Tenzij er een oproep komt van staatsambtenaren om de executie op te schorten, gaat de executie door zoals gepland. Hoewel er een dodelijke injectie machine bestaat, die ooit door verschillende staten werd gebruikt, kiezen de meeste staten er nu voor om de injecties handmatig uit te voeren, uit angst voor mechanische storingen. Gewoonlijk bestaat een executieteam uit gevangenispersoneel. Sommige staten gebruiken hetzelfde personeel voor elke executie, terwijl andere de taak verdelen over meerdere werknemers.
Het executie team bevindt zich in een aparte kamer of achter een gordijn en kan niet worden gezien door getuigen of de veroordeelde. In sommige gevallen dragen de beulen een kap om hun identiteit te verbergen. Op het signaal van de directeur begint het executie team met het injecteren van dodelijke doses van twee of drie drugs in de infusen. Sommige staten gebruiken meerdere beulen, die allemaal drugs injecteren in een infuus – maar slechts één van de beulen dient daadwerkelijk de dodelijke injectie toe. Geen van de beulen weet wie de dodelijke dosis heeft toegediend en wie drugs heeft ingespoten in een dummy-zak.
Advies
De drugs worden toegediend, in deze volgorde:
- Natriumthiopental, dat de handelsnaam Pentothal heeft, brengt de gevangene in een diepe slaap. Dit geneesmiddel is een barbituraat dat bij intraveneuze toediening algehele anesthesie induceert. Het kan binnen 30 seconden een effectieve klinische concentratie in de hersenen bereiken, aldus een rapport van Amnesty International. Voor chirurgische ingrepen krijgen patiënten een dosis van 100 tot 150 milligram in een periode van 10 tot 15 seconden. Voor executies kan tot 5 gram (5.000 mg) Pentothal worden toegediend. Dit is op zichzelf al een dodelijke dosis. Sommigen geloven dat de gevangene niets voelt nadat dit verdovingsmiddel is toegediend.
- Zoutoplossing spoelt de intraveneuze lijn.
- Verlammend middel – Pancuroniumbromide, ook bekend als Pavulon, is een spierverslapper die wordt toegediend in een dosis die de ademhaling stopt door het middenrif en de longen te verlammen. Gewoonlijk werkt dit middel één tot drie minuten na de injectie. In veel landen wordt dit middel toegediend in doses tot 100 milligram, een veel hogere dosis dan bij chirurgische ingrepen wordt gebruikt — gewoonlijk 40 tot 100 microgram per kilogram lichaamsgewicht. Andere chemicaliën die als verlammingsmiddel kunnen worden gebruikt zijn tubocurarine-chloride en succinylcholine-chloride.
- Zoutoplossing spoelt de intraveneuze lijn.
- Giftig middel (niet door alle staten gebruikt) – Kaliumchloride wordt in een dodelijke dosis gegeven om de elektrische signalering te onderbreken die essentieel is voor hartfuncties. Dit veroorzaakt een hartstilstand.
Binnen een minuut of twee nadat het laatste middel is toegediend, verklaart een arts of medisch technicus de gevangene dood. De tijd tussen het moment dat de gevangene de cel verlaat en het moment dat hij of zij dood wordt verklaard, kan slechts 30 minuten bedragen. De dood vindt gewoonlijk plaats tussen vijf en achttien minuten nadat het executiebevel is gegeven. Na de executie wordt het lichaam in een lijkzak gedaan en naar de lijkschouwer gebracht, die eventueel een autopsie uitvoert. Daarna wordt het lichaam opgeëist door de familie van de gevangene of begraven door de staat.