Op 29 november 1981, werd het lichaam van actrice Natalie Wood, ster uit veelgeprezen films als Miracle on 34th Street, Rebel Without a Cause en West Side Story, drijvend gevonden in de Stille Oceaan bij het Californische Catalina Island, in een flanellen nachtjapon, een donsjack en wollen sokken.
Het bleek al snel dat Wood het weekend van Thanksgiving had doorgebracht aan boord van haar jacht, Splendour, met haar man, acteur Robert Wagner, haar Brainstorm co-ster, Christopher Walken, en de jonge kapitein van het schip, Dennis Davern, voordat een of ander ongeluk haar levenloos in het water achterliet.
Op 30 november kondigde Thomas Noguchi, hoofd lijkschouwer van het L.A. County Coroner’s Office, aan dat hij had vastgesteld dat het om een “verdrinkingsongeluk” ging. Hij noemde de “oppervlakkige” kneuzingen op Wood’s lichaam, waarschijnlijk van een val in het water, en de krassen op de rubberboot van het jacht, Prince Valiant, als bewijs van haar pogingen om aan boord te klimmen voordat ze bezweek aan uitputting.
Twee dagen later rouwde Hollywood om Wood’s heengaan tijdens een sterbegrafenis, gemarkeerd door een betraande Wagner die haar kist kuste, en het onderzoek werd formeel gesloten op 11 december.
READ MORE: Inside Natalie Wood and Robert Wagner’s Tumultuous Relationship
Associates raised questions as recollections changed
Hoewel een verdrinkingsongeluk volledig plausibel leek, bleven er knagende vragen hangen bij degenen die er aandacht aan besteedden.
Noguchi zelf stelde een aantal van die vragen in zijn boek uit 1983, Coroner. Waarom, vroeg hij zich af, glipte Wood midden in de nacht naar de achtersteven van het jacht om de bijboot los te maken? Waar ging ze heen? En waarom duurde het zo lang voordat de mannen aan boord doorhadden dat ze weg was?
Wood’s zus Lana, die daarna Natalie: A Memoir by Her Sister (1984) publiceerde, was ook verbaasd over de veronderstelde gang van zaken. Hoe was het mogelijk dat Wood, met haar al lang bekende angst voor “donker water”, zich juist in die omgeving zou wagen, alleen, op een nacht zonder sterren?
In het boek Heart to Heart with Robert Wagner (1986) beschreef de acteur hoe hij en Walken een groot deel van de avond in een “politiek debat” verwikkeld waren, waardoor zijn verveelde vrouw zich uit de discussie terugtrok en naar bed ging. Hij theoretiseerde dat ze niet in staat was om te slapen met de rubberboot die tegen het jacht sloeg en viel en haar hoofd stootte terwijl ze probeerde de lijn vast te maken.
Hoewel zijn herinnering van gepassioneerde discussies verschilde van een oorspronkelijke beschrijving aan de politie, waarin hij toegaf ruzie te hebben met Wood over haar langere tijd weg van het gezin. Het was slechts een van de vele tegenstrijdigheden die aan het licht kwamen toen de verslagen van de gebeurtenissen in de loop der jaren evolueerden.
Robert Wagner en Natalie Wood in 1972
Photo: Chris Wood/Daily Express/Hulton Archive/Getty Images
De kapitein van het schip kwam met zijn versie van de gebeurtenissen
Terwijl Wagner bij zijn algemene versie bleef en Walken vrijwel niets zei, zou de zaak waarschijnlijk zijn blijven sluimeren als Davern er niet was geweest. Na jaren van pogingen om uitgevers en roddelbladen in het verhaal te laten bijten, begon hij meer onthullende details naar de mainstream pers te lekken.
In een verhaal van maart 2000 voor Vanity Fair, onthulde de kapitein dat Wood en Walken het hele weekend hadden geflirt en dat het uit de hand liep nadat het viertal terugkeerde naar Splendour na een avondje drinken op het eiland. Volgens Davern sloeg Wagner op een gegeven moment een wijnfles op tafel en schreeuwde naar Walken: “Wat probeer je te doen, mijn vrouw neuken?”
Wood stormde weg en sloeg de deur van haar kamer dicht, waarop Wagner uiteindelijk naar beneden ging om haar te confronteren, wat volgens Davern een epische ruzie veroorzaakte. Hij beweerde gehoord te hebben hoe de rubberboot werd losgemaakt voordat Wagner terugkwam, “verward” en “hevig zwetend.”
Toen Walken in bed lag voor de nacht, bleven de twee overgebleven mannen op voor meer drankjes, voordat Wagner, rond 1:30 ’s nachts, zei dat hij zou gaan kijken hoe het met zijn vrouw ging. Hij kwam terug met het nieuws dat hij haar niet kon vinden, wat Davern aanzette tot een eigen zoektocht.
Op dat moment, herinnerde de kapitein zich, wees Wagner zijn suggesties af om de schijnwerpers aan te doen en Wood in het water te zoeken. “We willen niets doen, Dennis, omdat we niet al deze mensen willen alarmeren,” zei de acteur naar verluidt, voordat ze uiteindelijk via de radio om hulp vroegen.
Wagner kwam nog een keer terug op de zaak in zijn memoires uit 2008, Pieces of My Heart. “Er zijn maar twee mogelijkheden – of ze probeerde weg te komen van de ruzie of ze probeerde de rubberboot vast te binden,” schreef hij. “Maar het komt erop neer dat niemand precies weet wat er is gebeurd.”
De Splendor en de bijboot van het jacht, Prince Valiant
Photo: Paul Harris/Getty Images
De zaak werd in 2011 heropend en later geclassificeerd als ‘verdacht’
In 2009 publiceerde Davern eindelijk zijn langverwachte verhaal, Goodbye Natalie, Goodbye Splendour. Twee jaar later was hij een van de meer dan 700 mensen die een petitie ondertekenden over het gebrekkige onderzoek naar Woods dood, wat de L.A. County Sheriff’s Department ertoe aanzette de zaak in november te heropenen.
De zomer daarop voegde de L.A. County lijkschouwer nog extra nadruk toe aan de nieuw ontstane urgentie door de doodsoorzaak te veranderen in “verdrinking en andere onbestemde factoren”, onder verwijzing naar een nader onderzoek van blauwe plekken die suggereerden dat Wood was mishandeld.
Nog een rimpel dook op in februari 2018, toen het departement van de sheriff de dood opnieuw classificeerde als “verdacht” en Wagner “een persoon van belang” noemde na interviews met voormalige buren en collega-bootvaarders.
Op bijna 90-jarige leeftijd was Wagner niet langer geïnteresseerd in praten met de politie over de dood van zijn vrouw. Toch was het duidelijk dat andere mensen dat wel waren, waardoor de mogelijkheid open bleef om echte antwoorden te vinden na vier decennia van vraagtekens.