In het seizoen 1997-98 bedroeg de salarislimiet van de NBA ruwweg $27 miljoen dollar. Geen enkele speler van de Bulls verdiende dat seizoen meer dan 5 miljoen dollar, behalve Michael Jordan, die net iets meer dan 33 miljoen dollar verdiende.
Hoe kwam het dan dat Jordans individuele salaris het volledige salarisplafond overschreed in opeenvolgende seizoenen, die teruggingen tot 1996-97? Talent, natuurlijk, en timing.
Net als nu mochten teams het salarisplafond overschrijden om hun eigen spelers te contracteren.
Jordan was een vrije speler na een seizoen 1995-96, waarin hij 3,8 miljoen dollar verdiende in het laatste seizoen van een langlopende overeenkomst. Jordan tekende vervolgens een eenjarig contract voor $30,1 miljoen in 1996-97, toen de salary cap op $24,3 miljoen stond. En Jordan tekende een eenjarige deal voor $ 33,1 miljoen in 1997-98, toen de salary cap op $ 26,9 miljoen stond.
Jordan’s $ 33,1 miljoen deal was meer waard dan de gemiddelde team payroll op dat moment en vertegenwoordigde het hoogste single-season salaris in de geschiedenis van de competitie tot 2017-18, toen LeBron James en Stephen Curry het elk overtroffen.
De team payroll van de Bulls van 61,3 miljoen dollar voor het seizoen 1997-98 was de grootste van de competitie met 7,4 miljoen dollar meer dan de op de tweede plaats staande Knicks.
Het was ook 32,8 miljoen dollar meer dan de Utah Jazz’s team payroll, de Bulls ‘uiteindelijke tegenhanger in de 1998 NBA Finals.
Klik HIER OM TE LUISTEREN EN SUBSCRIBE NAAR SPORTS UNCOVERED