De beruchte swoosh van Nike is een van de meest direct herkenbare logo’s ter wereld. Het embleem is alomtegenwoordig, van streetwear tot high-profile sportwedstrijden. De swoosh is zo iconisch dat sommige consumenten het uit protest van hun kleding hebben gehaald toen Nike te maken kreeg met tegenreacties op zijn besluit om ex-NFL-prof Colin Kaepernick te laten figureren in de 30-jarige “Just Do It”-campagne.
Dit symbool, een symbool dat het bedrijf hielp uitgroeien van een side-hustle tot een sportmerk van vele miljarden dollars, werd gekocht van een studente grafische vormgeving voor slechts $35.
TWEET
Carolyn Davidson werd eind jaren zestig voor het eerst benaderd door Nike-medeoprichter Phil Knight. In die tijd was Davidson een studente grafische vormgeving aan de Portland State University en Knight was de weinig bekende medeoprichter van Blue Ribbon Sports en verkocht op trackmeetings vanuit zijn Plymouth Valiant.
Knight vulde zijn inkomen aan door boekhoudcursussen te geven aan de universiteit en hoorde Davidson toevallig tegen een klasgenoot zeggen dat ze zich de hoge kosten van een olieverfcursus niet kon veroorloven. Knight had iemand nodig om grafieken en diagrammen te maken die hij aan Japanse managers van schoenen kon laten zien en bood Davidson de baan aan. Haar succes bij die klus leidde tot herhaaldelijk werk bij het ontwerpen van posters, advertenties en flyers voor het bedrijf.
In 1971 hadden Knight en zijn medeoprichter, Bill Bowerman, een logo nodig voor een nieuwe lijn hardloopschoenen die ze wilden introduceren. Het duo vroeg Davidson een gestreept logo te ontwerpen dat zich onderscheidde van de gevestigde rivalen Adidas en Puma. Ze kreeg slechts één verzoek: Het moest op snelheid lijken.
Davison maakte vijf ontwerpen – inclusief de swoosh. Knight vond geen van de ontwerpen mooi, maar het swoosh-ontwerp sprong er voor hem het meest uit. “Nou, ik vind het niet mooi,” herinnert ze zich dat Knight over het logo zei, “maar misschien groeit het aan me.”
Niet zeker hoeveel ze voor haar werk moest vragen, vroeg Davidson 35 dollar (gecorrigeerd voor inflatie is dat vandaag de dag ongeveer 220 dollar). Later dat jaar werd de swoosh voor het eerst commercieel gebruikt en in 1972 werd Blue Ribbon Sports omgedoopt tot Nike.
Davidson zou nog enkele jaren voor Nike werken totdat het bedrijf de hulp van grote reclamebureaus nodig had. Knight erkende dat hij een “vrij goed koopje” had gekregen en haar bijdragen bleven niet onopgemerkt. In 1983 werd Davidson naar eigen zeggen uitgenodigd op een verrassingsreceptie van Nike, waar het bedrijf haar chocolade swooshes serveerde en haar Nike-aandelen en een gouden swoosh-ring schonk. Naar verluidt heeft ze nooit een van die originele aandelen verkocht.
Bijna 50 jaar later is het ontwerp onveranderd en heeft het talloze beroemdheden en atleten gesierd. Het bedrijf blijft een van ’s werelds meest waardevolle merken – een merk dat Davidson’s werk heeft helpen opbouwen.
Het is een rol waaraan Davidson weinig gewicht toekent. “Als ik mijn ontwerp vandaag de dag in het dagelijks leven zie,” legde ze uit in een interview, “is het een beetje surrealistisch en vreemd. Hoewel ik trots ben op wat ik gedaan heb, zie ik het op de een of andere manier als gewoon een ander ontwerp. Het waren Phil en de medewerkers van Nike die het bedrijf maakten tot wat het was. Als zij niet zo slim waren geweest, zou het gewoon een tekening zijn geweest.”
Vind je dit een leuk verhaal? Abonneer je op CNBC Make It op YouTube!
Niet te missen: Nike’s Nigeriaanse WK-trui breekt verkooprecords