Hoe weet ik of ik uitgedroogd ben?

10 januari 2019

door Karen Dwyer , The Conversation

Onze lichamen zijn vrij goed in het ons vertellen wanneer we water moeten drinken. Credit: van www.com

Het is een boodschap die ons al van jongs af aan wordt ingeprent. Drink water, vooral als het warm is, anders raak je uitgedroogd.

Maar hoe weet je of je uitgedroogd bent? Wie loopt er meer risico? En wat kun je eraan doen?

Wat is uitdroging en waarom is het belangrijk?

Wanneer mensen de term uitdroging gebruiken, verwijzen ze meestal naar wat artsen “volumedepletie” of hypovolemie noemen.

Volumedepletie is een vermindering van het volume van water in de bloedvaten. Maar uitdroging is iets heel anders en komt minder vaak voor. Het is het verlies van water uit zowel de bloedvaten als de lichaamscellen.

Dokters zijn bezorgd over volumedepletie en uitdroging omdat voldoende hydratatie nodig is voor het lichaam om normaal te kunnen functioneren. Water houdt onze lichaamstemperatuur op peil en smeert onze gewrichten. Onze lichaamscellen zijn afhankelijk van water, evenals onze bloedsomloop, ademhalingsstelsel, maag-darmstelsel en neurologische systemen.

Erge gevallen van volumedepletie kunnen leiden tot shock en instorting. Zonder reanimatie met vocht kunnen de gevolgen verwoestend zijn.

Water, water overal

Een persoon van 70 kg bestaat uit 40L (40kg) is water. Tweederde van dat water bevindt zich in de cellen (intracellulair), eenderde buiten de cellen (extracellulair).

buiten de cellen bevindt 20% van het lichaamswater zich in plasma (ongeveer 3L), dat samen met de rode bloedlichaampjes (2L) een totaal van 5L bloed geeft. Het is de beweging van water tussen de compartimenten die de biochemische samenstelling van elk compartiment in stand houdt, waardoor uw cellen en lichaam normaal kunnen werken.

Het totale volume lichaamswater (water in zowel de bloedvaten als de lichaamscellen) is opmerkelijk constant, gezien de grote variatie in de hoeveelheid die een individu per dag binnenkrijgt en verliest.

De waterinname wordt grotendeels bepaald door hoeveel en wat je drinkt en eet, en de dagelijkse variatie wordt gereguleerd door de nieren, die de urineproductie veranderen.

De belangrijkste functie van de nieren is het volume en de samenstelling van de lichaamsvloeistoffen binnen nauwe grenzen te regelen door de productie te veranderen.

Wanneer je grote hoeveelheden vocht drinkt, kan je lichaam het zich veroorloven grotere hoeveelheden verdunde urine kwijt te raken. Maar wanneer u een minimale hoeveelheid vocht drinkt, is uw urine geconcentreerd en geeft u slechts een klein volume af.

Als u minder vaak plast dan normaal, of kleine hoeveelheden donkerder gekleurde urine uitplast, kan het tijd zijn om meer water te drinken.

Andere kleine verliezen van water vinden plaats via ontlasting, zweet en longen.

Dus als u bijvoorbeeld diarree hebt of in de hitte sport, zult u meer vocht moeten drinken.

Als er vocht uit het extracellulaire compartiment verloren gaat, zoals bij diarree en braken of bloedingen, kunt u symptomen van volumedepletie krijgen, waaronder:

  • dorst, inclusief een droge mond
  • duizeligheid, vooral bij het staan door de lage bloeddruk (een gevolg van volumeverlies)
  • en in zeer ernstige mate, verwardheid (een gevolg van onvoldoende zuurstoftoevoer naar de hersenen).

Dokters kunnen ook opmerken:

  • dat het langer duurt voor uw huid om terug te veren wanneer deze wordt afgekneld (bekend als verminderde huidturgor)
  • lage bloeddruk als een vermindering van het volume direct invloed heeft op de bloeddruk
  • een verhoogde hartslag, in een poging van het lichaam om de bloeddruk op peil te houden
  • verminderd gewicht, aangezien vocht tweederde van het lichaamsgewicht uitmaakt. Een verlies van 1 liter vocht is op de weegschaal te lezen als een daling van 1 kg.

Bloedonderzoek zal vaak een zekere mate van nierfunctiestoornis aan het licht brengen. Dat komt omdat de nieren een grote bloedstroom nodig hebben om normaal te kunnen werken.

In geval van volumedepletie en verlaging van de bloeddruk komt de bloedtoevoer naar de nieren in gevaar en raken zij in een “shocktoestand”. Meestal is dit omkeerbaar wanneer het volume en de bloeddruk zijn hersteld.

Aangezien er geen eenduidige test voor volumedepletie bestaat, stellen artsen de diagnose na een anamnese, een onderzoek en een combinatie van bloed- en urineonderzoek.

Dit is wat er met Tom is gebeurd

Ik had onlangs dienst in het ziekenhuis toen ik op een zondag om 21.45 uur een oproep kreeg van de spoedeisende hulp.

Tom, een man van 78 jaar, was per ambulance binnengekomen nadat buren hem op de vloer van zijn slaapkamer hadden gevonden. Tom’s cognitie was in het beste geval niet geweldig, en die nacht kon hij ons niet vertellen hoe lang hij op de vloer had gelegen.

Er waren geen duidelijke verwondingen, zijn bloeddruk was laag (100/60mmHg), zijn polsslag hoog (98 slagen per minuut) en zijn temperatuur was normaal. Bloedonderzoek wees uit dat hij een laag natriumzoutgehalte had en een nierfunctiestoornis.

Tom was al zes uur op de afdeling spoedeisende hulp toen ik werd gebeld; in die tijd had hij geen urine doorgelaten. Alles wees op volumedepletie.

We behandelden Tom met intraveneuze vloeistof. Hij had 5 liter nodig in 48 uur, waarna hij weer urine verloor. Zijn bloeddruk was weer normaal, 140/70 mmHg, zijn nierfunctie was genormaliseerd en zijn gewicht was gestegen van 46 kg bij opname tot 50 kg.

Tom vertelde ons dat hij was gevallen toen hij ’s nachts opstond. Hij had het grootste deel van de volgende dag op de grond gelegen en al uren niets meer gegeten of gedronken.

Wie loopt het meeste risico en waarom?

Sommige groepen zijn gevoeliger voor volumedepletie, waaronder:

  • oudere mensen zoals Tom, omdat ons totale lichaamswater afneemt met de leeftijd en ouderen vaak een verminderd dorstgevoel hebben. Veel ouderen hebben ook andere gezondheidsproblemen, zoals chronische nieraandoeningen, die van invloed kunnen zijn op het vermogen om urine te concentreren wanneer het volume is uitgeput
  • baby’s, omdat ze niet goed kunnen aangeven wanneer ze dorst hebben. Ze hebben een hogere stofwisseling dan volwassenen, wat betekent dat ze meer vloeistof nodig hebben
  • mensen met verminderde dorstmechanismen, zoals ouderen of mensen met bepaalde hersenletsels
  • mensen die grote hoeveelheden vocht verliezen via de darm (door diarree of via een colostomie)
  • mensen die medicijnen nemen die waterverlies bevorderen, met name diuretica, vaak aangeduid als watertabletten.

Deze kwetsbare groepen moeten zich bewust zijn van het verhoogde risico op volumedepletie, hun risico minimaliseren door het vochtgehalte op peil te houden, de symptomen van volumedepletie vroegtijdig herkennen, en snel behandeling zoeken, inclusief naar het ziekenhuis gaan indien nodig.

Als u de symptomen van volumedepletie ervaart, is het belangrijk om op te letten. Begin thuis met water als u dorst heeft. Zodra er duizeligheid optreedt, is er sprake van aanzienlijk volumeverlies en is een bezoek aan de dokter op zijn plaats. Verwarring vereist spoedbehandeling.

Hoe zit het met fysiologische uitdroging?

Fysiologische uitdroging, die optreedt wanneer water verloren gaat uit zowel de bloedvaten als uit het cellencompartiment van het lichaam, is te onderscheiden van volumedepletie. Maar er zijn veel overlappende symptomen, zoals dorst, een daling van de bloeddruk en, in ernstige gevallen, verwardheid.

Dehydratie kan optreden bij langdurige en aanhoudende hoge bloedsuikerspiegels, zoals bij iemand met diabetes. Dit komt doordat de hoge suikerspiegel in het bloed water uit de cellen trekt in een poging de spiegel te verlagen. Een hoge suikerspiegel zorgt er ook voor dat je meer moet plassen. In dit geval is er dus sprake van vochtverlies uit zowel het intracellulaire als het extracellulaire compartiment.

Dus voor mensen met diabetes is het belangrijk de bloedsuikerspiegel in de gaten te houden. Als de bloedsuikerspiegel aanhoudend hoog is, is het belangrijk medisch advies in te winnen om het niveau veilig te verlagen en uitdroging te voorkomen.

In een notendop

Water is van vitaal belang voor de normale werking van het lichaam. Watertekort kan zich op elk moment van het jaar voordoen, maar mensen zijn vooral vatbaar tijdens de zomermaanden. De sleutel is preventie en weten wat de tekenen en symptomen zijn. Dus blijf in de zomer voldoende vocht opnemen, overleg met uw arts over eventuele medicijnen die moeten worden aangepast (zoals diuretica) en houd vrienden, familie en buren in de gaten.

Aangeboden door The Conversation

Dit artikel is heruitgegeven uit The Conversation onder een Creative Commons licentie. Lees het originele artikel.The Conversation

Urientests niet betrouwbaar voor uitdroging bij oudere volwassenen

23 mei 2016

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *