Guinguette Marais Poitevin

Hoe lang blijft cocaïne in je lichaam?

Hoe lang cocaïne nog in je lichaam aantoonbaar is, hangt af van hoe lang je hebt gebruikt, hoeveel je hebt gebruikt en het soort opsporingsmethode. Urinetesten zijn de meest gebruikte testmethode. Bloed- en speekseltesten hebben over het algemeen de kortste opsporingstijd, terwijl haartesten de langste zijn.

Cocaïne is een verslavende stimulerende drug uit de bladeren van de cocaplant.1,2 Het is een wit poeder dat een Schedule II drug is, wat betekent dat het een hoog potentieel heeft voor misbruik, maar door een arts kan worden gebruikt voor legitieme medische toepassingen.2,3 Cocaïne kan nasaal worden gebruikt, via injectie, op het tandvlees worden gesmeerd, of door het roken van cocaïne die is verwerkt tot bergkristal (bekend als “crack”).1,4

Heeft u onlangs cocaïne gebruikt?

Gebruikt u de drug wanneer u tot diep in de nacht feestviert? Gebruikt u het regelmatig om de dag door te komen? Sommige mensen die cocaïne gebruiken, maken zich zorgen over hoe lang het in hun lichaam blijft en hoe lang het effect zal houden. Anderen maken zich zorgen over sporen van de drug die bij een verplichte drugstest worden aangetroffen. Hoe lang blijft cocaïne in het lichaam?

Cocaïne Tijdsduur

Cocaïne is een stimulerend middel voor het centrale zenuwstelsel dat na het roken snel wordt geabsorbeerd, waarbij de plasmaconcentratie een piek bereikt van ongeveer 5 minuten, of 30-40 minuten bij nasale inname.5 Cocaïne wordt grotendeels gemetaboliseerd door enzymen in de lever en het bloed, en benzoylecgonine is de belangrijkste metaboliet van cocaïne die in de urine wordt aangetroffen. Afhankelijk van de ingenomen hoeveelheid, hoe vaak het wordt gebruikt en metabolische variatie kan benzoylecgonine 48-96 uur na gebruik in de urine worden aangetoond.5

Plasmahalfwaardetijd is de tijd die nodig is om de concentratie van de drug in het bloed met de helft te verminderen.11 De urinehalfwaardetijd is de tijd die nodig is om de concentratie van de drug in de urine met de helft te verminderen.

Eén studie heeft de volgende gemiddelde halfwaardetijden voor cocaïne gevonden:6

• Plasma-eliminatie= 1,5 uur.
• Uriene eliminatie = 4,1 uur.
• Saliva eliminatie = 1,2 uur

De studie schatte ook dat de metabolieten van cocaïne – de afbraakproducten van cocaïne – een halveringstijd hebben die varieert van 14,6-52,4 uur.6,12 Deze studie suggereerde dat chronisch gebruik van cocaïne leidt tot een opeenhoping van cocaïne in het lichaam, waardoor cocaïne en zijn metabolieten langer in het lichaam blijven.6

Hoe lang is cocaïne aantoonbaar in het lichaam?

Als je je afvraagt hoe lang na het laatste cocaïnegebruik een drugstest de drug in het lichaam kan aantonen, kan het antwoord daarop afhangen van:5,8,14

• Hoe lang je cocaïne hebt gebruikt.
• De gemiddelde hoeveelheid die je hebt gebruikt.
• Verschillen in metabolisme.
• Het soort test dat wordt gebruikt om cocaïne in je lichaam op te sporen.

Cocaïne en de afbraakproducten ervan kunnen op 1 van 5 verschillende manieren worden opgespoord – elk met een verschillende typische opsporingsduur na het laatste gebruik van de drug:14,15

1. Urine: 2-3 dagen voor metabolieten (of tot 2 weken, voor zware cocaïnegebruikers)
2. Bloed: 12 uur voor cocaïne, 48 uur voor metaboliet
3. Saliva: 1-2 dagen voor cocaïne of metabolieten
4. Zweet: tot enkele weken voor cocaïne of metaboliet (wanneer de cutoff-waarde zeer laag is)
5. Haar: motten voor cocaïne

Uriene tests zijn de meest gebruikte testmethode. Het heeft een breder detectievenster dan bloed of speeksel en levert ook snel resultaten.14 Haartesten hebben het breedste detectievenster, maar het is een complex proces en er zijn veel factoren die de resultaten van haartesten kunnen vertekenen.9,14

Hoe lang duren de effecten van cocaïne?

