Hoe leer je het Japanse alfabet (met Japanse alfabetgrafieken)

denk je dat het leren van het Japanse alfabet onmogelijk is? Een vreemde taal leren is al intimiderend, maar een taal leren die drie schriftsystemen heeft?

Ik ben het met je eens, dat is best eng!

Hier komt het op neer. Japans is niet zo moeilijk als je denkt – in feite kun je Japans leren, snel.

Een van de beste manieren om te beginnen met studeren is het leren van de basisbeginselen van het lezen en schrijven in het Japans. Per slot van rekening maken deze deel uit van de vier belangrijkste vaardigheden die je nodig hebt om vloeiend Japans te leren spreken.

En ondanks wat je misschien denkt, is het leren van het verschil tussen de Japanse schrijfsystemen en het begrijpen van de basisprincipes vrij eenvoudig. In feite zou je het in een dag kunnen leren als je het zou proberen!

Hier volgt alles wat je moet weten over het Japanse alfabet om te beginnen.

Wat zijn de letters van het Japanse alfabet?

Ik zal beginnen met het beantwoorden van vragen die taalleerders vaak stellen over waarom het Japans wordt geschreven zoals het wordt geschreven.

Het Japanse alfabet bevat in feite minder letters dan het Engelse alfabet!

Bij het Romaniseren van het Japans (dat is het schrijven van Japanse woorden met Engelse letters, ook wel romaji genoemd), gebruik je alleen de klinkers a, i, u, e, o. En je gebruikt deze medeklinkers: k, g, s, z, j, t, d, n, h, f, b, p, m, y, r, w. Er is ook de gecombineerde letter ch – de letter “c” wordt nooit op zichzelf gebruikt. Dat zijn in totaal 21 letters.

De klanken in het Japanse alfabet zijn een van de dingen die Japans voor Engelstaligen gemakkelijker te leren maken dan voor Japanners om Engels te leren.

Japans bevat bijna geen nieuwe klanken voor Engelstaligen, terwijl het Engels veel klanken heeft die niet in het Japans voorkomen. De belangrijkste klank waar Engelstaligen moeite mee hebben is de Japanse “r.” Die wordt uitgesproken tussen een “l” en een “r”, bijna zoals de zachte “r”-klank uit het Spaans. Zeg “la, la, la” en let op waar je tong van achter je tanden komt. Zeg nu “da, da, da.” Deze plek waar je tong het dak van je mond raakt, is de plek waar je tong naar toe gaat om de “r”-klank in het Japans te maken!

Bennys Top japanese resources

Hoeveel letters zitten er in het Japanse alfabet?

Er zijn 46 basistekens in het Japanse alfabet en extra tekens/klanken die uit de 46 basistekens kunnen worden gemaakt. Elk van de alfabet-symbolen vormt een lettergreep die bestaat uit de 21 romaji, die fonetisch is en altijd op dezelfde manier wordt gelezen. Daarom is Japans lezen een geweldige manier om de juiste uitspraak voor gesproken Japans te leren. Er is geen sprake van giswerk zoals in het Engels, waar twee woorden die er hetzelfde uitzien niet hetzelfde klinken, of woorden die er niet hetzelfde uitzien hetzelfde klinken. Hoe je de tekens in het Japans leest, is precies hoe je het zegt, zonder uitzondering.

Hoe werkt het Japanse alfabet?

Het Japanse alfabet wordt een “syllabary,” of “syllabisch schrift” genoemd. Dat komt omdat elke “letter” in het Japans een hele lettergreep in het Engels voorstelt. Er zijn twee belangrijke manieren waarop de tekens lettergrepen voorstellen: als een enkele klinker en als een medeklinker met een klinker. Er is slechts één teken dat een enkele medeklinker weergeeft: n. Voor de rest moeten medeklinkers altijd gepaard gaan met een klinker, en de klinker volgt altijd op de medeklinker.

Japans heeft twee “alfabetten”: hiragana (gebogen zoals Engels cursief) en katakana (hoekig zoals Engels drukwerk). De twee samen worden kana genoemd. Het derde schrijfsysteem, kanji, is niet echt een alfabet of een syllabarium. In plaats daarvan geeft het hele woorden weer. De drie schriftsystemen kunnen alle binnen een en dezelfde zin worden gebruikt. In tegenstelling tot het Engels, waar je alleen cursief of gedrukt schrijft, kun je kana en kanji combineren als dat nodig is.

Waarom zijn er 3 alfabetten in Japan?

Hiragana en katakana zijn inheems in Japan, terwijl kanji is geïmporteerd uit het Chinese hanzi. Elk van de tekens heeft echter zijn eigen functie. Veel woorden worden weergegeven door een kanji-teken en de klank wordt aangevuld met hiragana.

Een voorbeeld hiervan is 好き (suki). Het eerste teken, 好, is de kanji en wordt gelezen als su. Het tweede teken, き, is een hiragana symbool dat wordt gelezen als ki. Ze worden samen gebruikt om één woord te maken: suki, “zoals.”

Hiragana wordt ook om vele andere redenen gebruikt. Woorden kunnen volledig in hiragana worden geschreven. Het kan worden gebruikt voor furigana, kleine hiragana die boven kanji worden geschreven om het lezen te vergemakkelijken. Het kan ook worden gebruikt om deeltjes te schrijven die het doel van een zelfstandig naamwoord of werkwoord in een zin aangeven. Uitsluitend in hiragana schrijven is goed, maar maakt het wat moeilijker te lezen. Woorden kunnen door elkaar gaan staan omdat het Japans geen spaties gebruikt. Het is ook een beetje kinderachtig om alleen in hiragana te schrijven – kinderen schrijven uitsluitend in hiragana totdat ze op de lagere school kanji gaan leren.

Kanji worden bij het lezen en schrijven gebruikt om duidelijk te maken waar het woord naar verwijst. Bijvoorbeeld, hashi betekent zowel “eetstokjes” als “brug.” Maar als je schrijft, maakt de kanji duidelijk wat je bedoelt: als je 箸 schrijft, bedoel je “eetstokjes”. En als je 橋 gebruikt, bedoel je “brug.” Kanji-tekens kunnen echter veel verschillende lezingen hebben, in tegenstelling tot de gestandaardiseerde, enkele lezing van kana-tekens.

Hoe zit het met katakana? Katakana wordt slechts om twee redenen gebruikt: om vreemde woorden in het Japans te schrijven, of om nadruk op een woord te leggen. Soms zie je straattaal of namen van mensen geschreven in katakana om ze te stileren of te benadrukken. Je ziet ze ook gebruikt voor Japanse onomatopeeën.

Katakana en hiragana bevatten beide evenveel tekens die met elkaar overeenkomen. Dat betekent dat hiragana き en katakana キ beide als “ki” worden gelezen. Net als “A” en “A” in gedrukt en cursief Engels.

Japanse Alfabet Teken

Okay! Laten we nu eens kijken naar de tekens voor elk van de Japanse alfabetten.

Japans alfabet: Hiragana

i

k s t n h m y r w
a あ (a) か (ka) さ (sa) た (ta) な (na) は (ha) ま (ma) や (ya) ら (ra) わ (wa) ん (n)
い (i) き (ki) し (shi) ち (chi) に (ni) ひ (hi) み (mi) り (ri)
u う (u) く (ku) す (su) つ (tsu) ぬ (nu) ふ (fu) む (mu) ゆ (yu) る (ru)
e え (e) け (ke) せ (se) て (te) ね (ne) へ (he) め (me) れ (re) o お (o) こ (ko) そ (so) と (to) の (no) ほ (ho) も (mo) よ (yo) ろ (ro) を (wo)

Dit type van grafiek, gojuuon genaamd, is een 50-blokken schema dat de kanaklanken in een alfabetische volgorde ordent. Het is altijd op deze manier geschreven. De extra klanken die gemaakt worden met dakuten (de dubbele accenttekens: ゙), handakuten (de kleine cirkel: ゚), sokuon (dat is een kleine っ die de medeklinkerklank verdubbelt en een “stop” in het woord maakt), of yoon (de kleine Y-rijtekens: ゃ,ゅ,ょ) zijn niet opgenomen. Dit zijn speciale tekens die aan deze 46 basisklanken worden toegevoegd om de extra klanken in het Japans te maken.

