Deze classificaties bieden ouders uitgebreide en gemakkelijk te begrijpen informatie. Naast de letterwaardering geeft CARA korte beschrijvingen van de bijzonderheden achter de waardering van een film. Deze beschrijvingen gelden voor elke film met de classificaties PG, PG-13, R en NC-17. (Films met een G-rating hebben geen descriptoren omdat de inhoud geschikt is voor alle doelgroepen). Bovendien zijn modifiers en unieke taal die worden toegepast op elke descriptor bedoeld om een nog completer beeld te geven van wat ouders kunnen verwachten dat hun kinderen te zien krijgen als ze naar een bepaalde film gaan.
Om ervoor te zorgen dat ons classificatiesysteem het huidige sentiment van ouders weerspiegelt, is het CARA-systeem bovendien voortdurend in ontwikkeling. Naarmate de gevoeligheden van Amerikaanse ouders veranderen, verandert ook het classificatiesysteem. Elementen zoals geweld, taal, drugsgebruik en seksualiteit worden voortdurend opnieuw geëvalueerd door middel van enquêtes en focusgroepen om de hedendaagse bezorgdheid te weerspiegelen en om ouders beter te helpen bij het maken van de juiste keuzes voor het kijken met het gezin.
De invoering van de PG-13 classificatie in 1984 breidde de reikwijdte van het classificatiesysteem uit. Deze classificatie is niet bedoeld om aan een specifieke leeftijd gebonden te zijn, maar is een sterkere waarschuwing aan ouders om de inhoud van de film verder te onderzoeken voordat hun kinderen deze mogen zien.
Door deze veranderingen blijft onze missie hetzelfde: ouders informeren over de inhoud van de vele fantastische films die elk jaar worden uitgebracht. Op deze manier hopen we ouders een nuttige sociale service te bieden, terwijl filmmakers op een zinvolle manier in contact kunnen komen met het juiste publiek.