Weet wat er achter uw muren zit
Insulation heeft een lange weg afgelegd. Tegenwoordig kunt u uw muren volstoppen met alles van gerecyclede spijkerbroeken tot schuim op sojabasis om de temperatuur het hele jaar door aangenaam te houden. Maar als u in een ouder huis woont met isolatie die is geïnstalleerd voordat u erin trok, is het begrijpen van wat uw muren opvult essentieel om uw gezin veilig te houden – vooral als uw lentetakenlijst het schoonmaken van de zolder of het renoveren ervan omvat. Hier is wat u moet weten over drie veel voorkomende oude huisisolaties.
Vermiculiet
Wat het is: Een lichtgewicht, glanzend mineraal dat lijkt op mica vlokken.
Hoe het werkt: Vermiculiet absorbeert water en is vuurbestendig, waardoor het talloze toepassingen kent, van het opschuimen van tuingrond tot het geluiddicht maken van vloeren. Het mineraal was gedurende een groot deel van de 20e eeuw populair als isolatiemateriaal, mede dankzij de gemakkelijke toepassing: Het kon gewoon per zak tussen de balken van het plafond worden gegoten.
Vermiculiet: Possible Hazards
Vermiculiet is niet per definitie schadelijk; je kunt het nog steeds kopen in tuinwinkels. Maar 70 procent van het vermiculiet dat van 1919 tot 1990 werd verkocht, kwam uit een mijn in Libby, Montana, die de ruimte deelde met een afzetting van asbest. Als uw huis vóór 1990 is gebouwd en vermiculietisolatie heeft, moet u ervan uitgaan dat het besmet is met asbest, waardoor u volgens de EPA risico loopt op longziekten, waaronder asbestose, longkanker en mesothelioom.
Als u het hebt: Laat het zitten. Het is minder riskant om met het materiaal te leven dan om het te verwijderen en mogelijk asbest in de lucht te laten komen. Denk er nog eens over na om dozen op zolder op te slaan als het vermiculiet erdoor wordt verstoord. En als u voor een renovatie een gat in het plafond moet zagen, neem dan contact op met een aannemer die gecertificeerd is om met asbest om te gaan.
Glasvezel
Wat het is: Fijn gesponnen glasvezels creëren een verheven materiaal dat kan worden gerold als batting; het kan ook worden gespoten in muren als losse vulling. Het blijft een van de meest populaire soorten isolatie.
Hoe het werkt: Glasvezel werkt als een barrière door het insluiten van lucht in zakken pluis; daarom verliest het zijn effectiviteit wanneer het wordt samengedrukt door het gewicht van dozen of andere zware voorwerpen.
Glasvezel: Mogelijke gevaren
In 2001 heeft de Wereldgezondheidsorganisatie glasvezelisolatie verwijderd van de lijst van mogelijke kankerverwekkende stoffen. Maar als je ermee werkt, moet je je goed beschermen, want microscopisch kleine glassplinters kunnen losraken en je huid en keel irriteren, zegt Allen Rathey, voorzitter van het Healthy House Institute.
Als je het hebt: Vermijd het verstoren van het materiaal. Als u ermee moet werken – bijvoorbeeld om platgetrapte vlekken op te kloppen – draag dan handschoenen, een veiligheidsbril, een stofmasker en een loszittend overhemd met lange mouwen. Zorg ervoor dat je na afloop grondig schoonmaakt.
Minerale wol
Wat het is: Populair voor de Tweede Wereldoorlog, minerale wol komt in twee hoofdvormen: steenwol, die wordt gemaakt door het spinnen van gesmolten rots in massa’s kleine verstrengelde vezels vergelijkbaar met suikerspin; en slakkenwol, die wordt gemaakt van het bijproduct, of slakken, dat zich vormt op het oppervlak van gesmolten metaal.
Hoe het werkt: Gevormd in dekens, batts of platen, blokkeren minerale wolvezels zowel geluid als temperatuuruitwisseling door muren. Het kan ook worden gevonden als losse vulling isolatie.
Mineral Wool: Possible Hazards
Net als glasvezel kan minerale wol jeuk veroorzaken bij aanraking en kan het stof ervan tijdelijk uw keel irriteren.
Als u het hebt: Volg dezelfde voorzorgsmaatregelen als wanneer u met glasvezel te maken hebt.