Bijv. door de dakuten toe te voegen aan き wordt het ぎ (“gi”). Handakuten worden alleen gebruikt met H-rijtekens, om de klank te veranderen van H in P. Zo wordt は (“ha”) ぱ (“pa”).

De meest voorkomende sokuon is de kleine っ (tsu), die tussen tekens wordt toegevoegd om de medeklinker van de tweede lettergreep te verdubbelen. Een veelvoorkomend woord dat dit gebruikt is かっこいい (kakkoii, “cool”). Bij het uitspreken krijgt de “k” in “ko” een sterk accent dat een “stop”-klank toevoegt aan het midden van het woord.

En tot slot zijn yoon-tekens de kleine Y-rij die kan worden gecombineerd met elk van de I-rij van medeklinkers + klinkers. Dus, als je や (“ya”) toevoegt aan き (“ki”), wordt het きゃ (“kya”). Als je よ (“yo”) toevoegt aan ち (“chi”), wordt het ちょ (“cho”). Je laat de “i”-klinker vallen en voegt de “ya/yu/yo” toe aan de medeklinker, behalve bij “chi” en “shi”. Deze twee klanken worden “cha/chu/cho” en “sha/shu/sho” als je yoon-tekens toevoegt.

Het is in het begin veel om te begrijpen, maar ik beloof je dat het snel duidelijk wordt! Hoe vaker je de karakters leest, hoe makkelijker het is om de patronen te begrijpen en te zien. Begin met de basis 46. Raak vertrouwd met die symbolen en klanken. Leer dan de extra klanken uit je hoofd en hoe je ze moet schrijven.

Japans Alfabet: Katakana

k s t n h m y r w
a ア (a) カ (ka) サ (sa) タ (ta) ナ (na) ハ (ha) マ (ma) ヤ (ya) ラ (ra) ン (n)
i イ (i) キ (ki) シ (shi) チ (chi) ニ (ni) ヒ (hi) ミ (mi) リ (ri)
u ウ (u) ク (ku) ス (su) ツ (tsu) 𰳄 (nu) フ (fu) ム (mu) ユ (yu) ル (ru)
e エ (e) ケ (ke) セ (se) テ (te) ネ (ne) ヘ (hij) メ (ik) レ (re)
o オ (o) コ (ko) ソ (so) ト (to) ノ (no) ホ (ho) モ (mo) ヨ (yo) ロ (ro) ヲ (wo)

De katakana-grafiek is precies zo opgebouwd als de hiragana-grafiek, omdat ze op elkaar zijn afgestemd. Nieuwe leerlingen hebben vaak moeite met het onthouden van katakana, vooral omdat sommige tekens erg op elkaar lijken, zoals ツ (tsu) en シ (shi). Hoe je ze uit elkaar kunt houden heeft alles te maken met de richting van de streken wanneer je het schrijft. Tsu wordt van boven naar beneden geschreven, terwijl shi van links naar rechts wordt geschreven.

Als je alle extra klanken en accenten met hiragana hebt geleerd, is het geen probleem om ze ook met katakana te leren.

Japans alfabet: Kanji

Nu kijken we naar kanji. Kanji is totaal anders dan hiragana en katakana, omdat het geen alfabet is. Elk karakter heeft een betekenis van een heel woord en kan met andere kanji worden gecombineerd om samenstellingen en diepere betekenissen te maken. Er zijn duizenden kanji, en ongeveer 2.000 die als essentieel worden beschouwd voor het dagelijks lezen en schrijven. Maar deze 100 zijn een goede plaats om te beginnen en een gevoel voor kanji te krijgen.

Minuut, deel, begrijpen, verdelen

Boek, bron

Leven, leven, geboren worden, groeien

sora, a(keru)

Schrijn, samenleving

School, leren

Horen, luisteren, vragen

Uitgaan, vertrekken

Om te praten, woord

Kanji Engelse betekenis Onyomi Kunyomi JLPT N5 Vocab met Kanji
One ichi, itsu hito(tsu), hito 一人 (één persoon, alleen)
Twee ni futa(tsu), futa 二人 (twee mensen, paar)
Drie san mit(tsu), mi 三日 (3e dag van de maand)
Vier shi yo(tsu), yo, yon 四日 (vierde dag van de maand)
Five go itsu(tsu), itsu 五日 (5e dag van de maand) zes roku mut(tsu), mu 六日 (6e dag van de maand) Zeven shichi nana(tsu), nana 七日 (7e dag van de maand)
Acht hachi yat(tsu), ya 八日 (8e dag van de maand)
Negen kyuu, ku kokono(tsu), kokono 九日 (9e dag van de maand)
Ten juu, ji tou, to 十日 (10e dag van de maand)
Hundred hyaku 百万円 (1 miljoen Yen)
duizend sen chi 千万円 (10 miljoen Yen)
tienduizend man, ban 万年筆 (vulpen)
Yen, cirkel, en rond en maru(i) 円い (rond)
Dag, zon nichi, jitsu hi, ka 明日 (morgen)
Week shuu 毎週 (elke week)
Maand, maan getsu, gatsu tsuki 月曜日 (maandag)
Jaar nen toshi 今年 (dit jaar), 去年 (vorig jaar)
Tijd, uur ji toki 時計 (klok, horloge)
Tijdframe, tijdspanne kan, ken aida 時間 (tijd, uren)
bun, bu, fun wa(karu) 三十分 (dertig minuten), 自分 (zichzelf)
Noon go 午前 (ochtend, A.M.)
Voor zen mae 名前 (naam)
Na, later, achter go, kou ato 午後 (namiddag, P.M.) Nu kon, kin ima 今晩 (vanavond), 今朝 (vanochtend) Voor, vooruit, toekomst sen saki 先週 (vorige week), 先生 (leraar, meester) To come rai ku(ru) 来月 (volgende maand), 来る (komen) Half, midden naka(ba) 半分 (half)
Elk, elk mai 毎日(elke dag)
Wat, welke, hoeveel ka nan, nani 何曜日 (welke dag van de week)
Persoon jin, nin hito 人々 (mensen)
Man, jongen, mannelijk dan, nan otoko 男の子 (jongen)
Vrouw, meisje, vrouwelijk jo, nyo onna, me 女の子 (meisje)
kind shi, su ko 子供 (kind)
Moeder bo haha 母 (moeder)
Vader fu chichi 父 (vader)
Vriend yuu tomo 友達 (vriend)
Vuur hi 火曜日 (dinsdag)
Water sui mizu 水曜日 (Woensdag)
Boom, hout moku, boku ki, ko 木曜日 (donderdag)
aarde, grond do, to tsuchi 土曜日 (zaterdag)
Geld, goud kin, kon kane 金曜日 (vrijdag)
hon moto 日本語 (Japans)
Rivier sen kawa 川 (rivier)
Bloem ka hana 花火 (vuurwerk)
Spirit ki, ke 元気 (gezond, geest, fijn)
sei, shou i(kiru), u(mareru), ha(yasu) 生徒 (leerling)
Vis gyo sakana 魚 (vis)
Heaven ten ame, ama 天気 (weer)
Sky, empty kuu 空 (hemel)
berg san yama 山 (berg)
regen u ame 雨 (regen)
Elektriciteit den 電気 (elektriciteit)
Car, voertuig sha kuruma 電車 (elektrische trein)
Taal, woord, to chat go kata(ru) 英語 (Engels)
Ear ji mimi 耳 (oor)
Hand shu te 手紙 (brief)
Voet, toevoegen soku ashi, ta(su) 足 (voet)
oog moku me 目 (oog)
mond kou, ku kuchi 出口 (uitgang)
Naam mei, myou na 名前 (naam)
Winkel ten mise 喫茶店 (koffieshop)
Station eki 駅前 (voor het station)
Street, pad, weg dou michi 道具 (werktuig)
sha yashiro 社長 (president van een bedrijf)
Land koku kuni 外国人 (buitenlander)
Buitenland gai, ge soto, hazu(reru), hoka 外国 (buitenlander)
gaku mana(bu) 大学 (universiteit)
School kou 学校 (school)
Up, boven shou, jou ue, u, a(geru) 上着 (jas)
Down, below ka, ge ku(daru), shita 靴下 (sokken)
Midden, midden, binnen, tussen chuu naka 日中 (gedurende de dag, middag)
Noord hoku kita 北 (noord)
西 West sai, sei nishi 西 (west)
Oost tou higashi 東京 (Tokyo)
Zuid nan minami 南 (zuid)
rechts yuu migi 右 (rechts)
Links sa hidari 左 (links)
Om te zien, zichtbaar zijn, laten zien ken mi(ru) 見せる (laten zien)
mon, bun ki(ku) 聞く (luisteren, horen)
Om te schrijven sho ka(ku) 辞書 (woordenboek)
Voorlezen doku yo(mu) 読む (voorlezen)
Voorspreken, gesprek wa hanashi, hana(su) 電話 (telefoon)
Om te kopen ka(u) 買い物 (winkelen)
Om te gaan, uitvoeren kou i(ku), okona(u) 銀行 (bank)
shutsu de(ru), da(su) 出かける (naar buiten gaan)
Ter betreden, naar binnen gaan nyuu hai(ru), i(reru) 入口 (ingang)
Om uit te rusten, te pauzeren, vakantie, vakantie kyuu yasu(mu), yasu(mi) 休む (een vrije dag nemen)
Eten, eten shoku ta(beru) 食堂 (eetkamer)
Drinken, een drankje in no(mu) 飲み物 (drank)
gen, gon i(u) 言う (zeggen)
Om te staan ritsu ta(tsu) 立つ (staan)
Om te vergaderen, samenleving kai, e a(u) 会社 (gezelschap)
Veel, veel ta oo(i) 多い (veel), 多分 (waarschijnlijk)
Een beetje, weinig shou suko(shi), suku(nai) 少ない (weinig)
Old ko furu(i) 古い (oud)
Nieuw shin atara(shii) 新しい (nieuw), 新聞 (krant)
Groot, veel dai, tai oo(kii) 大きい (groot), 大変 (vreselijk, immens)
klein, klein shou chii(sai), ko 小さい (klein)
Koop, veiligheid, vrede an yasu(i) 安い (goedkoop)
Expensief, hoog kou taka(i) 高い (duur)
Lang, leider chou naga(i) 長い (lang), 部長 (manager)
Wit haku, byaku shiro, shiro(i) 白い (wit), 面白い (interessant)

Zoals je kunt zien, heeft elke kanji meerdere lezingen. Dit is wat het moeilijk maakt om te leren lezen. De lezingen veranderen afhankelijk van het woord of hoe het met andere kanji wordt gecombineerd. De gemakkelijkste manier om ze te leren lezen? Wanneer u uw kanji leert, onthoud dan ook een gemeenschappelijk woord voor elke lezing. Het helpt om de klanken en de betekenis tegelijkertijd vast te leggen.

Maar stress je niet te veel over kanji. Kijk gewoon naar de tabel en krijg een gevoel voor hoe deze tekens eruit zien en wat ze voorstellen. Leer eerst je kana, het echte Japanse alfabet systeem.

Wat is het meest voorkomende Japanse alfabet?

De eerlijke waarheid is dat alle drie alfabetten gemeenschappelijk zijn. Je moet al je kana en wat kanji leren om je te redden. Dat gezegd hebbende, zou je je kunnen redden met alleen hiragana. Hiragana is het meest “basale” en het eerste schriftsysteem dat kinderen leren, dus het kan worden gebruikt om dezelfde ideeën over te brengen als wanneer je alle drie de systemen zou gebruiken. Hoewel je begrepen zult worden, moet je je ervan bewust zijn dat het erg kinderachtig overkomt.

Mijn advies? Beheers zowel hiragana als katakana volledig, en leer minstens 100 essentiële kanji.

Wordt Japans van rechts naar links of van links naar rechts gelezen?

Dus… hoe lees je Japans? De eerlijke waarheid is… het is beide. Traditioneel, en vooral in de literatuur, zie je Japans geschreven in verticale lijnen. Deze lijnen worden van boven naar beneden gelezen, van rechts naar links. De karakters staan in een rij op elkaar in deze verticale lijnen en er zijn geen spaties. Het vergt dus enige oefening om aan deze stijl te wennen. Maar ik vind deze manier van schrijven ongelooflijk elegant. Het is het oefenen waard!

In moderne situaties vind je Japans horizontaal geschreven en van links naar rechts gelezen. Dingen zoals merknamen op verpakkingen, borden, en meer.

Waar en wanneer je welke manier van schrijven ziet, varieert sterk. Zo zie je neonreclames op gebouwen verticaal geschreven, terwijl sommige advertenties horizontaal geschreven zijn. De gebruikelijke vuistregel is dat als het verticaal geschreven is, je van rechts naar links leest. En als het horizontaal geschreven is, lees je van links naar rechts.

Er zijn een paar uitzonderingen, maar die leer je vanzelf herkennen als je eenmaal gewend bent aan het lezen van Japans en hoe het er normaal uitziet.

Tips om het Japanse alfabet snel te leren

Er zijn een paar eenvoudige manieren om het Japanse schrift snel te leren!

De beste tip is om geheugensteuntjes te bedenken om ze te onthouden. Hier zijn enkele voorbeelden van manieren waarop ik de hiragana onthoud:

  • ぬ (nu) lijkt op eetstokjes die een ramen noodle grijpen
  • む (mu) lijkt een beetje op een cartoon koeiengezicht – moo
  • し (shi) lijkt op een haak voor het vangen van vis in de zee/shi
  • に (ni) lijkt op een knie!
  • れ (re) lijkt op een persoon die rent. Denk als Scooby Doo: “Ret’s get out of here!”
  • み (mi) lijkt op een deftig schrift voor “21.” Dus ik herinner me de zin: “Wat mij betreft, ik ben 21.” (Niet echt, maar het helpt nog steeds!)
  • き (ki) lijkt op een ouderwetse sleutel
  • め (me) lijkt op een Olympische gouden medaille
  • つ (tsu) lijkt op een golf van een tsunami
  • ひ (hi) lijkt op een glimlach, hee hee hee

Dit zijn slechts enkele voorbeelden van mijn eigen mnemonics die ik heb gebruikt om de hiragana te leren en te onthouden. Je kunt hetzelfde doen voor katakana en kanji!

Een andere manier om te oefenen en te onthouden is om het gojuuon-diagram uit te schrijven en het zelf in te vullen. Ik deed dit keer op keer voor zowel hiragana als katakana. Ik schrijf de verticale rij met de klinkers, en de horizontale rij met de eerste letter van de medeklinkers. Dan werk ik aan het invullen van de symbolen van elke rij. Alles wat ik niet meer weet, laat ik blanco. Dan kijk ik over de tabel, controleer op fouten, en schrijf alles op wat ik vergeten ben. Ik deed dit totdat ik ze allemaal uit mijn hoofd kende! En het is een goede oefening voor het schrijven. Pro tip: het gojuuon schema is eigenlijk heel nuttig voor het leren van basis werkwoord vervoegingen. Dus het uit je hoofd leren van de manier waarop het schema werkt, kan je ook helpen met grammatica!

Wat kanji betreft, raad ik je de methode van Heisig en Anki aan. Deze methode lijkt erg op de methode die ik heb beschreven voor kana, maar richt zich op het eerst leren van het karakter en de Engelse beschrijving, en dan later terug te gaan om de lezingen met bijbehorende woordenschat te leren. Het is een zeer effectieve methode, en een van de meest populaire onder Japanse leerders.

Het Japanse alfabet is makkelijk!

Eerlijk waar, dat is het ook! Zelfs als je nu nog een beetje in de war of overweldigd bent, klikt het snel in elkaar met slechts een beetje oefening. Het gebruik van geheugensteuntjes kan je helpen de kana te onthouden in slechts één dag studietijd!

Welke andere tips heb jij voor het leren van het Japanse alfabet/yllabarium? Zijn er bepaalde tekens waar je moeite mee hebt? Laat een reactie achter en laat het me weten!

Caitlin SacasasContent Schrijver, Vloeiend in 3 Maanden Spreekt: Engels, Japans, Koreaans, Spaans Caitlin is een content creator, fitnesstrainer, zero waster, taalliefhebber en Star Wars nerd. Ze blogt over fitness en duurzaamheid op Rebel Heart Beauty. Bekijk alle berichten van Caitlin Sacasas

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *