Het voortplantingsproces van de grote witte haai is op verschillende manieren onbekend; biologen hebben tot nu toe slechts ongeveer 10 zwangere vrouwtjes kunnen ontleden. Gezien de littekens op hun vinnen, passen de grote witte haaien waarschijnlijk de typische baltsrituelen van een haai toe, waarbij het mannetje het vrouwtje bijt om haar op haar plaats te houden tijdens de inseminatie.
De grote witte haai is ovovivipaar, wat betekent dat de haai groeit in een ei, dat vervolgens wordt uitgebroed in de moeder. Kort daarna wordt de haaienpup geboren. In de baarmoeder doen de embryo’s van de grote witte haai zich tegoed aan onbevruchte eieren, een praktijk die bekend staat als oofagie. Het lijkt er niet op dat zij de bevruchte eieren opeten, zoals enkele andere haaiensoorten doen, maar zij kunnen wel hun eigen tanden inslikken als zij die kwijtraken voor het calcium.
Advies
De draagtijd wordt geschat op 12 tot 18 maanden, maar dit is grotendeels speculatief. De worpgrootte van de grote witte haai varieert van twee tot tien pups, hoewel er nesten tot 17 pups zijn gedocumenteerd. Bij de geboorte meten de jongen van de grote witte haai 1,5 meter en wegen ze ongeveer 35 kilo. De grote witte haai groeit langzaam: De mannetjes zijn op 9- of 10-jarige leeftijd volgroeid, terwijl de vrouwtjes op 14- tot 16-jarige leeftijd volgroeid zijn. Wetenschappers denken dat ze ongeveer 30 jaar oud worden.
Door de lange draagtijd is het mogelijk dat de vrouwtjes om het jaar bevallen en na de paring de tijd nemen om uit te rusten. Deze lage voortplantingssnelheid en de langzame groei tot volwassenheid baren de grote witte natuurbeschermers zorgen. Wetenschappers willen meer te weten komen over de voortplantingsgewoonten van de haai, zodat zij beter weten welke instandhoudingsmethoden nodig zijn. Zoals we al zeiden, worden de grote witte haai door de mens op vele manieren bedreigd, onder andere door het vissen op vinnen en tanden en door de jacht voor de sport.
Mariene biologen hebben geen exacte cijfers over de grote witte haai populatie, maar ze worden zeer zelden gezien en staan momenteel op de lijst van kwetsbare soorten, volgens de International Union for Conservation of Nature and Natural Resources. Voor degenen die na “Jaws” een jaar lang niet zijn gaan zwemmen, lijkt het misschien dwaas om zich zorgen te maken over het aantal grote witte vissen. Zou de wereld niet beter af zijn als deze menseneters er niet waren?
Beschermers en wetenschappers benadrukken dat veel van onze angst voor de grote witte haai in ons hoofd zit, en dat deze dieren een belangrijke rol spelen in het ecosysteem, bijvoorbeeld omdat ze zeehonden eten, die op hun beurt zalm eten. Een overvloed aan zeehonden zou kunnen leiden tot de uitroeiing van zalm. Momenteel hebben de grote witte haaien een beschermde status in Zuid-Afrika, Australië en de Verenigde Staten.
Om meer te weten te komen over de grote witte haai, zie de links die volgen.