sommige mensen hebben niet genoeg ijzer in hun voeding of nemen ijzer niet volledig op. Vrouwen die hevig menstrueren, kunnen een ijzertekort krijgen. Een ijzertekort kan met laboratoriumtests worden opgespoord en door het slikken van ijzerpillen worden verholpen.
Grote chirurgie/chronische ziekte – Wie een zware operatie ondergaat, kan binnen een tot drie maanden na de operatie last krijgen van haaruitval. De aandoening keert zichzelf binnen een paar maanden om, maar mensen die een ernstige chronische ziekte hebben, kunnen voor onbepaalde tijd verharen.
Schimmelinfectie (Ringworm) van de hoofdhuid – Ringworm (die niets met wormen te maken heeft) wordt veroorzaakt door een schimmelinfectie en begint met kleine schilfertjes die zich kunnen uitbreiden en kunnen leiden tot haarbreuk, roodheid, zwelling en zelfs sijpelen. Deze besmettelijke ziekte komt het meest voor bij kinderen en kan met orale medicatie worden genezen.
Hair Pulling (Trichotillomanie) – Kinderen en soms volwassenen draaien of trekken aan hun haar, wenkbrauwen of wimpers tot ze uitvallen. Vooral bij kinderen is dit vaak gewoon een slechte gewoonte die beter wordt als de schadelijke effecten van die gewoonte worden uitgelegd. Soms is het trekken van haren een reactie op onaangename spanningen en soms is het een teken van een ernstig probleem dat de hulp van een geestelijke gezondheidswerker nodig heeft.