Hoe lang u bij benadering de effecten van cocaïne zult blijven ervaren, hangt af van de toedieningsweg – met andere woorden, hoe u het hebt gebruikt:17

• Intraveneuze (IV) toediening = 15-20 minuten.
• Inhalatie (gerookt) = 15-250 minuten.
• Intranasaal gebruik (gesnoven) = 45-90 minuten.
• Mondelijk gebruik = 90 minuten.

Gezondheidseffecten van cocaïne

Hoewel cocaïnegebruikers aanvankelijk gevoelens van genot, verhoogde energie, alertheid en verminderde eetlust kunnen ervaren, kan cocaïne ook schadelijke korte- en langetermijneffecten hebben op meerdere systemen in uw lichaam.1,4

Aantastende effecten van cocaïne op de korte termijn

Op de korte termijn kan cocaïne onder meer de volgende symptomen veroorzaken:1,3,4

• Rriteerbaarheid.
• angst, rusteloosheid.
• Paranoia.
• Slaapstoornissen.
• Tremoren.
• gevoeligheid voor geluiden, beelden en aanrakingen.
• verwijdde (grote) pupillen.
• Nausea.
• Verhoogde bloeddruk.
• Onregelmatige of snelle hartslag.
• Verhoogde lichaamstemperatuur.

Overdosering van cocaïne kan symptomen veroorzaken waaronder:17

• Extreme angst, paniek.
• Agitatie, agressiviteit.
• Onvermogen om te slapen.
• Beperkt beoordelingsvermogen.
• Hallucinaties, waanideeën.
• Delirium.
• Tremoren, toevallen.
• Zweten.
• Verwijdde pupillen.
• Verhoogde bloeddruk, verhoogde hartslag.
• Onregelmatige hartslag of hartaanval, wat tot de dood kan leiden.

Als u denkt dat u of iemand anders mogelijk een overdosis cocaïne of een andere drug heeft genomen, bel dan onmiddellijk 112.

Nadelige effecten van cocaïne op lange termijn

Langdurig gebruik van cocaïne kan leiden tot een aantal destructieve gezondheidseffecten, waaronder:1,4

1. Cognitieve stoornissen, die kunnen bestaan uit:10

• Stoornissen in de aandacht.
• Stoornissen in het werkgeheugen.
• Stoornissen in het declaratieve geheugen (geheugen van feiten en gebeurtenissen).18

2. Verhoogd risico op infecties (waaronder hepatitis C en HIV).

• Van injecteren van cocaïne en/of ander riskant gedrag als gevolg van een verminderd oordeelsvermogen door cocaïne.

3. Ondervoeding.

4. Bewegingsstoornissen (bijv. Parkinson).

5. Psychische symptomen, zoals paranoia en/of hallucinaties.

6. Bijkomende mogelijke gevolgen zijn afhankelijk van de wijze van gebruik:

• Roken: astma, hoesten, luchtweginfecties, ademnood
• Oraal gebruik: aanzienlijk darmbederf
• Injectie: bloedinfecties, dichtgeklapte aderen, huidinfecties
• Snuiten: bloedneuzen, loopneus, verminderd reukvermogen, slikproblemen

Behandeling voor cocaïneverslaving

Als je actief cocaïne misbruikt en klaar bent om de drug en de negatieve effecten ervan voorgoed uit je leven te bannen, zul je willen beginnen met het onderzoeken van je opties voor behandeling en herstel.

Behandelmethoden voor cocaïneverslaving zijn onder meer cognitieve gedragstherapie, contingentiemanagement, op de gemeenschap gebaseerde herstelgroepen (bv. 12-stappenprogramma’s) en therapeutische gemeenschappen.1 Veel factoren kunnen van invloed zijn op de verslaving, en de behandeling moet gericht zijn op die factoren die bijdragen aan de verslaving van een persoon. Alle gelijktijdig voorkomende psychische aandoeningen moeten worden behandeld met therapie en/of medicatie. Behandeling kan plaatsvinden in een residentiële of poliklinische setting.18

Veel factoren kunnen van invloed zijn op verslaving, en de behandeling moet gericht zijn op de factoren die bijdragen aan iemands verslaving.

Sommige behandelcentra bieden extra voorzieningen om tegemoet te komen aan de wensen van bepaalde bevolkingsgroepen. Hieronder vindt u enkele beschrijvende termen die u kunt tegenkomen, hoewel het belangrijk is om te onthouden dat dit soort terminologie niet gereguleerd is en door elk behandelingscentrum kan worden gebruikt.

• Luxury rehab faciliteiten: Deze kunnen een breed scala van pluche, resort-achtige voorzieningen te bieden aan top notch verslaving herstel behandeling aan te vullen.
• Executive rehab faciliteiten: Deze kunnen bieden luxe voorzieningen en behandeling in een structuur die drukke zakelijke professionals in staat stelt om een actieve betrokkenheid bij hun werk te behouden.

Deze opties kunnen duurder zijn dan de traditionele rehab als gevolg van de high-end voorzieningen die luxe en executive rehabs kunnen bieden. Ook kan het zijn dat de verzekering van een persoon dit soort programma’s niet dekt.

Voor- en nabeschouwingen

Gegevens werden in 2016 verzameld door Recovery Brands met de vraag aan patiënten die een verslavingsherstelcentrum verlieten, welke faciliteitskenmerken zij zagen als waardevolle dingen om te onderzoeken wanneer ze naar behandelprogramma’s keken. De hoogst gewaardeerde overweging was de financiële praktijken van het programma, bijvoorbeeld betalingsopties, financiële ondersteuning en geaccepteerde verzekeringen. Ze hechtten ook veel meer belang aan het aanbod van de faciliteit (comfort, huisvesting, kwaliteit van het eten, enz.) na de behandeling. Mensen die op zoek zijn naar een behandeling willen misschien vooral kijken naar het betalingsbeleid van een faciliteit en het aanbod van het programma om hun uiteindelijke beslissing over de behandeling te informeren. Lees meer

Bronnen

1. National Institute on Drug Abuse. (2018). DrugFacts: Cocaïne: Wat is cocaïne?
2. National Institute on Drug Abuse. (2016). Cocaïne: Wat is cocaïne?
3. U.S. National Library of Medicine. (2019). MedlinePlus: Cocaïne.
4. National Institute on Drug Abuse for Teens. (2019). Cocaïne.
5. Redwood Toxicology Laboratory. (2014). Laboratoriumonderzoek: Naslaggids.
6. Jufer, R. A., Wstadik, A., Walsh, S. L., Levine, B. S., Cone, E. J. (2000). Eliminatie van cocaïne en metabolieten in plasma, speeksel en urine na herhaalde orale toediening aan menselijke vrijwilligers. J Anal Toxicol, 24(7), 467-77.
7. Andrews, P. (1997). Coca-ethyleen toxiciteit. J Addict Dis., 16(3), 75-84.
8. Preston, L. L., Epstein, D. H., Cone, E. J., Wtsadik, A. T., Huestis, M. A., Moolchan, E. T. (2002). Urinaire eliminatie van cocaïnemetabolieten bij chronische cocaïnegebruikers tijdens het stoppen. J Anal Toxicol, 26(7), 393.
9. Gambelunghe, C., Rossi, R., Ferranti, C., Rossi, R., Bacci, M. (2005). Haaranalyse door GC/MS/MS om misbruik van drugs te verifiëren. J Appl Toxicol, 25(3), 205-211.
10. Vonmoos, M., Hulka, L. M., Preller, K. H., Minder, F., Baumgartner, M. R., & Quednow, B. B. (2014). Cognitieve stoornissen bij cocaïnegebruikers zijn drug-geïnduceerd maar gedeeltelijk omkeerbaar: bewijs uit een longitudinale studie. Neuropsychopharmacology : official publication of the American College of Neuropsychopharmacology, 39(9), 2200-10.
11. Boston University School of Medicine. (n.d.). Glossary of Terms and Symbols Used in Pharmacology.
12. National Cancer Institute. (n.d.). NCI Dictionary of Cancer Terms.
13. Henning, Robert J., Wilson, Lance D. (1996). Cocaethyleen is even cardiotoxisch als cocaïne, maar is minder toxisch dan cocaïne plus ethanol. Life Scit, 59(8), 615-27.
14. Universiteit van Rochester Medical Center. (n.d.). Gezondheidsencyclopedie: Cocaine Screen.
15. Kacinko, Sherri L., Barnes, Allan J., Schwilke, Eugene W., Cone, Edward J., Moolchan, Eric T., Huestis, Marilyn A. (2005). Verdeling van cocaïne en zijn metabolieten in menselijk zweet na gecontroleerde toediening van cocaïne. Klinische chemie, 51(11), 2085-2094.
16. U.S. National Library of Medicine. (n.d.). PubChem: Cocaïne.
17. O’Malley, Gerald F., O’Malley, Rika. (2018). Merck Manual: Cocaïne.
18. Riedel, Wim J., Blokland, Arjan. (2015). Declaratief geheugen. Handb Exp Pharamacol, 228, 215-36.

Over de redacteur

Kindra Sclar, M.A.

Kindra Sclar is een Senior Web Content Editor voor American Addiction Centers. Voordat ze bij het bedrijf kwam, werkte ze meer dan 8 jaar als redacteur voor drukwerk en webteksten voor verschillende uitgevers. Kindra heeft gewerkt aan content…