Heeft u een vitamine D-tekort? Hier zijn de symptomen en oplossingen

Vitamine D is de sleutel tot gezondheid en welzijn. Het moduleert de immuniteit, wat allergieën, auto-immuunziekten en, volgens veel onderzoekers, degeneratieve ziekten helpt te voorkomen. Beschermt tegen infecties veroorzaakt door virussen en bacteriën. In de winter vermindert het de kans op griep en andere luchtwegvirussen.

Insomnia, angst, depressie en de intensiteit van neuropathische en aspecifieke musculoskeletale pijn, evenals fibromyalgie, zijn in verband gebracht met een tekort eraan.

Verrassend genoeg bevordert het ook de slaperigheid overdag, volgens onderzoek van David E. McCarty van de Louisiana State University in de Verenigde Staten. Het wordt ook in verband gebracht met obstructieve slaapapneu-slaapstoornissen.

Het voorkomt bepaalde vormen van kanker, zoals borstkanker en colorectale kanker. Onderzoekers van de Universiteit van Californië, San Diego, hebben zelfs beweerd dat vitamine D-tekort een “hoofdoorzaak” kan zijn van alle soorten kanker.

Symptomen van vitamine D-tekort

Vitamine D-tekort kan een verscheidenheid aan symptomen veroorzaken. Raimund von Helden, een arts met deskundigheid op het gebied van vitamine D-suppletie, deelt ze in aan de hand van het acroniem M-A-N-O-S:

  • M voor spieren: pijn, zwakte, krampen, tremoren en tintelingen.
  • A voor Adynamia: Zwakte, apathie, gebrek aan energie, permanente vermoeidheid en voortdurende moeheid.
  • N voor Nerves: Duizeligheid, slaap- en concentratiestoornissen, rusteloosheid, angst, gedragsveranderingen, verminderde coördinatie en onvastheid bij staan en lopen. Een tekort bevordert zowel slapeloosheid als slaperigheid.
  • O voor Orthostase: stoornissen van de bloedsomloop, hoofdpijn, gevoel van koude of bevriezende handen en voeten.
  • S voor Skelet: Bot- en gewrichtspijn die toeneemt bij inspanning, verminderde botmassa en pijnlijke botten bij aanraking.

Daarnaast kunnen hallucinaties, oorsuizingen, brandend maagzuur, ochtendbraken en zonneallergie optreden.

Te weinig vitamine D? Dit zijn de oplossingen

Om de vitamine D-status te bepalen, wordt de concentratie van de metaboliet 25-hydroxy-vitamine D (calcidiol) in het bloedserum bepaald. Het gewenste niveau ligt tussen 40-60 of 40-70 ng/mL, volgens verschillende onderzoekers en organisaties zoals de Vitamin D Council, Vitamin D Society en GrassrootsHealth.

Om deze concentraties te bereiken is het nodig dagelijks voldoende aan de zon bloot te stellen, voldoende vitamine D-rijke voeding te eten of een vitaminesupplement te nemen.

Verschat wordt dat 15-20 minuten blootstelling aan de zon (afhankelijk van het seizoen, de breedtegraad, het huidtype en het blootgestelde oppervlak) 10.000-20.000 IU vitamine D kan opleveren.

Door de levensstijl binnenshuis is het vitamine D-gehalte drastisch gedaald. De oplossing is in de meeste gevallen een supplement met vitamine D3 (cholecalciferol). In Spanje wordt echter vaak calcidiol gebruikt, waarmee de dosis moeilijk is aan te passen.

Aanbevolen dosering voor vitamine D-suppletie

Om het optimale niveau van 40-60 ng/mL te bereiken, is volgens de aanbevelingen van de Vitamine D-raad een dagelijkse inname van 70-80 IE/kg lichaamsgewicht nodig. Een volwassene van 70 kg zou een dosis van 5.200 IE/dag nodig hebben.

Veel artsen bevelen nog steeds aanvullende doses in de orde van 400-800 IE/dag aan, maar deze zijn onvoldoende. Een overdreven angst voor toxiciteit blijft bestaan bij de beroepsbeoefenaars. In werkelijkheid is intoxicatie zeldzaam en komt het per ongeluk voor bij inname van zeer hoge doses, zoals de gerenommeerde deskundige Michael Hollick zegt in het tijdschrift Mayo Clinic Proceedings.

Een dosis van 10.000 IE per dag vormt geen enkel risico bij volwassen personen en vereist geen speciaal toezicht (op voorwaarde dat er geen specifieke situaties zijn, zoals sarcoïdose, die klinisch toezicht kunnen vereisen).

Na 2-3 maanden is het raadzaam om een bloedtest te doen en de dosis zo nodig aan te passen. Zodra het gewenste niveau is bereikt, moet dezelfde dosis worden gehandhaafd en moeten om de één à twee jaar tests worden uitgevoerd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *