Toepassen wat ze geleerd hebben
Op een serieuzer niveau moeten de leerlingen nadenken over de voorraden die ze nodig hebben voor hun reis. De leerlingen denken na over hoeveel opslagruimte hun lanceervoertuigen zouden hebben en welke dingen missiekritisch zijn. Is het realistisch om een kudde vee mee te nemen om de kolonisten op Mars te voeden? Waarschijnlijk niet.
Het is belangrijk om ze hier enkele parameters voor te geven. Ik vraag de leerlingen zich een lege schoolbus voor te stellen (zonder stoelen) en te bedenken wat erin zou kunnen.
Teams kiezen een landingsplaats op Mars met behulp van Google Earth Pro’s Mars-optie (zoek naar de afbeelding van Saturnus op de werkbalk). Er zijn geen goede antwoorden, maar ze moeten hun keuzes verantwoorden. Als ze van plan zijn Marsijs te delven voor water, zou een locatie in de buurt van de poolijskappen kunnen werken.
Ons eindproduct is een digitaal 3D-model van de kolonie, een ingewikkelde stap die drie of vier dagen in beslag neemt. Studenten moeten eerst een blauwdruk van hun kolonie op rasterpapier inleveren. Ik stel een maximum aan de oppervlakte van de kolonie, wat leerlingen dwingt keuzes te maken over essentiële elementen en hen stimuleert wiskundevaardigheden toe te passen, zoals vermenigvuldigen, oppervlakte en omtrek.
Als de hoogste kanselier van de kolonisatie van Mars gebruik ik de blauwdruk om de plaatsing van gebouwen in het uiteindelijke model te verifiëren. Als op de bouwtekening in de zuidwesthoek van de kolonie een wetenschapslaboratorium van 3 bij 3 meter staat, vraag ik de leerlingen mij datzelfde gebouw op hun maquette te laten zien. Dit moedigt hen aan hun blauwdruk te laten overeenstemmen met hun eindproduct en stimuleert verdere samenwerking tussen de teamleden. Meer gevorderde groepen berekenen het totale volume van hun kolonie door de lengtes, breedtes en hoogtes van hun verschillende bouwwerken te bepalen.
In voorgaande jaren werd voor de eerste versies van het eindproduct gebruikgemaakt van gerecycled materiaal zoals karton en aluminium blikjes en vervolgens van computermodellen die met Google Sketchup waren gebouwd.
De afgelopen drie jaar hebben we kolonies ontworpen op Minecraft.edu, een educatieve versie van het populaire videospel waarin de creepers en online communicatie met andere gamers achterwege zijn gelaten. Onze schooltechneut heeft geholpen om de boel aan de praat te krijgen en heeft een Minecraft-server aangemaakt om al ons werk op te slaan. Veel leerlingen kennen Minecraft al, dus de leercurve is niet steil. Ik heb me voortdurend verbaasd over de zonnepanelen, kassen, wetenschapslaboratoria en Martiaanse fitnessapparatuur die alleen met Minecraft-blokjes en groepsvernuft zijn ontworpen.
Het schrijven over hun kolonies geeft toegang tot een andere reeks vaardigheden. Kun je me ervan overtuigen dat jouw kolonie de veiligste en best ontworpen is van alle keuzes die er zijn? Kun je een reisverslag maken van het dagelijkse leven op Mars? Of een reisbrochure waarin de kolonie wordt aangeprezen bij potentiële kolonisten? Leerlingen kiezen de schrijfvorm waarvan zij denken dat die het beste hun kolonie vertegenwoordigt.
Presenteren wat ze geleerd hebben
Ik bewaar een dag aan het eind voor presentaties. Naast klasgenoten zijn er ook leerlingen uit andere klassen en soms ouders. Op een dag zou ik ook graag een astronaut of NASA-ingenieur voor onze presentaties uitnodigen. De volgende vragen dienen als leidraad voor de feedback van het publiek:
- Zou je je veilig voelen in deze kolonie?
- Welke elementen van de kolonie vond je het meest creatief?
- Welke suggesties kun je geven om deze kolonie beter te maken?
Mars is een fantastische plek, en ik hoop leerlingen te inspireren om groots te dromen over de mogelijkheden voor menselijke kolonisatie van de Rode Planeet in hun leven.